أدب الطف: تفاوت میان نسخه‌ها

أدب الطف (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۷

۲۶ بایت اضافه‌شده ، ۳ نوامبر

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۱۱٬۷۹۱

ویرایش

@@ خط ۴۲: / خط ۴۲: @@
 دامنه تحقیق نویسنده از قرن اول تا چهاردهم هجری است. نخستین شاعر معرفی‌شده، عقبة بن عمرو سهمی است که در اواخر قرن اول، شعری درباره امام حسین و شهیدان کربلا سروده است. آخرین شاعر هم شیخ مهدی حجار است که در سال 1358ق، درگذشت.
 جلد اول، شامل شرح حال و نمونه اشعار شاعران قرن اول، دوم و سوم است. جلد دوم، شامل قرن چهارم و پنجم، جلد سوم، شامل قرن ششم، جلد چهارم، شامل قرن هفتم، هشتم و نهم، جلد پنجم، شامل قرن دهم، یازدهم و دوازدهم، جلد ششم و هفتم، شامل قرن سیزدهم و جلد هشتم، نهم و دهم، شامل قرن چهاردهم است.<ref>ر.ک: اسفندیاری، محمد، ص178-‌179</ref>.
-اسامی بعضی از شاعران عبارت است از: ابوالرمیح خزاعی، ام‌کلثوم، ابوالاسود دئلی، کمیت اسدی، سید حمیری، [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]]، [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|شریف رضی]]، مهیار دیلمی، [[ابوالعلاء معری]]، خطیب خوارزمی، [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابی‌الحدید]]، [[طریحی، فخرالدین بن محمدعلی |فخرالدین طریحی]]، احمد بلادی، [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|سید محمدمهدی بحرالعلوم]]، شیخ احمد احسائی، [[قزوینی، مهدی|سید مهدی قزوینی]]، سید عبدالمطلب حلی، [[اصفهانی، محمدحسین|محمدحسین اصفهانی]]، [[امین، سید محسن|سید محسن امین]]، سید عبدالهادی شیرازی و مصطفی جواد<ref>همان، ص179</ref>.
+اسامی بعضی از شاعران عبارت است از: ابوالرمیح خزاعی، ام‌کلثوم، ابوالاسود دئلی، کمیت اسدی، سید حمیری، [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]]، [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|شریف رضی]]، مهیار دیلمی، [[ابوالعلاء معری]]، خطیب خوارزمی، [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابی‌الحدید]]، [[طریحی، فخرالدین بن محمدعلی |فخرالدین طریحی]]، احمد بلادی، [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|سید محمدمهدی بحرالعلوم]]، شیخ احمد احسائی، [[قزوینی، مهدی|سید مهدی قزوینی]]، سید عبدالمطلب حلی، [[اصفهانی، محمدحسین|محمدحسین اصفهانی]]، [[امین، سید محسن|سید محسن امین]]، سید عبدالهادی شیرازی و [[جواد، مصطفی|مصطفی جواد]]<ref>همان، ص179</ref>.
 ===ویژگی‌های کتاب===
 در این کتاب اولا اشعار همه شاعران نیامده و ثانیا همه اشعار شاعران نیامده است، بلکه برخی از اشعار برخی از شاعران، که البته کم نیستند، آمده است. مضافا اینکه همه سرایندگان اشعار به شاعر بودن مشهور نیستند و برخی از آنان به فقیه و محدث و نویسنده بودن مشهورند.