مثنوی طریق التحقیق: تفاوت میان نسخه‌ها

مثنوی طریق التحقیق (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۳

۱۰۴ بایت اضافه‌شده ، ۲۸ اکتبر

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۷۷۴

ویرایش

@@ خط ۲۷: / خط ۲۷: @@
 | پیش از =
 }}
-'''مثنوی طريق التحقيق'''، اثری است منسوب به حکیم سنایی غزنوی و احتمالا از گفتار احمد بن الحسن بن محمد نخجوانی که با تصحیحات، حواشی و تاریخ متن، به کوشش بو اوتاس و با ترجمه غلامرضا دهبد، منتشر شده است.
+'''مثنوی طريق التحقيق'''، اثری است منسوب به [[سنایی، مجدود بن آدم|حکیم سنایی غزنوی]] و احتمالا از گفتار [[احمد بن الحسن بن محمد نخجوانی]] که با تصحیحات، حواشی و تاریخ متن، به کوشش [[بو اوتاس]] و با ترجمه [[غلامرضا دهبد]]، منتشر شده است.
 اثر حاضر، تصحیح متن «مثنوی طريق التحقيق» و پژوهشی برای یافتن سراینده واقعی آن است که چند ویژگی و اهمیت چشمگیر دارد:
-# اوتاس یکی از متون نظم فارسی را با دقت و وسواس بسیار، بر اساس 24 نسخه دست‌نویس و پنج نسخه چاپی، به شیوه‌ای تصحیح کرده است که می‌توان آن را نزدیک‌ترین متن به متن اصلی دانست. درعین‌حال، متن مصحح دربرگیرنده همه نسخه‌بدل‌ها نیز می‌باشد و توضیحات مفصل پانویس و جدول توالی و ترتیب ابیات، خواننده را نسبت به گونه‌های اختلاف در دیگر نسخ منبع نیز آگاه می‌سازد.
+# [[اوتاس]] یکی از متون نظم فارسی را با دقت و وسواس بسیار، بر اساس 24 نسخه دست‌نویس و پنج نسخه چاپی، به شیوه‌ای تصحیح کرده است که می‌توان آن را نزدیک‌ترین متن به متن اصلی دانست. درعین‌حال، متن مصحح دربرگیرنده همه نسخه‌بدل‌ها نیز می‌باشد و توضیحات مفصل پانویس و جدول توالی و ترتیب ابیات، خواننده را نسبت به گونه‌های اختلاف در دیگر نسخ منبع نیز آگاه می‌سازد.
-# اوتاس با پژوهش و پیگیری اسناد و شواهد، ثابت می‌کند که این مثنوی، برخلاف تصور شایع، از حکیم سنایی غزنوی نیست، بلکه به بیشترین احتمال، فردی به نام احمد بن حسن بن محمد نخجوانی، سراینده این مثنوی است و این کار، روشنگر گوشه‌ای هرچند کوچک، از تاریخ ادبیات ما می‌باشد که خود به‌تنهایی واجد ارزش و نشانه پژوهشی موفق است.
+# [[اوتاس]] با پژوهش و پیگیری اسناد و شواهد، ثابت می‌کند که این مثنوی، برخلاف تصور شایع، از [[سنایی، مجدود بن آدم|حکیم سنایی غزنوی]] نیست، بلکه به بیشترین احتمال، فردی به نام [[احمد بن حسن بن محمد نخجوانی]]، سراینده این مثنوی است و این کار، روشنگر گوشه‌ای هرچند کوچک، از تاریخ ادبیات ما می‌باشد که خود به‌تنهایی واجد ارزش و نشانه پژوهشی موفق است.
 # اوتاس در تصحیح متن و در جستجوی خویش برای یافتن نگارنده واقعی اثر، شیوه‌ای را به‌کار می‌گیرد که آگاهی از آن برای پژوهش‌های ادبی ما بسیار سودمند است. پژوهش گسترده، دقت و نکته‌سنجی هوشمندانه، شکیبایی علمی و تلاش شگفت‌انگیز، از اوصاف کار او می‎باشد.
 # روش‌شناسی او، دیگر ارزش عمده کار وی محسوب می‌شود<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص2-3</ref>.