رباعیات باخرزی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رباعیات باخرزی'''، مجموعه رباعیات شیخ‌العالم ابوالمعالی سعید بن مظفر باخرزی (متوفی 658/659ق) است که از منابع مختلف گردآوری شده است. این اثر مشتمل است بر مجموعه رباعیات اختصاصی باخرزی و رباعیاتی که با خیام و ابوسعید ابوالخیر مشترک است. سعید نفیسی بر این اثر مقدمه نوشته است.

سعید نفیسی در مقدمه‌‌اش بر کتاب، شرح‌ حال ارزشمندی را از باخرزی به ‌دست داده است: «سیف‌الدین ابوالمعالی سعید بن مظفر فامندی باخرزی، از بزرگان مشایخ صوفیه اواخر قرن ششم و اوائل قرن هفتم بود و به‌واسطه جلالت قدری که میان معاصران خود داشت، او را شیخ‌العالم می‌گفتند»<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>.

سیف‌الدین باخرزی در نظم و نثر فارسی استاد توانایی بوده است. اشعاری که بیشتر آنها رباعیات است، به نام او در جاهای مختلف ضبط کرده‌اند. درباره اشعار فارسی وی دو منبع مهمی که در دست است، عبارت است از: مشیخه نظام‌الدین محمداسحاق موفق یزدی و مجموعه‌ای شامل غزلیات سلمان ساوجی و آثار دیگری از جمله رباعیات سیف‌الدین باخرزی که در کتابخانه خدابخش در هندوستان موجود است. سعید نفیسی آن‌گونه که خود گفته اشعار باخرزی را که در این منابع آمده، به‌ترتیب حروف هجا در پی هم آورده است. او نخست دو قطعه منسوب به باخرزی و سپس رباعیات او را آورده است<ref>ر.ک: همان، ص12-13</ref>.

کتاب پس از مقدمه سعید نفیسی در چند بخش ارائه شده است:

* رباعیات مشترک باخرزی و خیام و باخرزی و ابوسعید ابوالخیر که در ابتدای آن چنین آمده است: «نسخه رباعیاتش که محفوظ است در کتابخانه خدابخش پتنه، دارای 51 رباعیات است. بعضی از آنها هم منسوب به خیامند و به گمان غالب، این کلام باخرزی است، نه کلام خیام؛ چنان‌که هم محمد بشیرالحق بیدل دانش‌پژوه هندی گمان می‌برد<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>. رباعیات مشترک باخرزی و خیام و سپس باخرزی و ابوسعید ابوالخیر در دو ستون ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، ص25-28</ref>.