۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'کاشانی، عبدالرزاق' به 'عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''شرح تائية ابن فارض؛ كشف الوجوه الغر لمعاني نظم الدرر'''، شرح عربی ادیبانه و عرفانی [[عزالدین کاشانی، محمود بن علی|عزالدین محمود بن علی کاشانی]] (متوفی 735ق)، بر قصیده تائیه ابن فارض است. کتاب با تحقیق و تصحیح [[محمد بهجت]] منتشر شده است. در انتهای کتاب، ترجمه فارسی آزاد شرح نیز ارائه شده است. | '''شرح تائية ابن فارض؛ كشف الوجوه الغر لمعاني نظم الدرر'''، شرح عربی ادیبانه و عرفانی [[عزالدین کاشانی، محمود بن علی|عزالدین محمود بن علی کاشانی]] (متوفی 735ق)، بر قصیده تائیه ابن فارض است. کتاب با تحقیق و تصحیح [[محمد بهجت]] منتشر شده است. در انتهای کتاب، ترجمه فارسی آزاد شرح نیز ارائه شده است. | ||
در دانشنامه جهان اسلام، این اثر به [[ | در دانشنامه جهان اسلام، این اثر به [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|کمالالدین ملا عبدالرزاق کاشانی]] (متوفی 730ق) منتسب شده است. سپس چنین ادامه داده شده که همایی احتمال داده است که این شرح از [[عزالدین کاشانی، محمود بن علی|عزالدین محمود کاشانی]] (متوفی 735ق) باشد؛ زیرا آنچه جامی درباره شرح عزالدین کاشانی بر تائیه نوشته با كشف الوجوه تطبیق میکند. این شرح، شامل مقدمهای است که در آن بسیاری از اصطلاحات صوفیه توضیح داده شده است<ref>ر.ک: سجادی، سید جعفر؛ عروجنیا، پروانه، ج6، ص348-349</ref>. | ||
قصیده تائیه، قصیدهای است به زبان عربی در 760 بیت که عالم عارف [[ابن فارض، عمر بن علی|شرفالدین عمر بن علی سعدی]]، معروف به [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض مصری]] آن را سروده است. اثر حاضر، شرح قصیده مزبور توسط [[عزالدین کاشانی، محمود بن علی|عزالدین محمود بن علی کاشانی]] است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص47</ref>. عزالدین پس از دیباچه ادبی - عرفانی، در دو قسم المعارف و المواجيد و هر قسمی شامل پنج فصل، بسیاری از اصطلاحات عرفانی را شرح داده است. سپس به شرح قصیده پرداخته است. | قصیده تائیه، قصیدهای است به زبان عربی در 760 بیت که عالم عارف [[ابن فارض، عمر بن علی|شرفالدین عمر بن علی سعدی]]، معروف به [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض مصری]] آن را سروده است. اثر حاضر، شرح قصیده مزبور توسط [[عزالدین کاشانی، محمود بن علی|عزالدین محمود بن علی کاشانی]] است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص47</ref>. عزالدین پس از دیباچه ادبی - عرفانی، در دو قسم المعارف و المواجيد و هر قسمی شامل پنج فصل، بسیاری از اصطلاحات عرفانی را شرح داده است. سپس به شرح قصیده پرداخته است. | ||