رف‍ی‍ع‌ ل‍ن‍ب‍ان‍ی‌، ع‍ب‍دال‍ع‍زی‍ز ب‍ن‌ م‍س‍ع‍ود: تفاوت میان نسخه‌ها

اطلاعات اندکی پیرامون زندگانی وی وجود دارد و برخی صاحب‌نظران این قلت اطلاعات را نتیجه وفات شاعر در عنفوان جوانی دانسته‌‏اند و گروهی دیگر علت‌ آن‌ را‌ در كمبود نسخ دیوان او خلاصه كرده‏‌اند<ref>کوپا، فاطمه، ص103-104</ref>.

در قرن هفتم، قزوینى‌نامه عربى رفیع به صدرالدین را كه در انشاء و ترسل نشان از زبردستى دارد، عیناً در «[[آثار البلاد و أخبار العباد|آثارالبلاد]]» ذكر كرده و چون آثار چندانى از رفیع باقى نمانده است، این نامه ارزشى خاص دارد. بنابراین در 580ق، زمان درگذشت [[صدرالدین خجندى]]، رفیع بایست مردى كارآزموده مى‌بوده و اگر در آن زمان دست كم سى سال داشته است، تولد او باید حدود 550ق بوده باشد<ref>رشنوزاده، بابک، ج20، ص197</ref>.

آنچه از مجموع اقوال‌ پراكنده‌ و مختصر تذكره‏نویسان درباره لنبانی در دست است، حاكی از آن است كه وی یكی از سخنوران‌ اواخر‌ قرن‌ ششم و اوایل قرن هفتم است که مولد و زادگاه او لنبان، یکی از‌ قرای‌ اصفهان‌ و در حوالی باروی آن بوده است. وی در شمار اقران و معاصران خواجه جمال‌الدین عبدالرزاق‌ است‌<ref>کوپا، فاطمه، ص104</ref>.

بر اساس حکایتی که در دانشنامه جهان اسلام آمده بعضی از تذکره‌نویسان به اشتباه گفته‌اند که رفیع در جوانی از دنیا رفته است. در حالی‌که در دیوان فارسی رفیع لنبانی اشعاری در مدح اتابک ابوبکر بن سعد دیده می‌شود و نشان می‌دهد که رفیع سالها پس از آن واقعه زنده بوده است. سال وفات او به احتمال زیاد 630ق است و اگر حدود 550ق به دنیا آمده باشد، به هنگام مرگ نزدیک به هفتاد سال داشته است<ref>رشنوزاده، بابک، ج20، ص197</ref>.

رفیع دو دیوان یکی شامل اشعار فارسی و دیگری اشعار عربی داشته است. دیوان فارسی او متشکل از قصیده، قطعه و چند غزل کوتاه یا تغزل و مقداری رباعی و معدودی ترکیب‌بند، بالغ بر 1642 بیت، به اهتمام تقی بینش، منتشر گردیده است.

در خصوص شیوه سخنوری و قریحه و طبع وقاد او گفته‌اند: رفیع‌الدین‌ شاعری‌ کامل‌ و سخندانی فاضل بوده است<ref>کوپا، فاطمه، ص104؛ رشنوزاده، بابک، ج20، ص197</ref>.

<references />

#[[:noormags:335836| کوپا، فاطمه، «سحبان ثانی: مضامین شعری و شیوه شاعری رفیع الدین لبنانی»، پیک نور، زمستان، 1384، شماره 12، ص103-118]].

# رشنوزاده، بابک، دانشنامه جهان اسلام، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1394.

{{وابسته‌ها}}

[[دیوان رفیع‌الدین لنبانی]]