میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''میرزا ابوالقاسم بن عبدالنبی شیرازی''' (متوفی 1286ق)، مشهور به میرزابابا، فقیه، شاعر، متخلص به راز، یکی از اقطاب برجسته سلسله ذهبیه.

میرزا ابوالقاسم میان سال‌های 112 و 1215ق در شیراز، به دنیا آمد.

وی از آغاز جوانی در شیراز به تحصیل علوم رسمی همچون عربی، فقه، اصول، تفسیر و فلسفه پرداخت و نزد استادانی چون [[محمدحسن قزوینی]]، مولا احمد یزدی و مولا [[علی نوری اصفهانی]] شاگردی کرد، سپس نزد چند تن از مشایخ زمان خود به سیروسلوک عرفانی مشغول شد. سرانجام نزد آقا [[محمد درویش کازرونی]]، رفت و با هدایت او تحت تربیت و ارشاد پدر خود، میرزا عبدالنبی قرار گرفت و به دست او خرقه پوشید و در طریقه ذهبیه به سیروسلوک عرفانی پرداخت.

وى به قصد زیارت مشهد الرضا به مشهد رفت و در مراجعت سه سال در تهران ماند و از جانب ناصرالدین ‌شاه لقب مجدالاشراقى یافت<ref>ر.ک: نصیری، محمدرضا، ج3، ص71</ref>.

میرزا بابا در سال ۱۲۸۶ق، به هنگام مراجعت از تهران در مورچه‌خورت اصفهان وفات یافت. پیکرش را به مشهد منتقل کردند و در ایوان طلا به خاک سپردند<ref>ر.ک: همان</ref>.

# آیات الولایة؛  

# براهین الإمامة؛  

و...<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/246119/%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C ر.ک: رادبان تهرانی، غزال]</ref>.

<references />

# [https://www.cgie.org.ir/fa/article/246119/%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C8. رادبان تهرانی، غزال، «دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج24، تهران، مرکز دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1388].

# نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، چاپ دوم، 1384.

{{وابسته‌ها}}