نگرش تحلیلی به شیوۀ مناسبات اسماعیلیان الموت با حکومت‌های محلی همجوار (با تأکید بر گیلان و مازندران): تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

==ساختار==

کتاب از یک مقدمه و پنج فصل تشکیل شده است.

==گزارش کتاب==

با وجود اختلاف‌های فکری و عقیدتی، اسماعیلیان همانند سایر شاخه‌ها و مذاهب اسلامی برای گریز از تعقیب حکومت‌های مرکزی ایران یا خلافت عباسی در دوره‌های مختلف تاریخی، به دیلمان و گیلان مهاجرت کردند. سابقۀ ورود نزاریان به البرز مرکزی و شمالی، به پیش از ورود حسن صباح به این پهنه بازمی‌گردد. در واقع یکی از نخستین اسماعیلیانی که به سرزمین دیلم وارد شده است، عبدالله بن محمد بن اسماعیل است که پس از تلاش‌هایی که در سرزمین دیلم انجام داده بود، به سلمیه سوریه بازگشت. از این زمان تا فعالیت گستردۀ نزاریان توسط حسن صباح، در منابع تاریخی گزارشی ارائه نشده است.

با گذری بر وقایع و اتفاقات زمان اوج قدرت‌گیری اسماعیلیان در الموت ـ یعنی دورۀ حسن صباح ـ مشخص می‌شود که عمدۀ درگیری‌ها و مبارزات اسماعیلیان الموت در این دوره به صورت عملیاتی نظامی ـ سیاسی و بر علیه سلاطین سلجوقی که دشمن شمارل یک ایرانیان از جمله اسماعیلیان بودند، انجام می‌پذیرد. تحلیل رفتارشناسی نزاریان در الموت در فصل چهارم انجام شده و فصل پایانی کتاب به نتیجه‌گیری مباحث اختصاص یافته است.<ref> [https://literaturelib.com/books/5008 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>

==پانويس ==

<references />