پرش به محتوا

کنتوری، سید میر حامدحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۰۹: خط ۱۰۹:
در سال 1282ق عازم سفر حج و سپس عتبات عالیات شد امّا در آنجا هم از فعالیت علمى و تحقیق باز نماند و در حرمین شریفین یادداشتهایى از کتب نادر برداشت و در عراق در محافل علمى علماء عراق شرکت جست که مورد احترام فوق- العادۀ ایشان قرار گرفت. وى پس از بازگشت حاصل کار علمى خود را در قالب کتاب أسفار الانوار عن وقایع أفضل الاسفار گردآورى نمود.
در سال 1282ق عازم سفر حج و سپس عتبات عالیات شد امّا در آنجا هم از فعالیت علمى و تحقیق باز نماند و در حرمین شریفین یادداشتهایى از کتب نادر برداشت و در عراق در محافل علمى علماء عراق شرکت جست که مورد احترام فوق- العادۀ ایشان قرار گرفت. وى پس از بازگشت حاصل کار علمى خود را در قالب کتاب أسفار الانوار عن وقایع أفضل الاسفار گردآورى نمود.


میر حامد حسین عالمى پر تتبع و پر اطلاع و محیط بر آثار و اخبار و میراث علمى اسلامى بود تا حدّى که هیچ یک از معاصران و متأخران و حتى بسیارى از علماء پیشین به پایۀ او نرسیدند. همۀ عمر خویش را به بحث و پژوهش در اسرار اعتقادات دینى و حراست اسلام و مرزبانى حوزۀ دین راستین گذرانید و همه چیز خود را در راه استوارى حقایق مسلم دینى از دست داد چنانکه مؤلف ریحانة الادب در این باره مى‌نویسد:
میر حامد حسین عالمى پر تتبع و پر اطلاع و محیط بر آثار و اخبار و میراث علمى اسلامى بود تا حدّى که هیچ یک از معاصران و متأخران و حتى بسیارى از علماء پیشین به پایۀ او نرسیدند. همۀ عمر خویش را به بحث و پژوهش در اسرار اعتقادات دینى و حراست اسلام و مرزبانى حوزۀ دین راستین گذرانید و همه چیز خود را در راه استوارى حقایق مسلم دینى از دست داد چنانکه [[مدرس، محمدعلی|مؤلف ریحانة الادب]] در این باره مى‌نویسد:


«... و در مدافعه از حوزۀ دیانت و بیضۀ شریعت اهتمام تمام داشته و تمامى ساعات و دقایق عمر شریفش در تألیفات دینى مصروف بوده و آنى فروگذارى نداشته تا آنکه دست راست او از کثرت تحریر و کتابت عاطل شده و در اواخر با دست چپ مى‌نگاشته است...»
«... و در مدافعه از حوزۀ دیانت و بیضۀ شریعت اهتمام تمام داشته و تمامى ساعات و دقایق عمر شریفش در تألیفات دینى مصروف بوده و آنى فروگذارى نداشته تا آنکه دست راست او از کثرت تحریر و کتابت عاطل شده و در اواخر با دست چپ مى‌نگاشته است...»