پرش به محتوا

تفسير ابن رجب الحنبلي: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ۹ اکتبر
جز
جایگزینی متن - 'ابو معاذ، طارق بن عوض الله' به 'بن محمد، طارق بن عوض‌الله'
جز (جایگزینی متن - 'زبان =عربي ' به 'زبان =عربی ')
جز (جایگزینی متن - 'ابو معاذ، طارق بن عوض الله' به 'بن محمد، طارق بن عوض‌الله')
 
خط ۶: خط ۶:
| پدیدآوران = [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد]] (نویسنده)
| پدیدآوران = [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد]] (نویسنده)


[[ابو معاذ، طارق بن عوض الله]] (گردآورنده)
[[بن محمد، طارق بن عوض‌الله]] (گردآورنده)
|زبان  
|زبان  
| زبان =عربی   
| زبان =عربی   
خط ۲۷: خط ۲۷:
}}
}}
   
   
'''روائع التفسير؛ تفسير ابن رجب الحنبلي،''' اثر [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد|ابوالفرج عبدالرحمن بن رجب حنبلی]]، تفسیر قرآن مأثور (قرآن به قرآن و قرآن به سنت) می‌باشد با تحقیق [[ابو معاذ، طارق بن عوض الله|ابومعاذ طارق بن عوض‌الله بن محمد]].
'''روائع التفسير؛ تفسير ابن رجب الحنبلي،''' اثر [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد|ابوالفرج عبدالرحمن بن رجب حنبلی]]، تفسیر قرآن مأثور (قرآن به قرآن و قرآن به سنت) می‌باشد با تحقیق [[بن محمد، طارق بن عوض‌الله|ابومعاذ طارق بن عوض‌الله بن محمد]].


محقق در مقدمه خود، اهمیت کتاب حاضر را در این امور دانسته: تأویلات بدیع و تفسیرهای نیکوی آن و نیز علاقه و اهتمام ویژه [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد|ابن رجب]] به اینکه قرآن را در چارچوب آنچه سزاوار است قرآن با آن تفسیر شود، تفسیر نموده است؛ درحالی‌که او عالمی بااطلاعات وسیع بوده و می‌توانسته در خارج از آن چارچوب مباحث زیادی را مطرح نماید. وی بااین‌وجود و باآنکه اطلاعات وسیعی مخصوصا پیرامون مکاتب تفسیری داشته، اما به تفسیر قرآن به مأثور اکتفا نموده و در این رابطه فقط از قرآن، سنت صحیح و اقوال صحابه و تابعین و ائمه متبوع آنها، در تفسیر قرآن، بهره برده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص7</ref>.
محقق در مقدمه خود، اهمیت کتاب حاضر را در این امور دانسته: تأویلات بدیع و تفسیرهای نیکوی آن و نیز علاقه و اهتمام ویژه [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد|ابن رجب]] به اینکه قرآن را در چارچوب آنچه سزاوار است قرآن با آن تفسیر شود، تفسیر نموده است؛ درحالی‌که او عالمی بااطلاعات وسیع بوده و می‌توانسته در خارج از آن چارچوب مباحث زیادی را مطرح نماید. وی بااین‌وجود و باآنکه اطلاعات وسیعی مخصوصا پیرامون مکاتب تفسیری داشته، اما به تفسیر قرآن به مأثور اکتفا نموده و در این رابطه فقط از قرآن، سنت صحیح و اقوال صحابه و تابعین و ائمه متبوع آنها، در تفسیر قرآن، بهره برده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص7</ref>.