|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| [[پرونده:NUR00786.jpg|بی‌قاب|چپ|امام جعفر صادق علیه‌السلام|175px]] | | [[پرونده:NUR13499J1.jpg|بی‌قاب|چپ|سقوط اسرائیل|175px]] |
|
| |
|
| '''ابوعبدالله جعفر بن محمد بن على بن الحسین بن على بن ابى‌طالب علیهم‌السلام''' (83-148ق)، معروف به امام جعفر صادق علیه‌السلام، رئیس مذهب جعفری و ششمین پیشوای شیعیان جهان است. | | '''کتاب «سقوط اسرائیل»''' ترجمه فارسى «[[سقوط الإسرائيل من العلو و الإفساد إلى الزوال]]» اثر عربى [[فتلاوی، مهدی حمد|مهدى حمد الفتلاوى]] با ترجمه [[ذو القدر، محمدباقر|محمدباقر ذوالقدر]]، پژوهشى است پیرامون قضیه [[فلسطین]]، با استناد به آیات [[قرآن]] و احادیثى که مؤید قرآنى دارد که در سال 2001م نوشته شده است. |
|
| |
|
| تولد آن حضرت بنابر صحیح‌ترین روایات به نقل از [[الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد|ارشاد]] [[شيخ مفيد|شیخ مفید]]، در سال 83ق در مدینه بوده است. امام صادق علیه‌السلام بنا به نقل برخی منابع، در 17 ربیع الاول سال 80 هجری و به نقل منابع دیگر، در سال 83 هجری در زمان عبدالملک بن مروان دیده به دنیا گشودند. مادر آن حضرت ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابى‌بکر بود.
| | در فصل دوم این کتاب به فرجام اسرائیل از منظر قرآن و سنت نبوى با عنوان سقوط مثلث شیطانى تحت بررسى است. |
|
| |
|
| روایات و نصوصى که دلالت بر امامت آن حضرت دارد بسیار است. لقب آن حضرت صادق(ع) بود، زیرا هرگز جز سخن درست نفرمود. رسول‌الله(ص) درباره او خبر داد که «کلمه حق و پیک صدق است». او را فاضل و طاهر و صابر نیز مى‌خواندند ولى اشهر القاب او که تاریخ ثبت کرده است همان صادق است. امام صادق(ع) حدود 12 سال در کنار جدش [[امام سجاد(ع)|امام زین‌العابدین(ع)]] و 19 سال بعد از رحلت آن حضرت با پدرش امام محمد باقر(ع) به سر برد و بعد از پدر بزرگوارش مدت 34 سال امامت مسلمانان را عهده‌دار بود.
| | مؤلف با آوردن آیاتى از قرآن، اثبات مى‌کند که این کتاب آسمانى، از وجود نوعى توطئه مشترک بین یهود و نصارا، براى طراحى و اجراى نقشه‌اى به منظور مقابله با اسلام و تلاش نافرجام براى خاموش کردن «نور خدا» پرده برمى‌دارد، بى‌آنکه از نشانه‌هاى این توطئه و ماهیت، اهداف و زمان وقوع آن، سخنى به میان آورد. |
|
| |
|
| فقه شیعه امامیه که به فقه جعفرى مشهور است، منسوب به حضرت صادق(ع) است. زیرا قسمت عمده احکام فقه اسلامى بر طبق مذهب شیعه امامیه از آن حضرت است و آن اندازه که از آن حضرت نقل شده است از هیچ‌یک از اهل‌بیت(ع) نقل نگردیده است.اصحاب حدیث، اسامى راویان ثقه را که از او روایت کرده‌اند به 4000 شخص بالغ دانسته‌اند. در نیمه اول قرن دوم هجرى فقهاى طراز اولى مانند [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنیفه]] و [[مالک بن انس|امام مالک بن انس]] و اوزاعى و محدثان بزرگى مانند سفیان ثورى و شعبة بن الحجاج و سلیمان بن مهران اعمش ظهور کردند. در این دوره است که فقه اسلامى به معنى امروزى آن تولد یافته و رو به رشد نهاده است و نیز این دوره عصر شکوفایى حدیث و ظهور مسائل و مباحث کلامى مهم در بصره و کوفه بوده است. حضرت صادق(ع) در این دوره در محیط مدینه که محل ظهور تابعین و محدثان و راویان و فقهاى بزرگ بود رشد کرد اما منبع علم او در فقه نه «تابعان» و نه «محدثان» و نه «فقها»ى آن عصر بودند، بلکه او تنها از یک طریق که اعلا و اوثق و اتقن طرق بود نقل مى‌کرد. وى از پدرش [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام محمد باقر(ع)]] و او از پدرش [[امام سجاد علیه‌السلام|على بن الحسین(ع)]] و او از پدرش [[امام حسین علیه‌السلام|حسین بن على(ع)]] و او از پدرش [[امام علی علیه‌السلام|على بن ابى‌طالب(ع)]] و او هم از رسول(ص) خدا نقل مى‌نمود. این طریق عالى در صورتى است که ما با اهل سنت مماشات کنیم و به زبان و اصطلاح ایشان سخن بگوییم و گر نه بر طبق مبانى اعتقادى شیعه امامیه علوم ائمه اثنی‌عشر(ع) علم لدنى و از جانب خداست و این ائمه بزرگوار در مواردى که روایتى از آباء طاهرین خود نداشته باشند، خود منبع فیاض مستقیم احکام الهى هستند و حاجتى به «حدثنا» و نظائر آن ندارند.<span id="mp-more">[[امام جعفر صادق علیه‌السلام|'''ادامه ...''']]</span>
| | سوم، مقدمات سقوط سیاسى اسرائیل بر اساس مستندات قرآن و روایات که تا به حال اتفاق افتاده یا خواهد افتاد را، بیان مى‌کند. |
| | |
| | مؤلف ضمن تشریح آیاتى که به قانون استبدال دلالت دارند، پارسیان را در حفظ دین جایگزین اعراب معرفى کرده و با اشاره به پیدایش رهبرى نوین و جریان جایگزین، ویژگى‌هاى این جریان را بیان مى‌کند. |
| | |
| | چهارم، آیات نویدبخش قرآن، بر نابودى اسرائیل و استکبار جهانى و دیدگاه‌هاى مفسران شیعه و عامه در این باره را بررسى کرده است. |
| | |
| | مؤلف معتقد است، دانشمندان مسلمان در فهم و تفسیر آیات بشارت نابودى بنى‌اسرائیل، اختلافى ندارند؛ اما در انطباق آن بر تاریخ بنى‌اسرائیل و کسانى که در جریان هر دو فساد آن‌ها را مجازات مى‌کنند، اختلاف نظر پیدا کرده‌اند. به نظر وى، این اختلاف به سه عامل برمى‌گردد: |
| | |
| | #دشوارى تشخیص دوران این دو فساد در تاریخ بنى‌اسرائیل؛ چرا که سرتاسر تاریخ بنى‌اسرائیل پر است از انحراف، ستم و تجاوز. |
| | #وجود انبوه روایات از صحابه و تابعین و تقابل و تعارض آن‌ها در انطباق این نوید الهى بر تاریخ بنى‌اسرائیل؛ علاوه بر این که روایات صحیح و مستندى از پیامبر(ص) در انطباق این دو فساد بر تاریخ یهود وجود ندارد. |
| | #غفلت بسیارى از پژوهشگران از آن دسته از متون قرآنى و احادیث غیبى نبوى که داستان تداوم درگیرى اسلام و کفر را حکایت مى‌کنند؛ به ویژه آن بخش از آیات و روایاتى که به توطئه یهود و نصارا و دوستان آن‌ها از حاکمان کشورهاى عربى و اسلامى، علیه اسلام پرداخته و ارتباط این توطئه را مفسده‌جویى و برترى طلبى بنى‌اسرائیل در آخرالزمان بیان مى‌دانند.<span id="mp-more">[[سقوط اسرائیل|'''ادامه ...''']]</span> |
