برخی مکاتبات استاد سید جلال‌الدین آشتیانی با استاد دکتر احمد مهدوی دامغانی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

یکی از شاخص‌ترین صفات استاد آشتیانی، ارج‌گذاشتن به صاحبان دانش بود. او این کار را وظیفۀ خود می‌دانست. در مقدمه‌های مفصلی که بر کتاب‌هایش نگاشته، همه جا از اهل علم و اندیشه تجلیل کرده است. در طول سالیان دراز همگان دیدند که سیدجلال آزاده لب جز بر لب کتاب ننهاد و جز از جام بادۀ عالمان راستین ننوشید. دغدغۀ او کتاب بود و کتاب‌نویس و کتاب‌خوان. احیای میراث فلسفی و عرفانی را خدمت مسلّم به انسانیت می‌دانست و اسلام را مکتب انسان‌سازی که قادر است آدمی مستعد را تا مرتبۀ انسان کامل به قاب قوسین بکشاند. او می‌خواست همه دانشمند شوند تا جایی برای جهل نماند که نور چون بزاید، تاریکی بمیرد.