پرش به محتوا

صالح بن احمد بن حنبل: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = صالح بن أحمد | تصویر = NUR23666.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدفن = | طول عمر = | نام ه...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۲: خط ۴۲:
| کد مؤلف = AUTHORCODE23666AUTHORCODE
| کد مؤلف = AUTHORCODE23666AUTHORCODE
}}
}}
'''صالح بن احمد بن حنبل'''، حافظ، محدّث، فقیه و قاضی عراقی در قرن سوم هجری قمری (متوفای 265 یا 266ق)، فرزند محدّث نامور و پیشوای حنبلیان، [[احمد بن حنبل]] (164-241ق) است.
'''صالح بن احمد بن حنبل'''، حافظ، محدّث، فقیه و قاضی عراقی در قرن سوم هجری قمری (متوفای 265 یا 266ق)، فرزند محدّث نامور و پیشوای حنبلیان، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] (164-241ق) است.


==نسب و ولادت==
==نسب و ولادت==
خط ۴۸: خط ۴۸:


==استادان و شاگردان==
==استادان و شاگردان==
* «صالح بن احمد»، از پدرش [[احمد بن حنبل]]، حدیث شنید و فقه آموخت.
* «صالح بن احمد»، از پدرش [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، حدیث شنید و فقه آموخت.
* او همچنین از اندیشوران بسیاری (عفان، ابوالولید، ابراهیم بن ابی‌سوید، علی بن مدینی و دیگرانی که در این طبقه بودند) روایت فراگرفت.
* او همچنین از اندیشوران بسیاری (عفان، ابوالولید، ابراهیم بن ابی‌سوید، علی بن مدینی و دیگرانی که در این طبقه بودند) روایت فراگرفت.
* زهیر فرزند «صالح بن احمد»، ابوبکر بن ابی‌عاصم، بغوی، ابن صاعد، محمد بن مخلد، بوعلی حصائری، محمد بن جعفر خرائطی، عبدالرحمن بن ابی‌حاتم، احمد بن محمد بن یحیى قصار شیخ ابونعیم حافظ نیز از «صالح بن احمد» روایت نقل کرده‌اند.
* زهیر فرزند «صالح بن احمد»، [[ابن ابی‌عاصم، احمد بن عمرو|ابوبکر بن ابی‌عاصم]]، بغوی، ابن صاعد، محمد بن مخلد، بوعلی حصائری، محمد بن جعفر خرائطی، عبدالرحمن بن ابی‌حاتم، احمد بن محمد بن یحیى قصار شیخ ابونعیم حافظ نیز از «صالح بن احمد» روایت نقل کرده‌اند.


==صفات==
==صفات==
* ابن ابی‌حاتم گفته است: «صالح بن احمد» صدوق و ثقه است.
* [[ابن ابی‌حاتم، عبدالرحمن بن محمد|ابن ابی‌حاتم]] گفته است: «صالح بن احمد» صدوق و ثقه است.
* خلال در [[أدب القضاء]] گفته است: محمد بن العباس از محمد بن علی نقل کرده است که گفت: زمانی که «صالح بن احمد» به اصفهان رفت، حکم قضاوتش در مسجد جامع خوانده شد؛ پس او بسیار گریه کرد و برخی از پیران نیز گریستند؛ پس آنگاه که آرام گرفت، به دعاگویی او پرداختند و گفتند: در بلد ما کسی نیست، مگر آنکه پدرت را دوست دارد. «صالح بن احمد» گفت: یاد او مرا گریاند و اینکه او مرا در این حال می‌بیند... سپس گفت: وقتی شخصی زاهد و بی‌اعتنا به دنیا به‌سوی پدرم می‌آمد، کسی را به دنبال من می‌فرستاد تا بروم و ببینم و دوست داشت که من مانند او شوم. خدا می‌داند که من در این امر وارد نشدم، مگر به این جهت که بدهکاری و زیادی اولاد مرا مغلوبه کرده است. خلال گفته است که او بسیار بخشنده بود.
* خلال در [[أدب القضاء]] گفته است: محمد بن العباس از محمد بن علی نقل کرده است که گفت: زمانی که «صالح بن احمد» به اصفهان رفت، حکم قضاوتش در مسجد جامع خوانده شد؛ پس او بسیار گریه کرد و برخی از پیران نیز گریستند؛ پس آنگاه که آرام گرفت، به دعاگویی او پرداختند و گفتند: در بلد ما کسی نیست، مگر آنکه پدرت را دوست دارد. «صالح بن احمد» گفت: یاد او مرا گریاند و اینکه او مرا در این حال می‌بیند... سپس گفت: وقتی شخصی زاهد و بی‌اعتنا به دنیا به‌سوی پدرم می‌آمد، کسی را به دنبال من می‌فرستاد تا بروم و ببینم و دوست داشت که من مانند او شوم. خدا می‌داند که من در این امر وارد نشدم، مگر به این جهت که بدهکاری و زیادی اولاد مرا مغلوبه کرده است. خلال گفته است که او بسیار بخشنده بود.