پرش به محتوا

میمونی، عبدالملک بن عبدالحمید: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۸: خط ۴۸:


==استادان و شاگردان==
==استادان و شاگردان==
* عبدالملک بن عبدالحمید میمونی از کسان بسیاری حدیث شنید؛ مانند ابْن علیه، ابومُعَاوِیه، یزِید بن هَارُون، اسحاق ازرق، محمد بن عبید طنافسی، روح بن عباده، مکی بن ابراهیم، حجّاج بن محمد اعور و قعنبی‌. او 22 سال (از 205 تا 227ق) ملازم [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] بود. او گوید: شنیدم که [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] بعد از سلام نماز می‌گفت: «سُبْحَانَ رَبك رب الْعِزَّة عَمَّا يصفونَ». گفته شده است: [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] به «عبدالملک بن عبدالحمید میمونی» احترام ویژه‌ای می‌گذاشت که برای دیگران مراعات نمی‌کرد. میمونی و جماعتی از [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و پدرش روایاتی را نقل کرده‌اند<ref>ر.ک: السيوطي، ج1، ص267</ref>.
* عبدالملک بن عبدالحمید میمونی از کسان بسیاری حدیث شنید؛ مانند ابْن علیه، ابومُعَاوِیه، [[زاذان واسطی، یزید بن هارون|یزِید بن هَارُون]]، اسحاق ازرق، محمد بن عبید طنافسی، [[قیسی بصری، روح بن عباده|روح بن عباده]]، [[مکی بن ابراهیم]]، حجّاج بن محمد اعور و قعنبی‌. او 22 سال (از 205 تا 227ق) ملازم [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] بود. او گوید: شنیدم که [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] بعد از سلام نماز می‌گفت: «سُبْحَانَ رَبك رب الْعِزَّة عَمَّا يصفونَ». گفته شده است: [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] به «عبدالملک بن عبدالحمید میمونی» احترام ویژه‌ای می‌گذاشت که برای دیگران مراعات نمی‌کرد. میمونی و جماعتی از [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و پدرش روایاتی را نقل کرده‌اند<ref>ر.ک: السيوطي، ج1، ص267</ref>.
* تعدادی از راویان نیز از میمونی روایت نقل کرده‌اند؛ مثل ابوعوانه، ابوبکر بن زیاد نیشابوری‌، ابوعلی‌ محمد بن سعید حرّانی، محمد بن منذر شکر و ابراهیم بن محمد بن متّویه<ref>ر.ک: الذهبي، ج20، ص390</ref>.
* تعدادی از راویان نیز از میمونی روایت نقل کرده‌اند؛ مثل ابوعوانه، ابوبکر بن زیاد نیشابوری‌، ابوعلی‌ محمد بن سعید حرّانی، محمد بن منذر شکر و ابراهیم بن محمد بن متّویه<ref>ر.ک: الذهبي، ج20، ص390</ref>.