میمونی، عبدالملک بن عبدالحمید: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عبدالملک بن عبدالحمید میمونی'''، حافظ، محدث و فقیه حنبلی قرن سوم هجری قمری، (متوفی۲۷۴)، است که ارتباطی مستحکم با پیشوای حنبلیان، [[احمد بن حنبل]] (164-241ق) داشت و دیدگاه‌های حدیثی و رجالی او را گزارش کرده است.

* ابوالحسن عبدالملک بن عبدالحمید بن میمون بن مهران میمونی رَقّی جزری از اصحاب [[احمد بن حنبل]]<ref>ر.ک: السيوطي، ج1، ص267</ref> و از فقیهان و محدثان بزرگ بود<ref>ر.ک: الذهبي، ج20، ص390</ref>.

* عبدالملک بن عبدالحمید میمونی از کسان بسیاری حدیث شنید؛ مانند ابْن علیه، ابومُعَاوِیه، یزِید بن هَارُون، اسحاق ازرق، محمد بن عبید طنافسی، روح بن عباده، مکی بن ابراهیم، حجّاج بن محمد اعور و قعنبی‌. او 22 سال (از 205 تا 227ق) ملازم [[احمد بن حنبل]] بود. او گوید: شنیدم که [[احمد بن حنبل]] بعد از سلام نماز می‌گفت: «سُبْحَانَ رَبك رب الْعِزَّة عَمَّا يصفونَ». گفته شده است: [[احمد بن حنبل]] به «عبدالملک بن عبدالحمید میمونی» احترام ویژه‌ای می‌گذاشت که برای دیگران مراعات نمی‌کرد. میمونی و جماعتی از [[احمد بن حنبل]] و پدرش روایاتی را نقل کرده‌اند<ref>ر.ک: السيوطي، ج1، ص267</ref>.

* [[احمد بن على بن شعیب نسایى]] از «عبدالملک میمونی» نقل حدیث کرده و [[ابوحاتم]] و دیگران وی را ثقه شمرده‌اند<ref>ر.ک: السيوطي، ج1، ص267</ref>.

* ابوالحسن میمونی گفته است: از [[احمد بن حنبل]] پرسیدم: آیا بین اسلام و ایمان، جدایی می‌افکنی؟ گفت: بله. گفتم حجت تو بر این مطلب چیست؟ گفت: عموم روایات بر این مطلب دلالت دارد... <ref>ر.ک: موقع «جامع الكتب الإسلامية»</ref>.