پرش به محتوا

اللطائف الإيمانية الملكوتية و الحقائق الإحسانية الجبروتية في رسائل العارف بالله الشيخ أحمد بن عجيبة الحسيني: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۵: خط ۳۵:
* شرح خمرية ابن الفارض: «خمریه ابن فارض» قصیده‌ای است عرفانی در 41 بیت به عربی، سروده [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] (576-632ق)، که به قصیده میمیه نیز مشهور است<ref>ر.ک: صلواتی، عبدالله، ج16، ص147</ref>‏. شارح به شیوه «قال – قلت» ابیات خمریه را ذکر و سپس شرح کرده است.
* شرح خمرية ابن الفارض: «خمریه ابن فارض» قصیده‌ای است عرفانی در 41 بیت به عربی، سروده [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] (576-632ق)، که به قصیده میمیه نیز مشهور است<ref>ر.ک: صلواتی، عبدالله، ج16، ص147</ref>‏. شارح به شیوه «قال – قلت» ابیات خمریه را ذکر و سپس شرح کرده است.


* شرح نونية الإمام الششتري: شرحی است بر قصیده نونیه ابوالحسن علی بن عبدالله ششتری (610-668ق) که البته پیش از این توسط صوفی احمد زرّوق شرح شده است، ولی او تنها به حل و توضیح الفاظ و برخی معانی دشوار آن بسنده کرده و در دریای اسرار توحید آن غوطه‌ور نشده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص69</ref>‏.
* شرح نونية الإمام الششتري: شرحی است بر قصیده نونیه [[ششتری، علی بن عبدالله|ابوالحسن علی بن عبدالله ششتری]] (610-668ق) که البته پیش از این توسط صوفی احمد زرّوق شرح شده است، ولی او تنها به حل و توضیح الفاظ و برخی معانی دشوار آن بسنده کرده و در دریای اسرار توحید آن غوطه‌ور نشده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص69</ref>‏.


* شرح صلاة القطب ابن مشيش: شرحی است بر رساله صلاة القطب نوشته عبدالسلام بن مشیش (متوفی 625ق)<ref>ر.ک: همان، ص143-144</ref>.‏ شیوه شرح بدین‌ صورت است که شارح بخشی از عبارت ابن مشیش را با «قال»، ذکر و شرح کرده است. در فرازی از رساله چنین می‌خوانیم: و حاصل آنکه ظاهر نبی(ص) ملک است و باطنش ملکوت و جمع بین این دو جبروت. پس سالک ابتدا به ملک ظاهرش نظر می‌کند تا شریعت آن حضرت را تحقیق کند، سپس به ملکوت باطنش نظر می‌کند تا طریقتش را تحقیق کند؛ پس ملکوت باطنش نردبانی برای اشراق نور حقیقتش است...<ref>ر.ک: همان، ص172</ref>‏.
* شرح صلاة القطب [[ابن مشیش، عبد السلام بن مشیش|ابن مشيش]]: شرحی است بر رساله صلاة القطب نوشته [[ابن مشیش، عبد السلام بن مشیش|عبدالسلام بن مشیش]] (متوفی 625ق)<ref>ر.ک: همان، ص143-144</ref>.‏ شیوه شرح بدین‌ صورت است که شارح بخشی از عبارت ابن مشیش را با «قال»، ذکر و شرح کرده است. در فرازی از رساله چنین می‌خوانیم: و حاصل آنکه ظاهر نبی(ص) ملک است و باطنش ملکوت و جمع بین این دو جبروت. پس سالک ابتدا به ملک ظاهرش نظر می‌کند تا شریعت آن حضرت را تحقیق کند، سپس به ملکوت باطنش نظر می‌کند تا طریقتش را تحقیق کند؛ پس ملکوت باطنش نردبانی برای اشراق نور حقیقتش است...<ref>ر.ک: همان، ص172</ref>‏.


* شرح قصيدة «يا من تعاظم» للإمام الرفاعي: آن‌گونه که شارح نوشته این شرح به درخواست برخی از دوستان بر قصیده‌ای منسوب به احمد بن ابوالحسن رفاعی (متوفی 578ق) نوشته شده است<ref>ر.ک: همان، ص183</ref>‏.
* شرح قصيدة «يا من تعاظم» للإمام الرفاعي: آن‌گونه که شارح نوشته این شرح به درخواست برخی از دوستان بر قصیده‌ای منسوب به [[احمد بن ابوالحسن رفاعی]] (متوفی 578ق) نوشته شده است<ref>ر.ک: همان، ص183</ref>‏.


* معراج التشوف إلی حقائق التصوف: این رساله در موضوع تصوف است و با این عبارت آغاز شده است: علم تصوف، سید و رئیس علوم و لب و اساس دین است؛ چراکه تصوف، تفسیر مقام احسان است که همان مقام شهود و عیان است. ابن عجیبه هدف از نگارش این کتاب را گردآوری حقایق این فن و اصطلاحات آن دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص213</ref>‏.
* معراج التشوف إلی حقائق التصوف: این رساله در موضوع تصوف است و با این عبارت آغاز شده است: علم تصوف، سید و رئیس علوم و لب و اساس دین است؛ چراکه تصوف، تفسیر مقام احسان است که همان مقام شهود و عیان است. [[ابن عجیبه، احمد|ابن عجیبه]] هدف از نگارش این کتاب را گردآوری حقایق این فن و اصطلاحات آن دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص213</ref>‏.


* شرح صلاة الشيخ الأكبر ابن عربي: رساله‌ای است که به درخواست دوستان بر کتاب صلاة النبي محی‌الدین بن عربی (متوفی 638ق) در تبیین معانی و توضیح مبانی آن تألیف شده است<ref>ر.ک: همان، ص259</ref>‏.
* شرح صلاة الشيخ الأكبر ابن عربي: رساله‌ای است که به درخواست دوستان بر کتاب صلاة النبي [[ابن عربی، محمد بن علی|محی‌الدین بن عربی]] (متوفی 638ق) در تبیین معانی و توضیح مبانی آن تألیف شده است<ref>ر.ک: همان، ص259</ref>‏.


* سلك الدرر في ذكر القضاء و القدر: رساله‌ای است که موضوع قضا و قدر را با ذکر دلائل قرآنی و روایی، حکمت آن و... در پنج باب مطرح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص270</ref>‏.
* سلك الدرر في ذكر القضاء و القدر: رساله‌ای است که موضوع قضا و قدر را با ذکر دلائل قرآنی و روایی، حکمت آن و... در پنج باب مطرح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص270</ref>‏.
خط ۴۹: خط ۴۹:
* شرح بعض مقتطفات الششتري: شرحی است بر بعضی از عبارات گلچین‌شده علی بن عبدالله نمیری ششتری (610-668ق) که با ذکر شرح حال مختصری از وی آغاز شده است<ref>ر.ک: همان، ص298</ref>‏.
* شرح بعض مقتطفات الششتري: شرحی است بر بعضی از عبارات گلچین‌شده علی بن عبدالله نمیری ششتری (610-668ق) که با ذکر شرح حال مختصری از وی آغاز شده است<ref>ر.ک: همان، ص298</ref>‏.


* شرح الأبيات الثلاثة للجنيد: رساله دیگری از ابن عجیبه در شرح مسئله ابیات سه‌گانه منسوب به ابوالقاسم جنید بغدادی (متوفی 298ق) است. نویسنده الفاظ و واژگان و معنای ابیات را شرح و توضیح داده است؛ البته در انتها اذعان کرده که با این مختصر حق آن ادا نشده و کتاب‌ها و دواوین باید در شرح آن نوشت<ref>ر.ک: همان، ص327</ref>‏.
* شرح الأبيات الثلاثة للجنيد: رساله دیگری از [[ابن عجیبه، احمد|ابن عجیبه]] در شرح مسئله ابیات سه‌گانه منسوب به [[جنید بغدادی، جنید بن محمد|ابوالقاسم جنید بغدادی]] (متوفی 298ق) است. نویسنده الفاظ و واژگان و معنای ابیات را شرح و توضیح داده است؛ البته در انتها اذعان کرده که با این مختصر حق آن ادا نشده و کتاب‌ها و دواوین باید در شرح آن نوشت<ref>ر.ک: همان، ص327</ref>‏.


==پانویس==
==پانویس==