۱۰۶٬۲۸۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
وى در ساليان تحصيل خود، محضر استادان بسيار را درك كرد. تنها استاد او در حوزه علميه رودسر، آقاسيد هادى روحانى بود كه دروس مقدمات تا [[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك|سيوطى]] را نزد او به پايان برد. با ورود به قم در سال 1324 به درس استادانى همچون آقاميرزا على راسخى، آقا شيخ حسين زرندى و [[صالحی نجفآبادی، نعمتالله|آقا شيخ نعمتالله صالحى]] رفت و [[المطول|مطول]] را نزد [[مشکینی اردبیلی، علی|آيتالله مشكينى]] و شرح لمعه را نزد آيتالله صدوقى، آقا سيد محمدحسين درچهاى و [[بهشتی، سید محمد|شهيد آيتالله بهشتى]] و [[منتظری، حسینعلی|آيتالله منتظرى]] آموخت. براى فراگيرى رسائل، به نزد آقا شيخ عبدالجواد اصفهانى رفت و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد مرحوم [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]] و مرحوم مجاهدى تبريزى فراگرفت. استاد او در [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]، مرحوم سلطانى طباطبايى بود. | وى در ساليان تحصيل خود، محضر استادان بسيار را درك كرد. تنها استاد او در حوزه علميه رودسر، آقاسيد هادى روحانى بود كه دروس مقدمات تا [[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك|سيوطى]] را نزد او به پايان برد. با ورود به قم در سال 1324 به درس استادانى همچون آقاميرزا على راسخى، آقا شيخ حسين زرندى و [[صالحی نجفآبادی، نعمتالله|آقا شيخ نعمتالله صالحى]] رفت و [[المطول|مطول]] را نزد [[مشکینی اردبیلی، علی|آيتالله مشكينى]] و شرح لمعه را نزد آيتالله صدوقى، آقا سيد محمدحسين درچهاى و [[بهشتی، سید محمد|شهيد آيتالله بهشتى]] و [[منتظری، حسینعلی|آيتالله منتظرى]] آموخت. براى فراگيرى رسائل، به نزد آقا شيخ عبدالجواد اصفهانى رفت و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد مرحوم [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]] و مرحوم مجاهدى تبريزى فراگرفت. استاد او در [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]، مرحوم سلطانى طباطبايى بود. | ||
او با اتمام دوره سطح به دروس خارج حضرات آيات [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]]، محقق داماد، [[گلپایگانی، سید محمدرضا|گلپايگانى]]، و شيخ عباسعلى شاهرودى رفت و از محضر آن بزرگواران بهرههاى بسيار برد. امّا استاد اصلى او در فقه و اصول، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) بود. او در بخش حكمت نيز از محضر [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] بهرهمند شد و [[شرح منظومة السبزواري (گرامی)|شرح منظومه]] حكمت را نيز از | او با اتمام دوره سطح به دروس خارج حضرات آيات [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]]، محقق داماد، [[گلپایگانی، سید محمدرضا|گلپايگانى]]، و شيخ عباسعلى شاهرودى رفت و از محضر آن بزرگواران بهرههاى بسيار برد. امّا استاد اصلى او در فقه و اصول، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) بود. او در بخش حكمت نيز از محضر [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] بهرهمند شد و [[شرح منظومة السبزواري (گرامی)|شرح منظومه]] حكمت را نيز از [[منتظری، حسینعلی|آيتالله منتظرى]] آموخت. او در درسهاى اخلاق استادان خود نيز حاضر مىشد. | ||
وى در سالهاى تحصيل خود با فضلاى بسيارى رابطه دوستى داشت و درسهاى آموخته را مباحثه مىكرد كه از آن ميان مىتوان | وى در سالهاى تحصيل خود با فضلاى بسيارى رابطه دوستى داشت و درسهاى آموخته را مباحثه مىكرد كه از آن ميان مىتوان [[محمدی گیلانی، محمد|آيتالله محمدى گيلانى]]، شهيد هاشمى نژاد و شهيد شيخ عبدالحسين رضايى و شيخ محمدباقرى طاهرى شاهرودى را نام برد. | ||
ايشان تلاشهاى فرهنگى بسيارى را به انجام رسانده است. او كه از نخستين سالهاى تحصيل، به تدريس مىپرداخته، بارها و بارها كتب دوره مقدمات و سطح را به طلاب مستعدّ و فضلاى بسيارى درس داد؛ و سالها به تدريس خارج فقه پرداخت و طلاب بسيارى را از درس و اخلاق خود بهرهمند ساخت. | ايشان تلاشهاى فرهنگى بسيارى را به انجام رسانده است. او كه از نخستين سالهاى تحصيل، به تدريس مىپرداخته، بارها و بارها كتب دوره مقدمات و سطح را به طلاب مستعدّ و فضلاى بسيارى درس داد؛ و سالها به تدريس خارج فقه پرداخت و طلاب بسيارى را از درس و اخلاق خود بهرهمند ساخت. | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
==مبارزات== | ==مبارزات== | ||
او همزمان با آغاز مبارزات سیاسی امام، مبارزات خود را علیه رژیم پهلوی آغاز کرد و در قضیهی مطرح شدن مرجعیت حضرت امام، بسیار کوشید. پس از انتشار اعلامیهی حضرت امام علیه لایحهی انجمنهای ایالتی و ولایتی، همراه آیتالله محمدی گیلانی اعلامیهها را در استانهای گیلان و مازندران، بهویژه شهرهای چالوس، تنکابن، بندر انزلی و... پخش کرد. وی از جمله طلاب و روحانیونی بود که در حادثهی مدرسهی فیضیه در فروردین سال ۱۳۴۲ حضور داشت. بعد از تبعید حضرت | او همزمان با آغاز مبارزات سیاسی امام، مبارزات خود را علیه رژیم پهلوی آغاز کرد و در قضیهی مطرح شدن مرجعیت حضرت امام، بسیار کوشید. پس از انتشار اعلامیهی حضرت امام علیه لایحهی انجمنهای ایالتی و ولایتی، همراه [[محمدی گیلانی، محمد|آیتالله محمدی گیلانی]] اعلامیهها را در استانهای گیلان و مازندران، بهویژه شهرهای چالوس، تنکابن، بندر انزلی و... پخش کرد. وی از جمله طلاب و روحانیونی بود که در حادثهی مدرسهی فیضیه در فروردین سال ۱۳۴۲ حضور داشت. بعد از تبعید [[موسوی خمینی، سید روحالله|حضرت امام]]، ایشان همچنان به مبارزات خود علیه رژیم پهلوی ادامه داد؛ بهطوری که همواره تحت نظر ساواک قم بود و اقدامات وی مرتب به ساواک مرکز گزارش میشد. | ||
وی پس از تبعید آیتالله شهابالدین اشراقی، داماد امام، به همدان در ۱۳۴۴، اعلامیهای انتشار داد. تداوم این گونه اقدامات باعث شد تا ساواک قم وی را همراه با جمعی دیگر از روحانیون، عناصر ناراحت و محرک مردم قلمداد کند؛ لذا کمیسیون امنیت اجتماعی شهر قم در جلسهای به تاریخ ۱۳۵۲٫۵٫۲۲، رأی به تبعید وی از قم و اقامت اجباری به مدت سه سال در شهرستان گلپایگان داد. سپس محل تبعید وی تغییر یافت و به شهر رفسنجان تبعید شد. وی پس از سه سال تبعید، بارها از طرف ساواک مورد تعقیب قضایی قرار گرفت. در آبان ۱۳۵۶ و پس از | وی پس از تبعید آیتالله شهابالدین اشراقی، داماد امام، به همدان در ۱۳۴۴، اعلامیهای انتشار داد. تداوم این گونه اقدامات باعث شد تا ساواک قم وی را همراه با جمعی دیگر از روحانیون، عناصر ناراحت و محرک مردم قلمداد کند؛ لذا کمیسیون امنیت اجتماعی شهر قم در جلسهای به تاریخ ۱۳۵۲٫۵٫۲۲، رأی به تبعید وی از قم و اقامت اجباری به مدت سه سال در شهرستان گلپایگان داد. سپس محل تبعید وی تغییر یافت و به شهر رفسنجان تبعید شد. وی پس از سه سال تبعید، بارها از طرف ساواک مورد تعقیب قضایی قرار گرفت. در آبان ۱۳۵۶ و پس از شهادت [[خمینی، سید مصطفی|آیتالله مصطفی خمینی]]، با ارسال نامهای به [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام (ره)]]، ضایعهی فوق را تسلیت گفت. محکومیت حملهی رژیم به مردم قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶ و نیز محکومیت اهانت روزنامهی اطلاعات به [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]]، محکومیت حملهی رژیم به قیام مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ همراه مدرسین حوزهی علمیهی قم، امضای وی ذیل اکثر اعلامیههای جامعهی مدرسین حوزهی علمیهی قم به چشم میخورد.<ref> [https://irdc.ir/fa/news/9323 ر.ک: نگاهی به زندگی و مبارزات آیتالله شیخ عباس محفوظی + اسناد، پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی،چهارشنبه ۲۱ شهريور ۱۴۰۳]</ref> با پيروزى شكوهمند انقلاب اسلامى نيز همواره مدافع و يار [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام(ره)]] و [[خامنهای، سید علی|رهبر معظم انقلاب]] بوده است. | ||
با پيروزى شكوهمند انقلاب اسلامى نيز همواره مدافع و يار امام(ره) و رهبر معظم انقلاب بوده است. | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
آیتالله محفوظی در روز چهارشنبه 21 شهریور 1403ش برابر با 7 ربیعالاول 1446ق درگذشت.<ref> [https://www.isna.ir/news/1403062112940 ر.ک: زندگینامه آیتالله «عباس محفوظی»، خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ۲۱ شهریور ۱۴۰۳] </ref> صبح روز پنج شنبه پیکر آن عالم فقید از مسجد امام حسن عسکری(ع) واقع در چهارراه بازار تا حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) تشییع و پس از اقامه نماز توسط [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله سبحانی]]، از مراجع عظام تقلید و طواف گرد مضجع شریف بانوی کرامت در بارگاه ملکوتی کریمه اهلبیت حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.<ref> [https://www.isna.ir/photo/1403062213876 ر.ک: تشییع پیکر آیتالله شیخ عباس محفوظی در قم، خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ۲۲ شهریور ۱۴۰۳] </ref> | آیتالله محفوظی در روز چهارشنبه 21 شهریور 1403ش برابر با 7 ربیعالاول 1446ق درگذشت.<ref> [https://www.isna.ir/news/1403062112940 ر.ک: زندگینامه آیتالله «عباس محفوظی»، خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ۲۱ شهریور ۱۴۰۳] </ref> صبح روز پنج شنبه پیکر آن عالم فقید از مسجد امام حسن عسکری(ع) واقع در چهارراه بازار تا حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) تشییع و پس از اقامه نماز توسط [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله سبحانی]]، از مراجع عظام تقلید و طواف گرد مضجع شریف بانوی کرامت در بارگاه ملکوتی کریمه اهلبیت حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.<ref> [https://www.isna.ir/photo/1403062213876 ر.ک: تشییع پیکر آیتالله شیخ عباس محفوظی در قم، خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ۲۲ شهریور ۱۴۰۳] </ref> |