۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رسم المصحف (ابهام زدایی)' به 'رسم المصحف (ابهامزدایی)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد' به 'ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
در عهد عثمان، حکومت اسلامی توسعه یافت و مردم عرب و غیر عرب گروهگروه به اسلام گرویدند. همه قرآن را به قرائتی که خوانده میشد میخواندند و قرائات نیز متعدد و متنوع بود. مسلمانان جدید در قرائت قرآن اختلاف کردند و سبب اختلاف آنها وجود این قرائات متواتر و غیرمتواتر و وجود قرآنهایی بود که صحابه برای خود نوشته بودند. این اختلافات به درگیریهایی منجر شد که در منابعی تاریخی ذکر شده و نویسنده به برخی از آنها اشاره کرده است. در گردآوری قرآن در زمان عثمان، قرآنی که در زمان ابوبکر نوشته شده بود مصدر اول در گردآوری قرار گرفت<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14032/%D8%B1%D8%B3%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B5%D8%AD%D9%81?pageNumber=33&viewType=pdf ر.ک: همان، ص36-33]</ref>. | در عهد عثمان، حکومت اسلامی توسعه یافت و مردم عرب و غیر عرب گروهگروه به اسلام گرویدند. همه قرآن را به قرائتی که خوانده میشد میخواندند و قرائات نیز متعدد و متنوع بود. مسلمانان جدید در قرائت قرآن اختلاف کردند و سبب اختلاف آنها وجود این قرائات متواتر و غیرمتواتر و وجود قرآنهایی بود که صحابه برای خود نوشته بودند. این اختلافات به درگیریهایی منجر شد که در منابعی تاریخی ذکر شده و نویسنده به برخی از آنها اشاره کرده است. در گردآوری قرآن در زمان عثمان، قرآنی که در زمان ابوبکر نوشته شده بود مصدر اول در گردآوری قرار گرفت<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14032/%D8%B1%D8%B3%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B5%D8%AD%D9%81?pageNumber=33&viewType=pdf ر.ک: همان، ص36-33]</ref>. | ||
در دومین فصل کتاب، ابتدای معنای لغوی و اصطلاحی «رسم» ذکر شده است. رسم به معنای اثر و به اثر هر چیزی رسم آن و جمعش را رسوم میگویند. رسم استعاره گرفته شده برای دلالت بر خط مصحف که اشاره به مفاد اثر قدیم است. استفاده از معنای رسم از زمان [[دانی، عثمان بن سعید|ابوعمرو دانی]] (444ق) در کتابش [[المقنع]] آغاز شد. [[ابن خلدون، | در دومین فصل کتاب، ابتدای معنای لغوی و اصطلاحی «رسم» ذکر شده است. رسم به معنای اثر و به اثر هر چیزی رسم آن و جمعش را رسوم میگویند. رسم استعاره گرفته شده برای دلالت بر خط مصحف که اشاره به مفاد اثر قدیم است. استفاده از معنای رسم از زمان [[دانی، عثمان بن سعید|ابوعمرو دانی]] (444ق) در کتابش [[المقنع]] آغاز شد. [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]] هم (متوفی 808ق) از فن رسم چنین گزارش داده است: «به فن قرائات، فن رسم هم اضافه میشود که عبارت از وضعیت حروف قرآن در مصحف و رسوم خطی آن است»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14032/%D8%B1%D8%B3%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B5%D8%AD%D9%81?pageNumber=45&viewType=pdf ر.ک: همان، ص45]</ref>. | ||
رسم مصحف بسیاری اوقات با انتساب به عثمان بن عفان سومین خلیفه اسلامی «رسم عثمانی» گفته میشود؛ چراکه گردآوری قرآن در سومین مرحله در زمان عثمان به اتمام رسید<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14032/%D8%B1%D8%B3%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B5%D8%AD%D9%81?pageNumber=46&viewType=pdf ر.ک: همان، ص46]</ref>. | رسم مصحف بسیاری اوقات با انتساب به عثمان بن عفان سومین خلیفه اسلامی «رسم عثمانی» گفته میشود؛ چراکه گردآوری قرآن در سومین مرحله در زمان عثمان به اتمام رسید<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14032/%D8%B1%D8%B3%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B5%D8%AD%D9%81?pageNumber=46&viewType=pdf ر.ک: همان، ص46]</ref>. |