۱۰۶٬۲۹۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
#:بيهقى در اين كتاب، در باب اسناد و راويانى صحبت مىكند كه از آنان رواياتى نقل كرده است. وى بر شمارى از احاديث و رجال آن تعليق و توضيح دارد و بعلاوه، از ضعف برخى راويانى كه در [[صحيح مسلم]] از آنها ياد شده، و يا دانشمندان علم رجال آنها را موثق دانستهاند، سخن گفته است<ref>احمد بيهقى، 1401، مقدمۀ كاتب، ص23</ref>. اين كتاب در حيدر آباد (1333)، قاهره (1358) و بيروت (1405) به چاپ رسيده است. | #:بيهقى در اين كتاب، در باب اسناد و راويانى صحبت مىكند كه از آنان رواياتى نقل كرده است. وى بر شمارى از احاديث و رجال آن تعليق و توضيح دارد و بعلاوه، از ضعف برخى راويانى كه در [[صحيح مسلم]] از آنها ياد شده، و يا دانشمندان علم رجال آنها را موثق دانستهاند، سخن گفته است<ref>احمد بيهقى، 1401، مقدمۀ كاتب، ص23</ref>. اين كتاب در حيدر آباد (1333)، قاهره (1358) و بيروت (1405) به چاپ رسيده است. | ||
#الاعتقاد و الهداية الى سبيل الرشاد. بيهقى در اين اثر به اختصار امور واجب در اعتقادات اهل سنت را براى انسان مكلف معرفى كرده و به بيان مطالبى چون اسماء و صفات حق، قضا و قدر، عدم خلق قرآن، مشيّت، تعريف ايمان و حدود آن، اثبات نبّوت رسول خدا صلىاللّهعليهوآلهوسلّم، كرامات اوليا و اصحاب و اهلبيت رسول خدا و خلافت خلفاى چهارگانه پرداخته است. اين اثر دو نوبت در بيروت (1380 و 1401) منتشر شده است. | #الاعتقاد و الهداية الى سبيل الرشاد. بيهقى در اين اثر به اختصار امور واجب در اعتقادات اهل سنت را براى انسان مكلف معرفى كرده و به بيان مطالبى چون اسماء و صفات حق، قضا و قدر، عدم خلق قرآن، مشيّت، تعريف ايمان و حدود آن، اثبات نبّوت رسول خدا صلىاللّهعليهوآلهوسلّم، كرامات اوليا و اصحاب و اهلبيت رسول خدا و خلافت خلفاى چهارگانه پرداخته است. اين اثر دو نوبت در بيروت (1380 و 1401) منتشر شده است. | ||
#دلائل النبوّة و معرفة احوال صاحب الشريعة. در سيرۀ نبوى و زندگانى نياكان نبى اكرم صلىاللّهعليهوآلهوسلّم و اخلاق و معجزات و بشارات به ظهور آن حضرت است. بيهقى در اين كتاب معجزات و خوارق عاداتى را نقل مىكند كه بسيارى معتبر و برخى ضعيف و قابل خدشهاند. مورخان و سيرهنويسان پس از بيهقى، اين كتاب را مرجعى استوار و معتبر براى خود دانستهاند و به همين دليل اسناد قبل از او را حذف كرده و سخن وى را موثق دانستهاند<ref>همو، 1361 ش، مقدمۀ مهدوى دامغانى، ج 1، ص20</ref>. براى نمونه، [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در [[البداية و | #دلائل النبوّة و معرفة احوال صاحب الشريعة. در سيرۀ نبوى و زندگانى نياكان نبى اكرم صلىاللّهعليهوآلهوسلّم و اخلاق و معجزات و بشارات به ظهور آن حضرت است. بيهقى در اين كتاب معجزات و خوارق عاداتى را نقل مىكند كه بسيارى معتبر و برخى ضعيف و قابل خدشهاند. مورخان و سيرهنويسان پس از بيهقى، اين كتاب را مرجعى استوار و معتبر براى خود دانستهاند و به همين دليل اسناد قبل از او را حذف كرده و سخن وى را موثق دانستهاند<ref>همو، 1361 ش، مقدمۀ مهدوى دامغانى، ج 1، ص20</ref>. براى نمونه، [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در [[البداية و النهاية (دارالفکر)|البداية و النهایة]]، و [[سيوطى]] در [[كفایة الطالب اللبیب في خصائص الحبیب|الخصائص الكبرى]] از آن نقل كردهاند<ref>همو، 1401، مقدمۀ كاتب، همانجا</ref> [[خرگوشی، عبدالملک بن محمد|خرگوشى]]، نيز كتابى به نام دلايل النبوة داشته است<ref>ابن عماد، ج 3، ص184</ref>. | ||
#:[[دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشريعة|دلائل النبوة بيهقى]] در هند و بيروت به طبع رسيده و نيز بخشى از آن را [[مهدوی دامغانی، محمود|محمود مهدوى دامغانى]] به فارسی ترجمه كرده كه در 1361ش در تهران به چاپ رسيده است. | #:[[دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشريعة|دلائل النبوة بيهقى]] در هند و بيروت به طبع رسيده و نيز بخشى از آن را [[مهدوی دامغانی، محمود|محمود مهدوى دامغانى]] به فارسی ترجمه كرده كه در 1361ش در تهران به چاپ رسيده است. | ||
#[[شعب الإيمان]] (الجامع المصنف في شعب الايمان). | #[[شعب الإيمان]] (الجامع المصنف في شعب الايمان). |