۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جلوه، سید ابوالحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'وسائل الشيعة' به 'وسائل الشيعة '
جز (جایگزینی متن - 'شيخ بهايى' به 'شيخ بهايى') |
جز (جایگزینی متن - 'وسائل الشيعة' به 'وسائل الشيعة ') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
در سال 1252 در شهر زواره پدر بزرگوارش وفات مى‌كند و او را به درياى پر تلاطم مشكلات مى‌سپارد او كه در اين سن توانايى حفظ ميراث پدر را نداشته بزودى فقير شده و توانايى ماليش را از دست مى‌دهد. | در سال 1252 در شهر زواره پدر بزرگوارش وفات مى‌كند و او را به درياى پر تلاطم مشكلات مى‌سپارد او كه در اين سن توانايى حفظ ميراث پدر را نداشته بزودى فقير شده و توانايى ماليش را از دست مى‌دهد. | ||
او با اطلاع از سابقۀ علمى اجداد طاهرينش و بخصوص سيد رفيع الدين محمد طباطبايى معروف به آقا رفيع اصفهانى (متوفاى 1099 ق) كه از بزرگان علم و نخبگان حكمت بوده‌اند، به طورى كه صاحب وسائل الشيعة [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]] (متوفاى 1104) ميرزا رفيع الدين نائينى را از مشايخ اجازه‌اش بر شمرده است، تصميم بر تحصيل علوم اسلامى مى‌گيرد و در مدرسۀ كاسه‌گران اصفهان حجره‌اى گرفته و در اوج فقر و تنگدستى به تحصيل علم مشغول مى‌گردد. | او با اطلاع از سابقۀ علمى اجداد طاهرينش و بخصوص سيد رفيع الدين محمد طباطبايى معروف به آقا رفيع اصفهانى (متوفاى 1099 ق) كه از بزرگان علم و نخبگان حكمت بوده‌اند، به طورى كه صاحب [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]] [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]] (متوفاى 1104) ميرزا رفيع الدين نائينى را از مشايخ اجازه‌اش بر شمرده است، تصميم بر تحصيل علوم اسلامى مى‌گيرد و در مدرسۀ كاسه‌گران اصفهان حجره‌اى گرفته و در اوج فقر و تنگدستى به تحصيل علم مشغول مى‌گردد. | ||
==تحصيل و تدريس== | ==تحصيل و تدريس== | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
سيد رفيع الدين معروف به آقا رفيع اصفهانى از مشايخ علامۀ مجلسى (متوفاى 1110) و [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]] صاحب وسائل الشيعة (متوفاى 1104) و از شاگردان [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] (متوفاى 1031) و ملا عبد الله تسترى (متوفاى 1021 ق) مى‌باشد. | سيد رفيع الدين معروف به آقا رفيع اصفهانى از مشايخ علامۀ مجلسى (متوفاى 1110) و [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]] صاحب [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]] (متوفاى 1104) و از شاگردان [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] (متوفاى 1031) و ملا عبد الله تسترى (متوفاى 1021 ق) مى‌باشد. | ||
در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] دربارۀ او آمده است: «فريد عصره و وحيد دهره قدوة المحققين سيد الحكماء و المتألهين برهان أعاظم المتكلمين و أمره في جلالة قدره و عظم شأنه و سمو رتبته في العلوم العقلية و النقلية و دقة نظره و إصابة رأيه و حدسه و ثقته و أمانته و عدالته أشهر من أن يذكر».([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]، به نقل از جامع الرواة، ج 271/9، مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]، ج 167/6). | در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] دربارۀ او آمده است: «فريد عصره و وحيد دهره قدوة المحققين سيد الحكماء و المتألهين برهان أعاظم المتكلمين و أمره في جلالة قدره و عظم شأنه و سمو رتبته في العلوم العقلية و النقلية و دقة نظره و إصابة رأيه و حدسه و ثقته و أمانته و عدالته أشهر من أن يذكر».([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]، به نقل از جامع الرواة، ج 271/9، مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]، ج 167/6). | ||