۱۴۵٬۹۹۵
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURنامههای سید محمدعلی جمالزاده به دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزیJ1.jpg | عنوان =نامههای سید محمدعلی جمالزاده به دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = باستانی پاریزی،...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''نامههای سید محمدعلی جمالزاده به دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی''' به کوشش: حمید باستانی پاریزی، حمیده باستانی پاریزی با ویرایش علی | '''نامههای سید محمدعلی جمالزاده به دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی''' به کوشش: [[باستانی پاریزی، حمید|حمید باستانی پاریزی]]، [[باستانی پاریزی، حمیده|حمیده باستانی پاریزی]] با ویرایش [[دهباشی، علی|علی دهباشی]]؛ اولین سفر زندهیاد باستانی پاریزی به اروپا در سال 1348 بود که به همراه دکتر [[حسین بحرالعلومی]] در قالب یک سفر تفریحی و آشنایی با آن سرزمین انجام شد. در این سفر ایشان برای اولین بار به دیدار جمالزاده میرود و او را در ژنو سوئیس ملاقات میکند. البته سابقۀ مکاتبات و ارتباطات نوشتهای بین [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] و این نویسندۀ شهیر به سالهای اولیۀ 1340 برمیگردد و در واقع باستانی پاریزی که در آن زمان هنوز نویسندهای تازهکار و نسبتاً جوان بوده، با فرستادن کتابها و نوشتههای خود به [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] در جستجوی تأییدی بر کارهایش از سوی این ادیب فرهیخته و پدر داستاننویسی ایران بوده است. | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
اولین سفر زندهیاد باستانی پاریزی به اروپا در سال 1348 بود که به همراه دکتر حسین بحرالعلومی در قالب یک سفر تفریحی و آشنایی با آن سرزمین انجام شد. در این سفر ایشان برای اولین بار به دیدار | اولین سفر زندهیاد [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] به اروپا در سال 1348 بود که به همراه دکتر [[حسین بحرالعلومی]] در قالب یک سفر تفریحی و آشنایی با آن سرزمین انجام شد. در این سفر ایشان برای اولین بار به دیدار [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] میرود و او را در ژنو سوئیس ملاقات میکند. البته سابقۀ مکاتبات و ارتباطات نوشتهای بین [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] و این نویسندۀ شهیر به سالهای اولیۀ 1340 برمیگردد و در واقع [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] که در آن زمان هنوز نویسندهای تازهکار و نسبتاً جوان بوده، با فرستادن کتابها و نوشتههای خود به [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] در جستجوی تأییدی بر کارهایش از سوی این ادیب فرهیخته و پدر داستاننویسی ایران بوده است. [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] نیز با حوصله و علاقۀ بسیار همۀ این نوشتهها را میخوانده و با نوشتن نامههای متعدد در کنار تعارفات مرسوم، با طرح مسائل مختلف، معرفی کتابها و نوشتههای جدید، در واقع باستانی پاریزی را با مبانی تاریخنویسی مدرن و اصول تحقیق آکادمیک که در کشورهای غربی به کار میرفته، آشنا میکرده است. | ||
این رابطۀ معنوی که بیش از سی سال و تا زمان درگذشت | این رابطۀ معنوی که بیش از سی سال و تا زمان درگذشت [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] ادامه داشت، بهیقین و به طور مشخص در پرورش شخصیت فرهنگی و ادبی و نحوۀ نگارش و دید باستانی پاریزی نسبت به مسائل مختلف اجتماعی و تاریخی تأثیر بسیاری گذاشت؛ تأثیری که او نیز متعاقباً به دانشجویان و خوانندگان آثارش منتقل مینمود. | ||
در سال 1349 باستانی پاریزی برای فرصت مطالعاتی یکساله به پاریس رفت و در آن سفر نیز دیداری با | در سال 1349 [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] برای فرصت مطالعاتی یکساله به پاریس رفت و در آن سفر نیز دیداری با [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] داشت. بهروشنی از نامههایی که [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] در آن سال برای باستانی پاریزی فرستاده است، پیداست که چگونه [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] همانند یک پدر نگران وضع اقامت، سلامتی و حتی مالی [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] در طی این سفر مطالعاتی بوده و در کنار پیشنهاد هرگونه کمک به او، توصیههایی دربارۀ دیدن اماکن و اشخاص متعدد در اروپا به او مینماید. | ||
مطالبی که در این کتاب آمده، نامههایی است که طی سالهای 1341 تا 1369 شادروان | مطالبی که در این کتاب آمده، نامههایی است که طی سالهای 1341 تا 1369 شادروان [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] برای زندهیاد [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] فرستاده بودند. | ||
اولین نامه در سال 1341 و به دنبال ارسال مجموعۀ اشعار باستانی پاریزی با عنوان «یاد و یادبود» نوشته شده و با فرازوفرودهایی از نظر چگالی تعداد نامهها در سالهای مختلف، نامههای آخرین در سال 1369 نگاشته شده است. | اولین نامه در سال 1341 و به دنبال ارسال مجموعۀ اشعار [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] با عنوان «یاد و یادبود» نوشته شده و با فرازوفرودهایی از نظر چگالی تعداد نامهها در سالهای مختلف، نامههای آخرین در سال 1369 نگاشته شده است. | ||
بین اسناد باستانی پاریزی یا در همین مجموعۀ نامه که ایشان در یک جعبه حفظ کرده بودند، تاکنون موردی از نامههای باستانی پاریزی به | بین اسناد [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] یا در همین مجموعۀ نامه که ایشان در یک جعبه حفظ کرده بودند، تاکنون موردی از نامههای [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] به [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] یافت نشده است؛ بنابراین دانسته نیست که نامهنگاری دوطرفه بوده است یا خیر. با این حال گردآورندگان این مجموعه اطمینان دارند که باستانی پاریزی پشت کتابهای خود که برای [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] میفرستادند، مطالب مفصلی نوشتهاند. | ||
آنچنان که از متن نامههای جمالزاده پیداست، بهجز یکیدو مورد، عمدۀ موضوعات مطرحشده تنقید یا اظهارنظر مثبت در باب نوشتههای باستانی پاریزی و دیگر نویسندگان و محققان است و خیلی کمتر موضوعی خصوصی به چشم میخورد. با توجه به اختلاف یک نسلی | آنچنان که از متن نامههای جمالزاده پیداست، بهجز یکیدو مورد، عمدۀ موضوعات مطرحشده تنقید یا اظهارنظر مثبت در باب نوشتههای باستانی پاریزی و دیگر نویسندگان و محققان است و خیلی کمتر موضوعی خصوصی به چشم میخورد. با توجه به اختلاف یک نسلی [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] و [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]]، در بیشتر نامهها لحن پدرانه قابل تشخیص است. [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] نیز عمدۀ نامههای انتقادی مهم و مفصل [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] را در کتابهای خودش به چاپ رسانده که حاکی از آن است که با نظر [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] موافق بودهاند؛ برای مثال در یکی از نامههای اولیه، جمالزاده دربارۀ کتاب «پیغمبر دزدان» از عدم توضیح برخی اصطلاحات بهکاررفته در کتاب انتقاد کرده بود. در چاپهای بعدی این کتاب تقریباً تمام این اصطلاحات توضیح داده شدهاند. | ||
این نامهها و یادداشتها بالغ بر سیصد برگ هستند که در 138 عنوان دستهبندی و مرتب شدهاند. عمدۀ این عناوین (متجاوز از 70 مورد) نامههای تاریخدار بوده و مابقی، پیوست یک نامه، بعدالتحریر نامۀ دیگر یا موضوعی فراموششده از سوی | این نامهها و یادداشتها بالغ بر سیصد برگ هستند که در 138 عنوان دستهبندی و مرتب شدهاند. عمدۀ این عناوین (متجاوز از 70 مورد) نامههای تاریخدار بوده و مابقی، پیوست یک نامه، بعدالتحریر نامۀ دیگر یا موضوعی فراموششده از سوی [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] بوده که نوشته و ارسال شده است. | ||
از مواردی که باستانی پاریزی در کنار نامههای | از مواردی که [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] در کنار نامههای [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] نگهداری کرده بودند، بریدۀ چند روزنامۀ فارسزبان داخلی و خارجی است. بیشتر نوشتههای فارسی حاوی توهینها و هتکحرمتهایی است که به [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] شده و البته تعریضی به [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]]. در کنار این یادداشتها، چند مکاتبه بین [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] و دکتر سپاسگزاریان و مرتضی کتبی به چشم میخورد که به نظر میرسد از سوی خود [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] برای [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] ارسال شده است. رونوشت چند نامه که بین [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] و هیئت امنای بنیاد جمالزاده مبادله شده، نیز در این جعبه دیده میشود. | ||
مورد دیگر، تصویر کتابچۀ مفصلی است (160 صفحه) که مرکز اسناد شهید باهنر ریاستجمهوری به چاپ رسانده و شرح دعاوی | مورد دیگر، تصویر کتابچۀ مفصلی است (160 صفحه) که مرکز اسناد شهید باهنر ریاستجمهوری به چاپ رسانده و شرح دعاوی [[جمالزاده، سید محمدعلی|جمالزاده]] با مرحوم [[سیف آزاد]] است. بخش بسیار مختصری از این موضوعات به عنوان پیوست توسط [[دهباشی، علی|علی دهباشی]] انتخاب شده و به کتاب پیوست شده است.<ref> [https://literaturelib.com/books/5476 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||