۱۰۶٬۱۰۱
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '↵↵|' به ' |') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''أوراد الأحباب و فصوص الآداب''' اثر فارسی ابوالمفاخر يحيى بن احمد مشهور به باخرزى يا [[ابوالمفاخر باخرزى]] (متوفى 763ق)، يكى از منابع مهم تصوف اسلامى در بيان سير و سلوك باطنى مىباشد كه به كوشش ايرج | '''أوراد الأحباب و فصوص الآداب''' اثر فارسی ابوالمفاخر [[باخرزی، یحیی بن احمد|يحيى بن احمد]] مشهور به باخرزى يا [[ابوالمفاخر باخرزى]] (متوفى 763ق)، يكى از منابع مهم تصوف اسلامى در بيان سير و سلوك باطنى مىباشد كه به كوشش [[افشار، ایرج|ايرج افشار]]، عرضه شده است.<ref>انوشه، حسن، 1380، ج1، ص145</ref> | ||
نویسنده كتاب را در بخارا و بر سر قبر [[باخرزی، سعید بن مطهر|سيفالدين]] تأليف كرده است؛ بخش اول را در 723ق نوشته و تأليف بخش دوم را در 724ق، به پايان رسانده است.<ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، 1377، ج11، ص60</ref> | نویسنده كتاب را در بخارا و بر سر قبر [[باخرزی، سعید بن مطهر|سيفالدين]] تأليف كرده است؛ بخش اول را در 723ق نوشته و تأليف بخش دوم را در 724ق، به پايان رسانده است.<ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، 1377، ج11، ص60</ref> | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
اين اثر، كتابى است مفصل در باب مباحث علمى تصوف و آداب و رسوم و اذكار صوفيه كه در دو بخش، «أوراد الأحباب» و «فصوص الآداب»، تأليف شده است. هر بخش، داراى بخشهاى متعددى است اما متأسفانه بخش نخست تاكنون به چاپ نرسيده است. | اين اثر، كتابى است مفصل در باب مباحث علمى تصوف و آداب و رسوم و اذكار صوفيه كه در دو بخش، «أوراد الأحباب» و «فصوص الآداب»، تأليف شده است. هر بخش، داراى بخشهاى متعددى است اما متأسفانه بخش نخست تاكنون به چاپ نرسيده است. | ||
مأخذ اصلى نویسنده در بخش نخست، كتاب «[[قوت القلوب]]» [[ابوطالب مکی، محمد بن علی|ابوطالب مكى]] است و منابع بخش دوم، عبارتند از: | مأخذ اصلى نویسنده در بخش نخست، كتاب «[[قوت القلوب]]» [[ابوطالب مکی، محمد بن علی|ابوطالب مكى]] است و منابع بخش دوم، عبارتند از: «[[قوت القلوب في معاملة المحبوب و وصف طريق المريد إلی مقام التوحيد|قوت القلوب]]» [[ابوطالب مکی، محمد بن علی|ابوطالب مكى]]؛ «[[آداب المریدین]]» [[سهروردی، عبدالقاهر بن عبدالله |ابونجيب عبدالقاهر سهروردى]]؛ «رسالة الخلوة» و دو رساله ديگر از [[نجمالدین کبری، احمد بن عمر|نجمالدين كبرى]]؛ رساله «وصية السفر» از [[باخرزی، سعید بن مطهر|سيفالدين باخرزى]]؛ «حلية الأبدال» و رساله «أمر المربوط» و كتاب «كنه مالابد للمريد» از [[ابن عربى]] و «منازل المريدين» از [[ابوعبدالله مرجانى]]. اما به نظر مىرسد كه نویسنده، بيش از همه، از كتاب «آداب المريدين» ابونجيب سهروردى استفاده كرده و در تعيين ابواب و فصول، حتى مقامات و احوال، به اين اثر نظر داشته و گاه برخى از موضوعات و مطالب را، با اندكى تغيير در عبارات، از آن كتاب برگرفته است.<ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، 1377، ج11، ص60</ref> | ||
كتاب سرشار از اشعار فارسی و عربى است، اما شمار اشعار عربى، بسيار كمتر از اشعار فارسی مىباشد. نثر كتاب، ساده و روان و به زبان فارسی گوياست.<ref>انوشه، حسن، 1380، ج1، ص145</ref> | كتاب سرشار از اشعار فارسی و عربى است، اما شمار اشعار عربى، بسيار كمتر از اشعار فارسی مىباشد. نثر كتاب، ساده و روان و به زبان فارسی گوياست.<ref>انوشه، حسن، 1380، ج1، ص145</ref> |