پرش به محتوا

نسب‌نامه خاندان طباطبائی؛ اولاد امیر سراج‌الدین عبدالوهاب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR35012J1.jpg | عنوان = نسب‌نامه خاندان طباطبائی (اولاد امیر سراج الدین عبدالوهاب) | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = طباطبایی، محمد حسین (نويسنده) خسرو شاهی، هادی (مقدمه نويس) |زبان | زبان = فارسی | کد ک...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''نسب‌نامه خاندان طباطبایی، اولاد امیر سراج‌الدین عبدالوهاب'''، رساله‌ای است در ذکر نسب خاندان طباطبایی که سید محمدحسین طباطبایی، در سال 1316ق، در آذربایجان تألیف کرده است. این اثر به کوشش و مقدمه سید هادی خسروشاهی منتشر شده است.
'''نسب‌نامه خاندان طباطبایی، اولاد امیر سراج‌الدین عبدالوهاب'''، رساله‌ای است در ذکر نسب خاندان طباطبایی که [[طباطبایی، سید محمدحسین|سید محمدحسین طباطبایی]]، در سال 1316ق، در آذربایجان تألیف کرده است. این اثر به کوشش و مقدمه [[خسروشاهی، سید هادی|سید هادی خسروشاهی]] منتشر شده است.


در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای درباره سادات طباطبایی در قالب پرسش و پاسخ ارائه شده است. در این مقدمه اشاره شده که سلسله سادات طباطبایی جملگی از خاندان «ابراهیم طباطبا» هستند که فرزند اسماعیل دیباج و او هم فرزند ابراهیم غمر فرزند حسن مثنی است . حسن مثنی فرزند بلافصل امام حسن مجتبی(ع) بود. او در کربلا همراه امام حسین(ع) بود و در نبرد با یزیدیان زخمی شد و با وساطت اسماء خارجه فرازی، مکنی به «ابوحسان» - خالوی حسن - یزیدیان از قتل او صرف‌ نظر کردند<ref>ر.ک: مقدمه، ص12</ref>.
در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای درباره سادات طباطبایی در قالب پرسش و پاسخ ارائه شده است. در این مقدمه اشاره شده که سلسله سادات طباطبایی جملگی از خاندان «ابراهیم طباطبا» هستند که فرزند اسماعیل دیباج و او هم فرزند ابراهیم غمر فرزند حسن مثنی است . حسن مثنی فرزند بلافصل امام حسن مجتبی(ع) بود. او در کربلا همراه امام حسین(ع) بود و در نبرد با یزیدیان زخمی شد و با وساطت اسماء خارجه فرازی، مکنی به «ابوحسان» - خالوی حسن - یزیدیان از قتل او صرف‌ نظر کردند<ref>ر.ک: مقدمه، ص12</ref>.


سید محمدتقی قاضی در صفحه اول نسخه خطی این کتاب چنین نوشته است: «شجره‌نامه حاضر را مرحوم آیت‌الله آقای حاج سید محمدحسین علامه طباطبایی صاحب تفسیر الميزان، تألیف و شرح حال مختصری از اجداد و بنی‌اعمام را به رشته تحریر درآورده است. وسیله والد ماجد مرحوم آیت‌الله شهید آقای سید محمدعلی قاضی طباطبایی بلاواسطه از روی خط مبارک مرحوم آیت‌‌الله علامه این نسخه را به ‌طرز زیبا استنساخ و تراجم و اضافاتی در آن نگارش داده است». البته سید هادی خسروشاهی تذکر داده که آن نسخه تکمیل‌شده باوجود پیگیری‌ها به ‌دست نیامده و همان نسخه اصلی علامه طباطبایی بدون اضافات به طبع رسیده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>.
سید محمدتقی قاضی در صفحه اول نسخه خطی این کتاب چنین نوشته است: «شجره‌نامه حاضر را مرحوم [[طباطبایی، سید محمدحسین|آیت‌الله آقای حاج سید محمدحسین علامه طباطبایی]] صاحب [[الميزان في تفسير القرآن|تفسیر الميزان]]، تألیف و شرح حال مختصری از اجداد و بنی‌اعمام را به رشته تحریر درآورده است. وسیله والد ماجد مرحوم [[قاضی طباطبایی، سید محمدعلی|آیت‌الله شهید آقای سید محمدعلی قاضی طباطبایی]] بلاواسطه از روی خط مبارک مرحوم آیت‌‌الله علامه این نسخه را به ‌طرز زیبا استنساخ و تراجم و اضافاتی در آن نگارش داده است». البته [[خسروشاهی، سید هادی|سید هادی خسروشاهی]] تذکر داده که آن نسخه تکمیل‌شده باوجود پیگیری‌ها به ‌دست نیامده و همان نسخه اصلی [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی]] بدون اضافات به طبع رسیده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>.


در این نسب‌نامه دنباله نسب طباطبایی آذربایجان تا حدود سال 1315 ارائه شده است<ref>ر.ک: یادداشتی درباره این کتاب، ص23، پاورقی</ref>.
در این نسب‌نامه دنباله نسب طباطبایی آذربایجان تا حدود سال 1315 ارائه شده است<ref>ر.ک: یادداشتی درباره این کتاب، ص23، پاورقی</ref>.
خط ۳۵: خط ۳۵:
شیوه در ارائه انساب بدین ‌صورت است که پس از ترسیم نسب‌نامه درختی اولاد و احفاد هر شخصیت، به معرفی ایشان پرداخته و البته غالباً از ذکر منبع خودداری شده است. در رابطه با برخی شخصیت‌ها اطلاعاتی جز تاریخ تولد و وفات ذکر نشده است؛ مانند: مرحوم میرزا باقر قاضی: متولد سنه هزارودویست‌وپانزده هجری و متوفای سنه هزارودویست‌وشصت‌ودو هجری<ref>ر.ک: متن کتاب، ص56</ref>.
شیوه در ارائه انساب بدین ‌صورت است که پس از ترسیم نسب‌نامه درختی اولاد و احفاد هر شخصیت، به معرفی ایشان پرداخته و البته غالباً از ذکر منبع خودداری شده است. در رابطه با برخی شخصیت‌ها اطلاعاتی جز تاریخ تولد و وفات ذکر نشده است؛ مانند: مرحوم میرزا باقر قاضی: متولد سنه هزارودویست‌وپانزده هجری و متوفای سنه هزارودویست‌وشصت‌ودو هجری<ref>ر.ک: متن کتاب، ص56</ref>.


در انتهای کتاب، متن وصیت‌نامه امیر سراج‌الدین عبدالوهاب حسنی به اولاد خود ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، ص89-93</ref>. در انتهای کتاب تصویر نسخه خطی کتاب نیز ارائه شده است.
در انتهای کتاب، متن وصیت‌نامه [[امیر سراج‌الدین عبدالوهاب حسنی]] به اولاد خود ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، ص89-93</ref>. در انتهای کتاب تصویر نسخه خطی کتاب نیز ارائه شده است.


==پانویس==
==پانویس==