۱٬۱۲۴
ویرایش
مجموعه آثار ابن خفیف شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مجموعه آثار ابن خفیف شیرازی''' تألیف [[ | '''مجموعه آثار ابن خفیف شیرازی''' تألیف [[ابن خفیف، محمد بن خفیف|ابوعبدالله ابن خفیف شیرازی]](269-371ق)، تصحیح، تحقیق و ترجمه [[کاظمی‌فر، معین|معین کاظمی‌فر]]، پیشگفتار [[فلورین زوبیروی]]؛ این کتاب مجموعۀ آثاری است که تا کنون از [[ابن خفیف، محمد بن خفیف|ابن خفیف]] به دست آمده است؛ این آثار در دو جلد گردآوری شده است. یک جلد شامل نسخۀ تصحیح‌شدۀ رسالۀ مفصل شیخ موسوم به «[[اوصاف القلوب]]» و جلد دیگر شامل رسائل کوتاه و متوسط شیخ. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
این کتاب مجموعۀ آثاری است که تا کنون از [[ابن خفیف]] به دست آمده است؛ این آثار در دو جلد گردآوری شده است. یک جلد شامل نسخۀ تصحیح‌شدۀ رسالۀ مفصل شیخ موسوم به «اوصاف القلوب» و جلد دیگر شامل رسائل کوتاه و متوسط شیخ شامل «معتقد ابن‌الخفیف»، «فضل التصوف علی المذاهب»، «الاقتصاد»، «وصیة ابن الخفیف» و ترجمۀ «شرف الفقراء» است. همچنین در جلد دوم ترجمۀ رسائل متوسط کوتاه آورده شده است. | این کتاب مجموعۀ آثاری است که تا کنون از [[ابن خفیف، محمد بن خفیف|ابن خفیف]] به دست آمده است؛ این آثار در دو جلد گردآوری شده است. یک جلد شامل نسخۀ تصحیح‌شدۀ رسالۀ مفصل شیخ موسوم به «اوصاف القلوب» و جلد دیگر شامل رسائل کوتاه و متوسط شیخ شامل «معتقد ابن‌الخفیف»، «فضل التصوف علی المذاهب»، «الاقتصاد»، «وصیة ابن الخفیف» و ترجمۀ «شرف الفقراء» است. همچنین در جلد دوم ترجمۀ رسائل متوسط کوتاه آورده شده است. | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
شیخ کبیر [[شیرازی، ابن خفیف|ابوعبدالله ابن خفیف شیرازی]] (269 ـ 371 ق) عارفی است که نام او بسیار شنیده شده، اما آثارش کمتر خوانده شده است. او از شاخص‌ترین چهره‌های عرفان اسلامی نامیده می‌شود؛ با این وجود در سرزمین خود کمابیش ناشناخته مانده و هموطنان او چندان به تصحیح و انتشار آثار او همت نکرده‌اند. | شیخ کبیر [[شیرازی، ابن خفیف|ابوعبدالله ابن خفیف شیرازی]] (269 ـ 371 ق) عارفی است که نام او بسیار شنیده شده، اما آثارش کمتر خوانده شده است. او از شاخص‌ترین چهره‌های عرفان اسلامی نامیده می‌شود؛ با این وجود در سرزمین خود کمابیش ناشناخته مانده و هموطنان او چندان به تصحیح و انتشار آثار او همت نکرده‌اند. | ||
این کتاب مجموعۀ آثاری است که تا کنون از [[ | این کتاب مجموعۀ آثاری است که تا کنون از [[ابن خفیف، محمد بن خفیف|ابن خفیف]] به دست آمده است؛ این آثار در دو جلد گردآوری شده است. یک جلد شامل نسخۀ تصحیح‌شدۀ رسالۀ مفصل شیخ موسوم به «اوصاف القلوب» و جلد دیگر شامل رسائل کوتاه و متوسط شیخ شامل «معتقد ابن الخفیف»، «فضل التصوف علی المذاهب»، «الاقتصاد»، «وصیة ابن‌الخفیف» و ترجمۀ «شرف الفقراء» است. همچنین در جلد دوم ترجمۀ رسائل متوسط کوتاه آورده شده است. گفتنی است از دو رسالۀ «معتقد ابن‌الخفیف» و «وصیة ابن‌الخفیف» ترجمه‌های کهنی بود که آنه‌ماری شیمل آنها را تصحیح کرده بود و در این مجموعه آورده شده است؛ اما از دو رسالۀ متوسط و کلیدی شیخ یعنی «فضل التصوف علی المذاهب» و «الاقتصاد» ترجمه‌ای موجود نبود و بنابراین ترجمۀ این دو نیز در این کتاب توسط مصحح انجام گرفته است. | ||
بی‌تردید رسالۀ «اوصاف القلوب» که برای نخستین بار در این کتاب تصحیح شده است، تحولی مهم در شناخت شیخ کبیر و روشن‌شدن تحولات عرفان به‌ویژه در حوزۀ شیراز در قرن سوم و چهار هجری است؛ همچنان‌که تاریخ تصوف نشان می‌دهد، شخصیت او تأثیری قاطع بر تصوف جنوب ایران به‌ویژه محیط فرهنگی شیراز برجای نهاد؛ بنابراین عجیب نیست که انعکاس مشرب فکری و سلوک شخصی وی را در آثار شخصیت‌های ممتازی که بعداً در شیراز ظهور کردند مانند [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان]]، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] بتوان دید. | بی‌تردید رسالۀ «اوصاف القلوب» که برای نخستین بار در این کتاب تصحیح شده است، تحولی مهم در شناخت شیخ کبیر و روشن‌شدن تحولات عرفان به‌ویژه در حوزۀ شیراز در قرن سوم و چهار هجری است؛ همچنان‌که تاریخ تصوف نشان می‌دهد، شخصیت او تأثیری قاطع بر تصوف جنوب ایران به‌ویژه محیط فرهنگی شیراز برجای نهاد؛ بنابراین عجیب نیست که انعکاس مشرب فکری و سلوک شخصی وی را در آثار شخصیت‌های ممتازی که بعداً در شیراز ظهور کردند مانند [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان]]، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] بتوان دید. | ||
[[ | [[ابن خفیف، محمد بن خفیف|ابن خفیف]] در «اوصاف القلوب» بعد از مقدمه، به بحث دربارۀ مفهوم «قلب» و کلماتی نزدیک به آن همچون صدر و فؤاد می‌پردازد و اشاره می‌کند که این کتاب را با بحث دربارۀ قلب آغاز کرده است؛ زیرا اصل وجود آدمی، قلب است و بدون قلب هیچ‌یک از اعمال آدمی پذیرفته نیست. فصل دوم کتاب دربارۀ سماع قرآن است؛ پس از مباحث معناشناسانه، نویسنده این سؤال را طرح می‌کند که ایا مجاز است به قرآنی که با صدای خوش خوانده می‌شود، گوش داد یا نه؟ نویسنده در این‌باره نظرات موافقان و مخالفان بسیاری را می‌آورد. در فصل سوم رساله در باب مفهوم وجود بحث می‌کند. همچنین به مناسبت گریه‌ای که در مواجید برای اهل عرفان رخ می‌دهد، بابی را به احوال و اوصاف گریه‌کنندگان اختصاص داده است. در فصل پایانی رساله نیز به‌تفصیل دربارۀ سماع شعر بحث می‌کند. | ||
رسالۀ «وصیت» رسالۀ کوچکی شامل نصایح ابن‌خفیف به مریدان و سالکان در 25 وصیت در مراعات تقوا و پرهیز از شهوات و وسوسه‌های نفسانی، اجتناب از کبر و غرور و حسد، تحصیل فضایل و کمالات اخلاقی و ممارست در ریاضت و مجاهدت. | رسالۀ «وصیت» رسالۀ کوچکی شامل نصایح ابن‌خفیف به مریدان و سالکان در 25 وصیت در مراعات تقوا و پرهیز از شهوات و وسوسه‌های نفسانی، اجتناب از کبر و غرور و حسد، تحصیل فضایل و کمالات اخلاقی و ممارست در ریاضت و مجاهدت. | ||