۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دانش درایة الحدیث همراه با نمونه‌های حدیثی و فقهی: تفاوت میان نسخه‌ها
دانش درایة الحدیث همراه با نمونه‌های حدیثی و فقهی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۳۷
، ۱۲ نوامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - 'كلينى' به 'كلينى '
جز (جایگزینی متن - 'آيت‌الله خويى ' به 'آيت‌الله خويى ') |
جز (جایگزینی متن - 'كلينى' به 'كلينى ') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
4. همچنين در مورد محكم و متشابه چنين نوشته است: حديث مقبول و بدون معارض را محكم گويند زيرا در آن احتمال ديگرى وجود ندارد و حديث متشابه نقطه مقابل آن؛ يعنى حديثى است كه علاوه بر معناى ظاهرى آن، احتمال معناى ديگرى نيز هست كه البته وجه راجحى نيست. نظير آنچه درباره آيات محكم و متشابه قرآن گفته ميشود <ref>همان، ص 140</ref>. | 4. همچنين در مورد محكم و متشابه چنين نوشته است: حديث مقبول و بدون معارض را محكم گويند زيرا در آن احتمال ديگرى وجود ندارد و حديث متشابه نقطه مقابل آن؛ يعنى حديثى است كه علاوه بر معناى ظاهرى آن، احتمال معناى ديگرى نيز هست كه البته وجه راجحى نيست. نظير آنچه درباره آيات محكم و متشابه قرآن گفته ميشود <ref>همان، ص 140</ref>. | ||
5. نويسنده با يادآورى تقسيم اضطراب به دو نوع سندى و متنى و آوردن مثال‌هايى براى آن، افزوده است: اين يادآورى لازم است كه اضطراب در متن و سند، هميشه مانع عمل به حديث نمى‌شود؛ لذا علما در مقام تعارض دو كتاب حديثى، كافى را بر ديگر كتاب‌ها مقدم مى‌دارند و مى‌گويند كلينى اضبط است و در ضبط احاديث دقت فراوان دارد. آنان در تعارض بين تهذيب و من لايحضره الفقيه، دومى را ترجيح مى‌دهند <ref>همان، ص 189- 195</ref>. | 5. نويسنده با يادآورى تقسيم اضطراب به دو نوع سندى و متنى و آوردن مثال‌هايى براى آن، افزوده است: اين يادآورى لازم است كه اضطراب در متن و سند، هميشه مانع عمل به حديث نمى‌شود؛ لذا علما در مقام تعارض دو كتاب حديثى، كافى را بر ديگر كتاب‌ها مقدم مى‌دارند و مى‌گويند [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] اضبط است و در ضبط احاديث دقت فراوان دارد. آنان در تعارض بين تهذيب و من لايحضره الفقيه، دومى را ترجيح مى‌دهند <ref>همان، ص 189- 195</ref>. | ||
6. مؤلف روايت «مطروح» را چنين تعريف كرده است: مطروح روايتى است كه مورد توجه علما قرار نگرفته و طرد شده است و اين طرد يا به جهت ضعف سند و يا اجمال در متن و يا اضطراب، اضمار، وقف، ارسال و مخالفت آن با اصول و قواعد مسلّم اسلامى است. گاهى مطروح به معناى محدودترى، يعنى به روايت مخالف دليل قطعى كه قابل تأويل نباشد، اطلاق مى‌گردد. در كتاب‌هاى استدلالى فقهى مطروح به همان معناى عامّ اطلاق شده است؛ ولى در كتاب‌هاى علم درايه، اصطلاح اخير مورد نظر است. عامّه مطروح را به‌گونه ديگرى تعريف كرده و آن را درجه‌اى پايين‌تر از ضعيف و بالاتر از موضوع قرار داده‌اند <ref>همان، ص 212</ref>. | 6. مؤلف روايت «مطروح» را چنين تعريف كرده است: مطروح روايتى است كه مورد توجه علما قرار نگرفته و طرد شده است و اين طرد يا به جهت ضعف سند و يا اجمال در متن و يا اضطراب، اضمار، وقف، ارسال و مخالفت آن با اصول و قواعد مسلّم اسلامى است. گاهى مطروح به معناى محدودترى، يعنى به روايت مخالف دليل قطعى كه قابل تأويل نباشد، اطلاق مى‌گردد. در كتاب‌هاى استدلالى فقهى مطروح به همان معناى عامّ اطلاق شده است؛ ولى در كتاب‌هاى علم درايه، اصطلاح اخير مورد نظر است. عامّه مطروح را به‌گونه ديگرى تعريف كرده و آن را درجه‌اى پايين‌تر از ضعيف و بالاتر از موضوع قرار داده‌اند <ref>همان، ص 212</ref>. | ||