پرش به محتوا

رسم بیداری در آموزه‌های مولانا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURرسم بیداری در آموزه‌های مولاناJ1.jpg | عنوان =رسم بیداری در آموزه‌های مولانا | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = ملکی، یاسر (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ | موضوع = |ناشر | ناشر =مدرسه | مکان نشر =تهران...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''رسم بیداری در آموزه‌های مولانا''' تألیف یاسر ملکی؛ این کتاب، قسمت نخست از مجموعۀ نوشتارهایی است که بر محوریت آراء و اندیشه‌های تابناک مولانا تدوین و تألیف شده است. تمامی این نوشتارها، روح مشترکی دارند؛ یعنی با ریسمان نامرئی به هم پیوند می‌خورند. هر مقاله و نوشتار مانند باب جداگانه‌ای است که به سوی گلستان معنا باز می‌شود و خواننده را به فراسوی دنیای ظواهر و محسوسات می‌کشاند.
'''رسم بیداری در آموزه‌های مولانا''' تألیف [[ملکی، یاسر|یاسر ملکی]]؛ این کتاب، قسمت نخست از مجموعۀ نوشتارهایی است که بر محوریت آراء و اندیشه‌های تابناک [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] تدوین و تألیف شده است. تمامی این نوشتارها، روح مشترکی دارند؛ یعنی با ریسمان نامرئی به هم پیوند می‌خورند. هر مقاله و نوشتار مانند باب جداگانه‌ای است که به سوی گلستان معنا باز می‌شود و خواننده را به فراسوی دنیای ظواهر و محسوسات می‌کشاند.
==ساختار==
==ساختار==
کتاب در هفت فصل تدوین شده است.
کتاب در هفت فصل تدوین شده است.
خط ۳۵: خط ۳۵:
انسان که وجودی دوساحتی دارد، معنای عمیق‌تری از خواب و بیداری برایش مطرح می‌شود. او جدای از ساحت جسم، از روان نامحدودی هم برخوردار است که از قماش آفریده‌های مادی نیست و در عین حال او را به صفات و توانمندی‌های ویژه‌ای مجهز می‌کند. در واقع حکایت روح و آنچه در درون فرد می‌گذرد، به‌کلی با آنچه در سطح جسم ظاهر می‌شود، متفاوت است. با اینکه به لحاظ رفتارهای ظاهری، فرقی میان افراد خام و پخته وجود ندارد و هر دوی آنها رفتارهای یکسان و مشابهی دارند، اما این شباهت صوری را نباید به معنای برابری معنایی و شخصیتی دانست. به همین دلیل میان «جسم بیدار» و «روح بیدار» تفاوت از زمین تا آسمان است.
انسان که وجودی دوساحتی دارد، معنای عمیق‌تری از خواب و بیداری برایش مطرح می‌شود. او جدای از ساحت جسم، از روان نامحدودی هم برخوردار است که از قماش آفریده‌های مادی نیست و در عین حال او را به صفات و توانمندی‌های ویژه‌ای مجهز می‌کند. در واقع حکایت روح و آنچه در درون فرد می‌گذرد، به‌کلی با آنچه در سطح جسم ظاهر می‌شود، متفاوت است. با اینکه به لحاظ رفتارهای ظاهری، فرقی میان افراد خام و پخته وجود ندارد و هر دوی آنها رفتارهای یکسان و مشابهی دارند، اما این شباهت صوری را نباید به معنای برابری معنایی و شخصیتی دانست. به همین دلیل میان «جسم بیدار» و «روح بیدار» تفاوت از زمین تا آسمان است.


برخلاف ساحت جسم که بیداری آن را با یک نگاه ساده می‌توان فهمید، تشخیص بیداری روح به این سادگی‌ها نیست و به دقت و فراست بالایی نیاز دارد. ضمن اینکه بیدارکردن و بیدارماندن روح نیز فرایندی حساس و قاعده‌مند است که باید آن را آموخت و در عمل به کار گرفت. این کتاب، قسمت نخست از مجموعۀ نوشتارهایی است که بر محوریت آراء و اندیشه‌های تابناک مولانا تدوین و تألیف شده است. تمامی این نوشتارها، روح مشترکی دارند؛ یعنی با ریسمان نامرئی به هم پیوند می‌خورند. هر مقاله و نوشتار مانند باب جداگانه‌ای است که به سوی گلستان معنا باز می‌شود و خواننده را به فراسوی دنیای ظواهر و محسوسات می‌کشاند.
برخلاف ساحت جسم که بیداری آن را با یک نگاه ساده می‌توان فهمید، تشخیص بیداری روح به این سادگی‌ها نیست و به دقت و فراست بالایی نیاز دارد. ضمن اینکه بیدارکردن و بیدارماندن روح نیز فرایندی حساس و قاعده‌مند است که باید آن را آموخت و در عمل به کار گرفت. این کتاب، قسمت نخست از مجموعۀ نوشتارهایی است که بر محوریت آراء و اندیشه‌های تابناک [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] تدوین و تألیف شده است. تمامی این نوشتارها، روح مشترکی دارند؛ یعنی با ریسمان نامرئی به هم پیوند می‌خورند. هر مقاله و نوشتار مانند باب جداگانه‌ای است که به سوی گلستان معنا باز می‌شود و خواننده را به فراسوی دنیای ظواهر و محسوسات می‌کشاند.


نوشتار نخست به عرفان مولانا و ویژگی‌های بارز آن می‌پردازد. کوشش نویسنده بر آن بوده که شمایی کلی از جهان‌بینی عرفانی مولانا را ترسیم نماید تا خواننده با درک بهتر و شفاف‌تری سایر نوشتارهای کتاب را مطالعه کند. نوشتار دوم به دیدگاه مولانا درابرۀ قرآن و جهان عظیم این کتاب آسمانی می‌پردازد. بی‌تردید در گفتار صریح مولانا و برخی از عرفای مسلمان، جداافتادن از سلوک معنوی قرآن، در نهایت به بیراهه رفتن سالک می‌انجامد؛ زیرا که هر راهی نیازمند نقشۀ راهی است تا روندۀ راه با آسودگی بیشتر و در سلامت روحی و جسمی به مقصد برسد. از این‌رو قرآن کریم نقشۀ جامع بیداری انسان‌هاست و باید گزاره‌های بیداری‌بخش آن را جدی گرفت.
نوشتار نخست به عرفان مولانا و ویژگی‌های بارز آن می‌پردازد. کوشش نویسنده بر آن بوده که شمایی کلی از جهان‌بینی عرفانی [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] را ترسیم نماید تا خواننده با درک بهتر و شفاف‌تری سایر نوشتارهای کتاب را مطالعه کند. نوشتار دوم به دیدگاه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] درابرۀ قرآن و جهان عظیم این کتاب آسمانی می‌پردازد. بی‌تردید در گفتار صریح [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] و برخی از عرفای مسلمان، جداافتادن از سلوک معنوی قرآن، در نهایت به بیراهه رفتن سالک می‌انجامد؛ زیرا که هر راهی نیازمند نقشۀ راهی است تا روندۀ راه با آسودگی بیشتر و در سلامت روحی و جسمی به مقصد برسد. از این‌رو قرآن کریم نقشۀ جامع بیداری انسان‌هاست و باید گزاره‌های بیداری‌بخش آن را جدی گرفت.
 
فصل سوم ناظر به رموز تعالی است. در این فصل نظر مولوی دربارۀ تعالی و قواعد مبتنی بر آن مورد بحث قرار گرفته است. آگاهی به این قواعد، رونده را در پیمودن درست مسیر بیداری و قیام به سوی خدا یاری می‌کند. نوشتار چهارم معطوف به دیدگاه پیر و مراد مولانا، یعنی شمس تبریزی است. محتوای این نوشتار بیشتر حول محور شخصیت و اندیشۀ شمس می‌چرخد؛ اما در پاره‌ای موارد به آرای مولانا و استناداتی از مثنوی رجوع شده است. افزون بر اینکه اندیشۀ این بزرگ‌مرد، آن‌گونه که در مقالات شمس بیان شده، در شکل‌گیری افکار مولانا بسیار جدی و تعیین‌کننده است.
 
مقالۀ پنجم به معنای زندگی از دیدگاه مولانا می‌پردازد. اینکه در تلقی این عارف مسلمان، مراد از معنا چیست؟ و چگونه می‌توان به زندگی معنادار دست یافت؟ زیرا رابطۀ وثیقی میان زندگی معنادار و زندگی بیدار وجود دارد. در واقع لازمۀ درک معنا و حقیقت زندگی، بیدارکردن قوای شخصیت و استفادۀ بجا و صحیح از سرمایه‌های درونی است. مقالۀ ششم این کتاب نیز به موضوع آموزش کارآمد اختصاص دارد و شیوه‌هایی از اندیشۀ مولانا برای کارآمدسازی آموزش استخراج شده است. نوشتار پایانی کتاب نیز به بحث مهم صلح و مدارا معطوف است. صلح انواع مختلفی دارد؛ اما آنچه در اندیشۀ مولانا به عنوان صلح مبنایی مطرح است، عبارت ات از صلح نفسانی که از وحدت و انسجام درونی ناشی می‌شود و تنها با بیدارکردن خود و قیام بر جنود نفس اماره حاصل می‌شود.<ref> [https://literaturelib.com/books/5530 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>


فصل سوم ناظر به رموز تعالی است. در این فصل نظر مولوی دربارۀ تعالی و قواعد مبتنی بر آن مورد بحث قرار گرفته است. آگاهی به این قواعد، رونده را در پیمودن درست مسیر بیداری و قیام به سوی خدا یاری می‌کند. نوشتار چهارم معطوف به دیدگاه پیر و مراد [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، یعنی [[شمس تبریزی، محمد|شمس تبریزی]] است. محتوای این نوشتار بیشتر حول محور شخصیت و اندیشۀ شمس می‌چرخد؛ اما در پاره‌ای موارد به آرای [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] و استناداتی از مثنوی رجوع شده است. افزون بر اینکه اندیشۀ این بزرگ‌مرد، آن‌گونه که در مقالات شمس بیان شده، در شکل‌گیری افکار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] بسیار جدی و تعیین‌کننده است.


مقالۀ پنجم به معنای زندگی از دیدگاه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] می‌پردازد. اینکه در تلقی این عارف مسلمان، مراد از معنا چیست؟ و چگونه می‌توان به زندگی معنادار دست یافت؟ زیرا رابطۀ وثیقی میان زندگی معنادار و زندگی بیدار وجود دارد. در واقع لازمۀ درک معنا و حقیقت زندگی، بیدارکردن قوای شخصیت و استفادۀ بجا و صحیح از سرمایه‌های درونی است. مقالۀ ششم این کتاب نیز به موضوع آموزش کارآمد اختصاص دارد و شیوه‌هایی از اندیشۀ [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] برای کارآمدسازی آموزش استخراج شده است. نوشتار پایانی کتاب نیز به بحث مهم صلح و مدارا معطوف است. صلح انواع مختلفی دارد؛ اما آنچه در اندیشۀ [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] به عنوان صلح مبنایی مطرح است، عبارت ات از صلح نفسانی که از وحدت و انسجام درونی ناشی می‌شود و تنها با بیدارکردن خود و قیام بر جنود نفس اماره حاصل می‌شود.<ref> [https://literaturelib.com/books/5530 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references />