نظم الأنماط المبدعات من کتاب الإشارات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نظم الأنماط المُبدَعات من کتاب الإشارات''' تألیف ابونصر فتح بن موسی خضراوی، تصحیح علی اوجبی؛ این منظومه که برخلاف غالب منظومه‌های متقدم در قالب ارجوزه و مثنوی سروده شده، نظم نمط‌های هشتم، نهم و دهم اشارات شیخ الرئیس بوعلی سیناست.

با آنکه ابوریحان می‌گفت: «دانش را در جامۀ شعر و نظم نباید عرضه کرد» ظاهراً از همان روزگار ابوریحان و شاید پیش‌تر، برخی از دانایان شاعر و شاعران دانا، دانش‌ها و معارف گوناگون را در قالب اشعار تعلیم می‌داده‌اند تا ازبرکردن و به حافظه سپردن آنها آسان‌تر باشد و البته بسیاری از آثاری که با این هدف آفریده‌اند، از ویژگی‌های شعر، فقط وزن و قافیه را دارد و از جوهر شعری تهی است. منظومه‌هایی چون چکامۀ عینیه، منظومۀ حکمت یا سؤالات میرشریف آملی، قصیدۀ یائیه، ضرب الخاتم علی حدوث العالم و .... .

اما در دو قرن اخیر بیشتر منظومه‌های حکمی را در قالب یکی از چهره‌های مثنوی و بر وزن آن (ارجوزه) سروده‌اند که از آن میان می‌توان به این موارد اشاره کرد: غرر الفوائد معروف به منظومۀ سبزواری، منظومۀ حاجی میرزا سیدابوالحسن رضوی، ارجوزة فی الفلسفة و .... . این منظومه نیز که برخلاف غالب منظومه‌های متقدم در قالب ارجوزه و مثنوی سروده شده، نظم نمط‌های هشتم، نهم و دهم اشارات شیخ الرئیس بوعلی سیناست.

ابوعلی سینا در اشارات در پی آموزش حکمت است؛ اما مقصود وی از «حکمت» متفاوت از معنایی است که در دیگر آثار فلسفی‌اش به کار می‌برد. شیخ از منطق آغاز می‌کند، سپس به طبیعیات می‌رسد و در ادامه به ماقبل طبیعت یا الهیات می‌پردازد و در پایان الهیات تلاش می‌کند تا زیرکانه در پیوند با بحث از «نبی» به «عارف» و ویژگی‌های وی اشاره کند. او «اشارات» را در قالب ده نهج و فلسفۀ آن را بر اساس ده نمط سامان داده است. نمط هشتم حاوی 18 تنبیه، اشاره و تذنیب دربارۀ بهجت و سعادت و نیکبختی است. در نمط نهم شیخ در 27 اشاره، به دنبال اثبات این معناست که انسان‌های اهل کمال چه ویژگی‌هایی دارند؟ چگونه پله‌های سعادت و نیکبختی را طی می‌کنند و در هر مرتبه از چه نعمتی برخوردارند؟ نمط دهم حاوی سی اشاره و تنبیه است. در این نمط دربارۀ بروز و ظهور خوارق امور از انسان بحث می‌کند؛ یعنی بحث می‌شود چگونه انسان توانایی تصرف در مادۀ کائنات را پیدا می‌کند یا از غیب خبر می‌دهد و دیگر شگفتی‌ها از وی ظهور و بروز پیدا می‌کند؟

خضراوی که از شاعران برجستۀ دوران خود به شمار می‌آمده، با علم به ویژگی‌های منحصربه‌فرد شعر، سراغ به‌نظم‌درآوردن برخی متون مهم و تأثیرگذار بود. او هوشمندانه از میان مباحث کتاب «اشارات» به درخواست یکی از علاقمندان اندیشه‌های فلسفی ابن سینا، نمط‌های هشتم، نهم و دهم را برمی‌گزیند و ضمن اعتراف به عمق و غنای مضامین این کتاب و ناتوانی خویش و نیز دشواری چنین کاری، سرانجام می‌پذیرد و چنین کار سترگ و مهمی را به‌زیبایی به انجام می‌رساند.