صاحب‌کار، ذبیح الله: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ذبیح‌الله صاحب‌کار''' (1313-1381ش)، متخلّص به سهی، شاعر و محقق معاصر که شیوه سخنش به غزلیّاتِ مرحوم رهی معیّری نزدیک بود. تصحیح دیوان حزین لاهیجی از جمله آثار اوست.

==تولد و شهرت==

استاد پس از چهار پنج سال اقامت در تربت جام به تأکید و راهنمایی «قدسی» شاعر توانا و خوش‌قریحه، رهسپار مشهد گردید و در مدارسِ «باقریّه» و «نوّاب» تا سال 1340ش، به تکمیل تحصیلاتِ حوزوی پرداخت و در این مدّت از محضر اساتید برجسته‌ای مانند آقای صالحی و حجّت هاشمی بهره برد. درس حاشیه را نزد شیخ محمّد آخوند، لئالی را نزد شیخ محمّدرضا دامغانی و لمعه را نزد مرحوم مدرّس و رسائل و کفایه را نزد استاد علم‌الهدی و شیخ هاشم قزوینی گذراند.

از خردسالی با شعر و شاعری آشنا شد و به‌تدریج سرودن شعر را تجربه کرد. در دوران جوانی بود که استاد در مشهد به محفل شعری که آقای فرّخ و تنی چند از شعرای دیگر تشکیل داده بودند، راه یافت و از این محفلِ ادبی بهره‌ها برد. ایشان در غزل به حافظ و صائب تبریزی و در قصیده به مسعود سعد سلمان نظر داشت و خود در غزل شاعری متبّحر بود که شیوه سخنش به غزلیّاتِ مرحوم رهی معیّری نزدیک بود.

مجموعه اشعار ایشان، دو بار در هجوم حادثه، مفقود شد. او علاوه بر سرودن شعر در کارهای پژوهشی و تحقیقی نیز همّت وافری داشت و از جمله کارهای وی می‌توان به تصحیح تذکره عرفات العاشقین و عرفات العارفین تقی‌الدّین اوحدی و نیز تصحیح دیوان مشفقی بخارایی در پژوهشگاه عاشورا اشاره کرد. از جمله آثار چاپ‌شده ایشان می‌توان به تصحیح دیوان حزین لاهیجی و گردآوری بهترین مراثی با عنوان شفق خونین و سیری در تاریخ مرثیه عاشورایی اشاره کرد.

ذبیح‌اللّه صاحب‌کار پس از عمری تلاش و فعالیّت پیگیر در عرصه فرهنگ و ادب، سرانجام در اسفند ماه 1381ش، درگذشت<ref>ر.ک: صداقت حسینی، سید رضا</ref>.‏