تثبیت الإمامة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
|زبان
|زبان
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| کد کنگره =BP ۲۲۳/۵۴/ر۵،ت۲    
| کد کنگره =BP ۲۲۳/۵۴/ر۵،ت۲
| موضوع =خلافت‌ - دفا‌عیه‌ها‌ و ردیه‌ها‌,زیدیه‌ - عقا‌ید,ابوبکر، عبدالله‌ بن‌ ابی‌ قحا‌فه‌، ۵۱ قبل‌ از هجرت‌ - ۱۳ق‌ - دفا‌عیه‌ها‌ و ردیه‌ها‌,علی‌ بن‌ ابیطا‌لب‌ (ع)، اما‌م‌ اول‌، ۲۳قبل‌ ازهجرت‌ - ۴۰ق‌ - اثبا‌ت‌ خلافت‌,اما‌مت‌
| موضوع =خلافت‌ - دفا‌عیه‌ها‌ و ردیه‌ها‌,زیدیه‌ - عقا‌ید,ابوبکر، عبدالله‌ بن‌ ابی‌ قحا‌فه‌، ۵۱ قبل‌ از هجرت‌ - ۱۳ق‌ - دفا‌عیه‌ها‌ و ردیه‌ها‌,علی‌ بن‌ ابیطا‌لب‌(ع)، اما‌م‌ اول‌، ۲۳قبل‌ ازهجرت‌ - ۴۰ق‌ - اثبا‌ت‌ خلافت‌,اما‌مت‌
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = مؤسسة ام القری للتحقيق و النشر
| ناشر = مؤسسة ام القری للتحقيق و النشر
خط ۲۸: خط ۲۸:
'''تثبيت الإمامة'''، اثر [[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|ابوالحسین یحیى بن حسین بن قاسم]] (245-298ق)، معروف به «[[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|الهادي‌إلى‌الحق]]»، مجتهد زیدی، امام نخستین دولت زیدیه در یمن و مؤسس مذهب ‌هادویه است. این اثر به مسئله جانشینی پیامبر(ص) و افتراقی که بر سر آن میان امت پدید آمد، می‌پردازد. «یوسف العلی» و «سلام زبیدی»، پژوهش این اثر را انجام داده‌اند.
'''تثبيت الإمامة'''، اثر [[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|ابوالحسین یحیى بن حسین بن قاسم]] (245-298ق)، معروف به «[[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|الهادي‌إلى‌الحق]]»، مجتهد زیدی، امام نخستین دولت زیدیه در یمن و مؤسس مذهب ‌هادویه است. این اثر به مسئله جانشینی پیامبر(ص) و افتراقی که بر سر آن میان امت پدید آمد، می‌پردازد. «یوسف العلی» و «سلام زبیدی»، پژوهش این اثر را انجام داده‌اند.


کتابِ پیش رو، از کهن‌ترین آثاری است که در آیین اسلام به مسئله «امامت» و سرآغاز پیدایش این «اصل» در امت رسول‌الله(ص) و آنچه که هنگام درگذشت پیامبر(ص) و سال‌های پس از آن بر آن گذشت، می‌پردازد. این نکته درخور توجه است که یحیى بن حسین - نویسنده‌ای که رخدادهای اندوه‌بار تاریخ امامت را در صدر اسلام و هنگام جانشینی خلفای ثلات می‌نگارد – شیعه دوازده‌امامی نیست تا بدین سبب به طعن اهل سنّت گرفتار شود؛ او زیدی‌مسلک است و با توجه به تساهلی که زیدیان در کار خلافت و خُلفای صدر اسلام دارند، یحیی بن حسین از نیش زبان مخالفان تشیع مصون است. از سوی دیگر، این اثر با دقت و رعایت امانتی که در گزارش تاریخی‌اش دارد، دلیلی سرشکن علیه کسانی است که برتری اهل‌بیت پیامبر(ص) را انکار می‌کنند<ref>ر.ک: مقدمه محققان، ص41</ref>‏.
کتابِ پیش رو، از کهن‌ترین آثاری است که در آیین اسلام به مسئله «امامت» و سرآغاز پیدایش این «اصل» در امت رسول‌الله(ص) و آنچه که هنگام درگذشت پیامبر(ص) و سال‌های بعد بر آن گذشت، می‌پردازد. این نکته درخور توجه است که یحیى بن حسین - نویسنده‌ای که رخدادهای اندوه‌بار تاریخ امامت را در صدر اسلام و هنگام جانشینی خلفای ثلات می‌نگارد – شیعه دوازده‌امامی نیست تا بدین سبب به طعن اهل سنّت گرفتار شود؛ او زیدی‌مسلک است و با توجه به تساهلی که زیدیان در کار خلافت و خُلفای صدر اسلام دارند، یحیی بن حسین از نیش زبان مخالفان تشیع مصون است. از سوی دیگر، این اثر با دقت و رعایت امانتی که در گزارش تاریخی‌اش دارد، دلیلی سرشکن علیه کسانی است که برتری اهل‌بیت پیامبر(ص) را انکار می‌کنند<ref>ر.ک: مقدمه محققان، ص41</ref>‏.


کتاب با ستایش پروردگار و اشاره‌ به مجاهدت پیامبر(ص) در ابلاغ رسالتش می‌پردازد. سپس، با سفارشی که رسول‌الله(ص) به تمسک به قرآن نموده است، بحث امامت و جانشینی را آغاز می‌کند. نکته درخور توجه این است که «یحیى بن حسین» هیچ اشاره‌ای به تمسک رایجی که به اهل‌بیت(ع) می‌شود و در حدیث شریف «إنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ اَلثَّقَلَينِ كِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِي مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِي أَبَدا»، جِلوه‌گر است، نمی‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص50-45</ref>. او در ادامه، به تفرقه‌‎ای‏ که بر سر جانشینی پیامبر(ص) میان امتش افتاد اشاره کرده، آنان را به چهار دسته‌ای که در آن‌ها برخی تکفیرکننده برخی دیگرند، بخش می‌کند:
کتاب با ستایش پروردگار و اشاره‌ به مجاهدت پیامبر(ص) در ابلاغ رسالتش می‌پردازد. سپس، با سفارشی که رسول‌الله(ص) به تمسک به قرآن نموده است، بحث امامت و جانشینی را آغاز می‌کند. نکته درخور توجه این است که «یحیى بن حسین» هیچ اشاره‌ای به تمسک رایجی که به اهل‌بیت(ع) می‌شود و در حدیث شریف «إنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ اَلثَّقَلَينِ كِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِي مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِي أَبَدا»، جِلوه‌گر است، نمی‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص50-45</ref>. او در ادامه، به تفرقه‌‎ای‏ که بر سر جانشینی پیامبر(ص) میان امتش افتاد اشاره کرده، آنان را به چهار دسته‌ای که در آن‌ها برخی تکفیرکننده برخی دیگرند، بخش می‌کند:
خط ۳۸: خط ۳۸:
[[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|یحیى بن حسین]]، سپس از خلافت ابوبکر آغاز نموده، به شرح رخدادی که او را به‌جای پیامبر(ص) نشاند، می‌پردازد؛ البته او در کتابش درباره ابوبکر فقط به شرح نخستین ماه‌های خلافت او و چگونگی بیعت ‌ستاندنش از امت می‌پردازد و در این‌باره، مباحثی را درباره «غیبت یاران علی هنگام بیعت با ابوکر»، «موضع [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] در برابر بیعت»، «مسئله اعزام لشکر اسامه»، «نصب ابوبکر به اقامه نماز از سوی پیامبر(ص)»، «موضع ابوبکر در برابر میراث مادی پیامبر(ص)» و «باغ فدک و موضع ابوبکر و عُمر در این‌باره» طرح می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص203-56</ref>‏.
[[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|یحیى بن حسین]]، سپس از خلافت ابوبکر آغاز نموده، به شرح رخدادی که او را به‌جای پیامبر(ص) نشاند، می‌پردازد؛ البته او در کتابش درباره ابوبکر فقط به شرح نخستین ماه‌های خلافت او و چگونگی بیعت ‌ستاندنش از امت می‌پردازد و در این‌باره، مباحثی را درباره «غیبت یاران علی هنگام بیعت با ابوکر»، «موضع [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] در برابر بیعت»، «مسئله اعزام لشکر اسامه»، «نصب ابوبکر به اقامه نماز از سوی پیامبر(ص)»، «موضع ابوبکر در برابر میراث مادی پیامبر(ص)» و «باغ فدک و موضع ابوبکر و عُمر در این‌باره» طرح می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص203-56</ref>‏.


[[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|یحیى بن حسین]] در ادامه، به نصب عمر از سوی ابوبکر و تفاوت موقعیت و کنش این دو در چگونگی ساز و کار «جانشینی» (که یکی با بیعت انجام یافت و دیگری با نصب صورت پذیرفت) و نیز به تخلف عمر از سیره پیامبر(ص) و ابوبکر در احکامی که آنان پیش‌تر صادر کرده بودند، می‌پردازد. آخرین بحث نویسنده درباره تخطئه راه و روش او در کار حکمرانی، به‌ویژه در امر جانشینی پس از خود است و اینکه او چگونه به خود جرأت بخشیده است که به کشتن (گردن ‌زدن) کسانی که از رأی شورای شش‌نفره جانشینی تخلف بورزند، دستور دهد!<ref>ر.ک: همان، ص210-203</ref>‏.
[[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|یحیى بن حسین]] در ادامه، به نصب عمر از سوی ابوبکر و تفاوت موقعیت و کنش این دو تن در چگونگی ساز و کار «جانشینی» (که یکی با بیعت انجام یافت و دیگری با نصب صورت پذیرفت) و نیز به تخلف عمر از سیره پیامبر(ص) و ابوبکر در احکامی که آنان پیش‌تر صادر کرده بودند، می‌پردازد. آخرین بحث نویسنده درباره تخطئه راه و روش او در کار حکمرانی، به‌ویژه در امر جانشینی پس از خود است و اینکه او چگونه به خود جرأت بخشیده است که به کشتن (گردن ‌زدن) کسانی که از رأی شورای شش‌نفره جانشینی تخلف بورزند، دستور دهد!<ref>ر.ک: همان، ص210-203</ref>‏.


محققان در پژوهش و تهیه این اثر از نسخه‌ای بهره ‌جسته‌اند که به کتاب «المنتخب و يليه الفنون» چاپ 1413ق، ملحق بوده است. آنان خواننده را با افزودن عنوان‌ها‌ و بخش‌بندی‌ها در خوانش کتاب یاری رسانده‌اند. همچنین ایشان به تخریج آیه‌ها و حدیث‌ها، درج شرح حالی از نامدارانی که از آنان در کتاب یاد شده است، گزارش ‌دادن از برخی رخدادهای مهم (مانند رخداد غدیر) و در آخر، به تهیه فهرست‌ برای عنوان‌های کتاب دست زده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه محققان، ص43-42</ref>. ‏آنان شرح حالی از «[[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|الهادي‌إلی‌الحق]]» نوشته‌اند و در آن به سیر زندگی او با برجسته ‌کردن نوشته‌جات علمی، شیوه بندگی، نقش اجتماعی، جهاد و شجاعتی که در میدان رزم داشته است و به قضاوت او علیه قرامطه، پرداخته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص40-11</ref>.‏
محققان در پژوهش و تهیه این اثر از نسخه‌ای بهره ‌جسته‌اند که به کتاب «المنتخب و يليه الفنون» چاپ 1413ق، ملحق بوده است. آنان خواننده را با افزودن عنوان‌ها‌ و بخش‌بندی‌ها در خوانش کتاب یاری رسانده‌اند. همچنین ایشان به تخریج آیه‌ها و حدیث‌ها، درج شرح حالی از نامدارانی که از آنان در کتاب یاد شده است، گزارش ‌دادن از برخی رخدادهای مهم (مانند رخداد غدیر) و در آخر، به تهیه فهرست‌ برای عنوان‌های کتاب دست زده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه محققان، ص43-42</ref>. ‏آنان شرح حالی از «[[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|الهادي‌إلی‌الحق]]» نوشته‌اند و در آن به سیر زندگی او با برجسته ‌کردن نوشته‌جات علمی، شیوه بندگی، نقش اجتماعی، جهاد و شجاعتی که در میدان رزم داشته است و به قضاوت او علیه قرامطه، پرداخته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص40-11</ref>.‏
خط ۵۲: خط ۵۲:
==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
[[تثبيت الإمامة]]
[[مجموع كتب و رسائل الإمام القاسم بن إبراهيم الرسي]]


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]