زنجانی، ابوعبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

ابو عبد الله كتابها و رساله‌ها و مقالات متعددى در زمينه‌هاى فلسفى و دينى و اجتماعى نوشت يا ترجمه كرد كه بسيارى از آنها چاپ و منتشر شده است.اين آثار عبارتند از:الافكار،به زبان عربى در عقايد اسلامى(مدرس،همانجا)؛الاسلام و الاروبيون،رساله‌اى مختصر در دعوت مسلمانان به اتحاد و استقلال(مشكور،205)؛اصول القرآن الاجتماعية،به عربى(مدرس،همانجا)؛اندرز ارسطو به اسكندر،كه آن را از عربى به فارسى ترجمه كرد و در مجلۀ دانشكدۀ ادبيات دانشگاه تهران(س 17،شم‍ 3 و 4)منتشر شده است؛تاريخ القرآن،به عربى كه معروف‌ترين اثر ابو عبد الله زنجانى است و بارها در تهران،تبريز و قاهره با مقدمۀ احمد امين به چاپ رسيده است.ترجمۀ فارسى اين كتاب نيز توسط ابو القاسم سحاب در 1317 ش در تهران منتشر شد.اين كتاب از مآخذ مهم نويسندگان پس از ابو عبد الله در زمينۀ تاريخ و تحقيقات قرآنى است و برخى از كسانى كه در اين موضوعات آثارى پديد آوردند،به آن كتاب استناد جسته‌اند(مثلا شاهين،78،79؛ صغير،52،59،95-96؛راميار،717)؛«توضيحاتى راجع به عين القضاة همدانى»،مقاله‌اى است به فارسى كه در مجلۀ يادگار(س 3،شم‍ 4)منتشر شد؛دين الفطرة،به فارسى(مدرس،همانجا)؛رسالة فى التصوف(كحاله،159/6)؛رسالة فى قاعدة فلسفية اغريقية الاصل:الواحد لا يصدر عنه الا الواحد(امين،همانجا)؛رسالة فى لزوم الحجاب يا فلسفۀ حجاب،به فارسى كه در 1302 ش در نجف چاپ شد؛زندگانى محمد(ص)،ترجمه از كتاب الابطال( قهرمانان) نوشتۀ توماس كارلايل.اين كتاب چندين بار و از جمله در 1312 ش در تبريز چاپ شد؛سر انتشار اسلام،به فارسى(مدرس،همانجا)؛بقاء النفس بعد فناء الجسد.اصل اين اثر از خواجه نصير الدين طوسى است و ابو عبد الله زنجانى شرحى بر آن نوشته است.اين كتاب كه در 1340 ق نوشته شده بود،در 1343 ق در قاهره به چاپ رسيد(واعظ،