پرش به محتوا

محاضرات في الاعتقادات: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' اهل بیت' به ' اهل‌بیت'
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[')
جز (جایگزینی متن - ' اهل بیت' به ' اهل‌بیت')
 
خط ۴۳: خط ۴۳:
اولین دلیل طرح‌شده در بحث اثبات امامت و ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، آیه شریفه مباهله است. سؤال اول این است که در این آیه نام هیچ‎یک از اهل‎‌بیت(ع) ذکر نشده است؛ لذا ناچاریم برای ادامه استدلال، از روایات سنت استفاده کنیم؛ سنتی که مورد تأیید اهل سنت باشد. از حسن اتفاق، قضیه مباهله در صحاح و مسانید و تفاسیر معتبر اهل سنت ذکر شده است؛ فلذا هیچ شخصی، توانایی انکار آن را ندارد. حال برای استدلال دقیق به این اسانید روایی، دو جهت باید در نظر گرفته شود: یکی جهت سندی است که لازم است روایت متفق بین طرفین باشد و دوم جهت دلالی است و آن اینکه باید روایت واضح‌الدلاله باشد. وجه دلالت آیه شریفه بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، کلمه «أنفسنا» در آیه شریفه مباهله است که گویای بالاترین فضیلت ممکن برای ایشان و نهایت قرابت آن حضرت به جایگاه رفیع پیامبر اکرم(ص) است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص‎17-40</ref>.
اولین دلیل طرح‌شده در بحث اثبات امامت و ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، آیه شریفه مباهله است. سؤال اول این است که در این آیه نام هیچ‎یک از اهل‎‌بیت(ع) ذکر نشده است؛ لذا ناچاریم برای ادامه استدلال، از روایات سنت استفاده کنیم؛ سنتی که مورد تأیید اهل سنت باشد. از حسن اتفاق، قضیه مباهله در صحاح و مسانید و تفاسیر معتبر اهل سنت ذکر شده است؛ فلذا هیچ شخصی، توانایی انکار آن را ندارد. حال برای استدلال دقیق به این اسانید روایی، دو جهت باید در نظر گرفته شود: یکی جهت سندی است که لازم است روایت متفق بین طرفین باشد و دوم جهت دلالی است و آن اینکه باید روایت واضح‌الدلاله باشد. وجه دلالت آیه شریفه بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، کلمه «أنفسنا» در آیه شریفه مباهله است که گویای بالاترین فضیلت ممکن برای ایشان و نهایت قرابت آن حضرت به جایگاه رفیع پیامبر اکرم(ص) است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص‎17-40</ref>.


آیه بعد، آیه شریفه تطهیر است: '''إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ‎ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً''' ﴿الأحزاب: 33﴾. در این آیه برای استدلال، بیان دو نکته دقیق لازم است: یکی اینکه «اهل ‎بیت»، چه کسانی هستند و دوم اینکه مراد از ذهاب رجس چه چیزی می‌باشد؟ برای تعیین معنای «اهل بیت»، ناچاریم به کتب حدیث و کلمات علما - از محدثین و مفسرین – مراجعه کنیم. هنگامی که به معتبرترین کتب و اسانید روایی اهل سنت رجوع می‌شود، مشاهده می‌گردد که هنگام نزول این آیه شریفه، پیامبر اکرم(ص)، اهل بیت خویش را، یعنی [[امام على(ع)|علی]] و فاطمه و حسن و حسین(ع) را در زیر کسای خویش جمع می‌کند و به درگاه خدا عرض می‌کند: «اللهم هولاء أهل بيتي». در ادامه مصنف با بیان تحلیلی از آیه شریفه، معنای ذهاب رجس از اهل‎‌بیت(ع) را که همان عصمت و طهارت ذاتی است، ثابت می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص‎41-66</ref>.
آیه بعد، آیه شریفه تطهیر است: '''إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ‎ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً''' ﴿الأحزاب: 33﴾. در این آیه برای استدلال، بیان دو نکته دقیق لازم است: یکی اینکه «اهل ‎بیت»، چه کسانی هستند و دوم اینکه مراد از ذهاب رجس چه چیزی می‌باشد؟ برای تعیین معنای «اهل بیت»، ناچاریم به کتب حدیث و کلمات علما - از محدثین و مفسرین – مراجعه کنیم. هنگامی که به معتبرترین کتب و اسانید روایی اهل سنت رجوع می‌شود، مشاهده می‌گردد که هنگام نزول این آیه شریفه، پیامبر اکرم(ص)، اهل‌بیت خویش را، یعنی [[امام على(ع)|علی]] و فاطمه و حسن و حسین(ع) را در زیر کسای خویش جمع می‌کند و به درگاه خدا عرض می‌کند: «اللهم هولاء أهل بيتي». در ادامه مصنف با بیان تحلیلی از آیه شریفه، معنای ذهاب رجس از اهل‎‌بیت(ع) را که همان عصمت و طهارت ذاتی است، ثابت می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص‎41-66</ref>.


دلیل بعد برای اثبات ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]، آیه شریفه ولایت است: '''إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ'''‎ ﴿المائدة: 55﴾. برای استدلال به این آیه لازم است به سنت مراجعه شود تا وجه و شأن نزول آیه مشخص گردد و پس از آن لازم است که وجه استدلال به آیه شریفه بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] مشخص گردد<ref>ر.ک: همان، ص‎67-94</ref>.
دلیل بعد برای اثبات ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]، آیه شریفه ولایت است: '''إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ'''‎ ﴿المائدة: 55﴾. برای استدلال به این آیه لازم است به سنت مراجعه شود تا وجه و شأن نزول آیه مشخص گردد و پس از آن لازم است که وجه استدلال به آیه شریفه بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] مشخص گردد<ref>ر.ک: همان، ص‎67-94</ref>.