۱٬۱۲۴
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگینامه | عنوان = ابن حداد، محمد بن احمد قیسی | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = ابن حَدّاد، ابوعبدالله محمد بن احمد قیسى ملقّب به مازِن | نامهای دیگر = | لقب = مازِن | تخلص = | نسب = | نام پدر =...» ایجاد کرد) |
(←آثار) |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
ابن حداد شاعری كثیرالشعر بود و دیوان بزرگى داشت كه اشعار آن به ترتیب حروف الفبا تدوین شده بود و ظاهراً تا سدههای اخیر نسخههایى از آن موجود بوده است. شعر او بیشتر در مدح و غزل است. تسلط بر لغت و استفاده از واژههای غریب و تركیبهای نامأنوس از خصوصیات اشعار اوست. نیكل، اسلوب او را در ارائه تشبیهات متعدد و به ظاهر نامرتبط كه به ابداع تصاویری دلنشین مىانجامد، تا حدی یادآور اسلوب ابن خفاجه (ه م) دانسته است. بخشى از زیباترین اشعار ابن حداد غزلهایى است كه در وصف نُوَیره سروده است. نویره، راهبهای قبطى بود كه در دیر ریفه در شمال اسیوط بر كرانه شرقى نیل اقامت داشت و ابن حداد كه در سالهای جوانى عازم حجاز بود، او را دید و سخت شیفته زیبایى او شد، بهگونهای كه از سفر حج منصرف شد و دیرزمانى در جوار آن دیر منزل كرد و اشعاری بسیار خطاب به وی سرود و او را كه جمیله نام داشت به كنایه، نویره نامید. این عشق كه ظاهراً مایه رسوایى ابن حداد شد، الهامبخش بسیاری از سرودههای تغزلى او گشت. این اشعار كه گاه، شاعر در آنها مفاهیم اسلامى و مسیحى را به هم درآمیخته، از زیباترین و لطیفترین سرودههای ابن حداد و نشان دهنده احساسات عمیق و صادقانه اوست. | ابن حداد شاعری كثیرالشعر بود و دیوان بزرگى داشت كه اشعار آن به ترتیب حروف الفبا تدوین شده بود و ظاهراً تا سدههای اخیر نسخههایى از آن موجود بوده است. شعر او بیشتر در مدح و غزل است. تسلط بر لغت و استفاده از واژههای غریب و تركیبهای نامأنوس از خصوصیات اشعار اوست. نیكل، اسلوب او را در ارائه تشبیهات متعدد و به ظاهر نامرتبط كه به ابداع تصاویری دلنشین مىانجامد، تا حدی یادآور اسلوب ابن خفاجه (ه م) دانسته است. بخشى از زیباترین اشعار ابن حداد غزلهایى است كه در وصف نُوَیره سروده است. نویره، راهبهای قبطى بود كه در دیر ریفه در شمال اسیوط بر كرانه شرقى نیل اقامت داشت و ابن حداد كه در سالهای جوانى عازم حجاز بود، او را دید و سخت شیفته زیبایى او شد، بهگونهای كه از سفر حج منصرف شد و دیرزمانى در جوار آن دیر منزل كرد و اشعاری بسیار خطاب به وی سرود و او را كه جمیله نام داشت به كنایه، نویره نامید. این عشق كه ظاهراً مایه رسوایى ابن حداد شد، الهامبخش بسیاری از سرودههای تغزلى او گشت. این اشعار كه گاه، شاعر در آنها مفاهیم اسلامى و مسیحى را به هم درآمیخته، از زیباترین و لطیفترین سرودههای ابن حداد و نشان دهنده احساسات عمیق و صادقانه اوست. | ||
شعر ابن حداد مورد توجه برخى از ادیبان از جمله عمادالدین كاتب، قفطى و ابن صیرفى بوده است. به روایت مقری، برخى از سرودههای ابن حداد را در اندلس به آواز مىخواندهاند. در اشعار وی، اشارات بسیار به علوم و فنون مختلف دیده مىشود. بهطور كلى شعر ابن حداد از لحاظ سبك و مضمون، سخت متأثر از شعرای بزرگ مشرق زمین است. از دیوان وی جز قطعاتى پراكنده بر جای نمانده است. بیش از 600 بیت از اشعار او را منال منیزل از منابع مختلف گرد آورده و با مقدمه و توضیحات سودمندی به چاپ رسانده است. | شعر ابن حداد مورد توجه برخى از ادیبان از جمله عمادالدین كاتب، قفطى و ابن صیرفى بوده است. به روایت مقری، برخى از سرودههای ابن حداد را در اندلس به آواز مىخواندهاند. در اشعار وی، اشارات بسیار به علوم و فنون مختلف دیده مىشود. بهطور كلى شعر ابن حداد از لحاظ سبك و مضمون، سخت متأثر از شعرای بزرگ مشرق زمین است. از دیوان وی جز قطعاتى پراكنده بر جای نمانده است. بیش از 600 بیت از اشعار او را منال منیزل از منابع مختلف گرد آورده و با مقدمه و توضیحات سودمندی به چاپ رسانده است. | ||
نثر ابن حداد نیز كه پارههایى از آن را ابن بسام نقل كرده، سبكى متصنع و پرتكلف دارد. وی آوازی خوش داشت و عود را نیك مىنواخت. | نثر ابن حداد نیز كه پارههایى از آن را ابن بسام نقل كرده، سبكى متصنع و پرتكلف دارد. وی آوازی خوش داشت و عود را نیك مىنواخت. | ||
===آثار منسوب=== | ===آثار منسوب=== | ||
خط ۶۴: | خط ۶۵: | ||
3. الامتعاض الخلیل. مراكشى مىگوید كه ابن حداد در كتاب اخیر، روشهای موسیقى را با آرای خلیل بن احمد (ه م) درآمیخته است. <ref> بخش ادبیات عرب، ج3، ص339-340</ref> | 3. الامتعاض الخلیل. مراكشى مىگوید كه ابن حداد در كتاب اخیر، روشهای موسیقى را با آرای خلیل بن احمد (ه م) درآمیخته است. <ref> بخش ادبیات عرب، ج3، ص339-340</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> |