سياست‌های فقرزدايی در كلام معصومين عليهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

اسلام که آخرین و کامل ترین پیام آسمانی به بشریت است، برای مبارزه با این معضل اجتماعی، شیوه های استواری را به همراه آورده است که عمل به این شیوه ها و دستورها، به استحکام ساختار نظام اقتصادی و از میان برداشتن همیشگی فقر و تهی دستی می انجامد.اسلام برای جلوگیری از نفوذ و گسترش فقر اقتصادی و راه سپردن به سوی پیشرفت اقتصادی، راه‌هایی را پیش بینی کرده است.

برای نمونه، [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام]] در دوران حکومت بحق خویش، تلاش خود را به رفع هرگونه فقر معطوف کرده بود. [[امام علی علیه‌السلام|امام علی علیه‌السلام]] در حالی حکومت را به دست گرفت که در نتیجه گردآمدن ثروت نزد طبقه خاصی از بنی امیه در دوران خلافت عثمان، فقر اجتماعی به اوج خود رسیده بود. همین امر سبب گردید شکاف عمیقی میان دو طبقه ثروت مندان و تهی دستان به وجود آید. آن حضرت برای کم کردن فاصله طبقاتی و از میان برداشتن فقر اجتماعی و دینی، عدالت اجتماعی و رعایت قانون الهی را سرلوحه کار خویش قرار داده بود. به همین دلیل، همه توان خود را در گفتار و کردار برای مبارزه با پیش زمینه های فقر بسیج کرد و شیوه جاودانه‌ای را برای برپایی جامعه‌ای عدالت خواه بنیان نهاد که در آن فقیر با غنی برابر باشد.