۱۰۶٬۱۰۱
ویرایش
سعید بن مسیب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهل‌بیت'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'موسسه' به 'مؤسسه') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهل‌بیت') |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
کشّى به نقل از زهرى از سعید بن مسیب روایت مى‌کند که گفت: «مردم تا هنگامى که [[امام سجاد علیه‌السلام|علىّ بن الحسین زین‌العابدین]] از مکه خارج نمى‌شد، بیرون نمى‌رفتند. حضرت از شهر بیرون شد و من همراه وى بیرون رفتم. در یکى از باراندازها فرودآمد و دو رکعت نماز گذارد و در سجدۀ خود تسبیحى گفت که همۀ کائنات با او تسبیح گفتند. ما از وحشت فریاد برآوردیم. حضرت سر از سجده برداشت و فرمود: سعید! آیا ترسیدى؟ گفتم: آرى اى پسر رسول خدا. فرمود: این تسبیح اعظم است که پدرم از جدم رسول خدا برایم نقل فرموده است؛ تسبیحى است که با انجام آن گناهى در پروندۀ انسان نمى‌ماند. عرضه داشتم: پس به من بیاموز...» نیز از محمد بن قولویه از اسباط بن سالم از امام کاظم علیه‌السّلام حدیثى نقل کرده است که امام، طى آن، حواریون پیامبر و ائمه را برشمردند و در ضمن آن، جبیر بن مطعم، یحیى بن ام طویل، ابوخالد و سعید بن مسیب را از حواریون [[امام سجاد علیه‌السلام|امام زین‌العابدین علیه‌السّلام]] شمردند. همچنین از محمد بن قولویه از ابومروان از امام باقر علیه‌السّلام روایت مى‌کند که فرمود: از [[امام سجاد علیه‌السلام|علىّ بن الحسین]] شنیدم که مى‌فرمود: «سعید بن مسیب داناترین مردم به احادیث پیشینیان و فقیه‌ترین ایشان در زمان خودش بود». این حدیث با اختلافى در عبارت پایانى: «أفقههم فى رأیه» به روایت ابن خلکان از ابومروان نیز گذشت. شیخ مفید از ابویونس محمد بن احمد روایت مى‌کند که گفت: «پدرم و تعداد زیادى از اصحاب ما - امامیه - برایم روایت کرده‌اند: جوانى از قریش نزد سعید بن مسیب بود که علىّ بن الحسین وارد شد، جوان قریشى به سعید گفت: این شخص کیست؟ پاسخ داد: او [[امام سجاد علیه‌السلام|سیدالعابدین، علىّ بن الحسین بن علىّ بن ابى‌طالب]] است». همچنین حمیرى از بزنطى روایت مى‌کند که گفت: نزد امام رضا علیه‌السّلام از قاسم بن محمد بن ابى‌بکر، دایى پدرش و سعید بن مسیب، نامى به میان آمد؛ | کشّى به نقل از زهرى از سعید بن مسیب روایت مى‌کند که گفت: «مردم تا هنگامى که [[امام سجاد علیه‌السلام|علىّ بن الحسین زین‌العابدین]] از مکه خارج نمى‌شد، بیرون نمى‌رفتند. حضرت از شهر بیرون شد و من همراه وى بیرون رفتم. در یکى از باراندازها فرودآمد و دو رکعت نماز گذارد و در سجدۀ خود تسبیحى گفت که همۀ کائنات با او تسبیح گفتند. ما از وحشت فریاد برآوردیم. حضرت سر از سجده برداشت و فرمود: سعید! آیا ترسیدى؟ گفتم: آرى اى پسر رسول خدا. فرمود: این تسبیح اعظم است که پدرم از جدم رسول خدا برایم نقل فرموده است؛ تسبیحى است که با انجام آن گناهى در پروندۀ انسان نمى‌ماند. عرضه داشتم: پس به من بیاموز...» نیز از محمد بن قولویه از اسباط بن سالم از امام کاظم علیه‌السّلام حدیثى نقل کرده است که امام، طى آن، حواریون پیامبر و ائمه را برشمردند و در ضمن آن، جبیر بن مطعم، یحیى بن ام طویل، ابوخالد و سعید بن مسیب را از حواریون [[امام سجاد علیه‌السلام|امام زین‌العابدین علیه‌السّلام]] شمردند. همچنین از محمد بن قولویه از ابومروان از امام باقر علیه‌السّلام روایت مى‌کند که فرمود: از [[امام سجاد علیه‌السلام|علىّ بن الحسین]] شنیدم که مى‌فرمود: «سعید بن مسیب داناترین مردم به احادیث پیشینیان و فقیه‌ترین ایشان در زمان خودش بود». این حدیث با اختلافى در عبارت پایانى: «أفقههم فى رأیه» به روایت ابن خلکان از ابومروان نیز گذشت. شیخ مفید از ابویونس محمد بن احمد روایت مى‌کند که گفت: «پدرم و تعداد زیادى از اصحاب ما - امامیه - برایم روایت کرده‌اند: جوانى از قریش نزد سعید بن مسیب بود که علىّ بن الحسین وارد شد، جوان قریشى به سعید گفت: این شخص کیست؟ پاسخ داد: او [[امام سجاد علیه‌السلام|سیدالعابدین، علىّ بن الحسین بن علىّ بن ابى‌طالب]] است». همچنین حمیرى از بزنطى روایت مى‌کند که گفت: نزد امام رضا علیه‌السّلام از قاسم بن محمد بن ابى‌بکر، دایى پدرش و سعید بن مسیب، نامى به میان آمد؛ | ||
حضرت فرمود: «آنان بر این امر(ولایت | حضرت فرمود: «آنان بر این امر(ولایت اهل‌بیت) استوار بودند». [[کلینی، محمد بن یعقوب|ثقه‌الاسلام کلینى]] در باب «مولدالصادق» از اسحاق بن جریر روایت کرده است که گفت: حضرت صادق علیه‌السّلام فرمود: «سعید بن مسیب و قاسم بن محمد بن ابى‌بکر و ابوخالد کابلى از اصحاب موثق [[امام سجاد علیه‌السلام|علىّ بن الحسین علیه‌السّلام]] بودند». ابن شهرآشوب در «مناقب آل ابى طالب» دربارۀ کرامات [[امام سجاد علیه‌السلام|امام زین‌العابدین علیه-السّلام]] روایاتى از سعید بن مسیب نقل کرده که میزان دوستى و محبت او نسبت به اهل‌بیت و سطح بالاى ارتباط او با [[امام سجاد علیه‌السلام|سیدالساجدین علیه‌السّلام]] را نشان مى‌دهد. محقق بحرانى نیز - در حاشیۀ «بلغه الفقیه» - از سخن [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]] در اوایل کتاب «تبیان»، شیعه بودن او را استنباط کرده است. او همان کسى است که قضیۀ بجدل جمال و بریدن انگشت امام حسین علیه‌السّلام پس از شهادت حضرت را روایت کرده که او پس از این عمل شنیع با ناامیدى از رحمت پروردگار به پردۀ کعبه چنگ زده بود. شیخ طوسى او را از اصحاب [[امام سجاد علیه‌السلام|امام زین‌العابدین]] و یکى از پیشگامان نقل حدیث شمرده مى‌گوید: «سعید بن مسیب بن حزن، ابومحمد مخزومى از [[امام سجاد علیه‌السلام|امام علىّ بن الحسین علیه‌السّلام]] روایت کرده (نقل حدیث نموده) است؛ او از طبقۀ اول رجال است». سید محسن امین دربارۀ او و دوستى‌اش نسبت به اهل‌بیت علیهم‌السّلام، حق مطلب را ادا کرده است. وى مى‌گوید: «او همواره با [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان علیه‌السّلام]] بود و هیچ‌گاه حتى در جنگ‌هاى حضرت، ایشان را تنها نگذاشت». در ادامه از ابن ابى‌الحدید و دیگران برخى گفته‌هاى طعن‌آمیز دربارۀ او را نقل کرده و با روشى حکیمانه به ابطال آن پرداخته است. | ||
==نمونه‌هایى از تفسیر سعید بن مسیب== | ==نمونه‌هایى از تفسیر سعید بن مسیب== | ||