پرش به محتوا

بررسی تاریخ عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهل‌بیت'
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت ' به 'اهل‌بیت ')
جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهل‌بیت')
خط ۳۲: خط ۳۲:
در چند جای کتاب گفته شده که قیام امام حسین(ع) برای به دست آوردن حکومت نبود، بلکه برای شهادت بود تا بدين وسيله دينْ پايدار بماند. همچنين توضيح داده شده‌ که استقبال امام از شهادت به این معنی نیست که راهی به زنده ماندن نداشت و اگر تسليم هم مى‌شد، باز او را مى‌كشتند. (ص٧٧ - ٨٠ و ٨٩). و نيز توضيح داده شده كه شهادت آن حضرت برای شفاعت گنهكاران و كفّارۀ گناهان اين امّت نيست و اين پندار، نادرست است. (ص١٢٣-١٢۶).
در چند جای کتاب گفته شده که قیام امام حسین(ع) برای به دست آوردن حکومت نبود، بلکه برای شهادت بود تا بدين وسيله دينْ پايدار بماند. همچنين توضيح داده شده‌ که استقبال امام از شهادت به این معنی نیست که راهی به زنده ماندن نداشت و اگر تسليم هم مى‌شد، باز او را مى‌كشتند. (ص٧٧ - ٨٠ و ٨٩). و نيز توضيح داده شده كه شهادت آن حضرت برای شفاعت گنهكاران و كفّارۀ گناهان اين امّت نيست و اين پندار، نادرست است. (ص١٢٣-١٢۶).


در جایی از کتاب به عذرها و بهانه‌هاى افرادى كه از همراهى امام حسين(ع) شانه خالی کردند، پرداخته و گفته شده است از مردم کوفه (کسانی که امام را همراهی نکردند)، عجب نیست که زندگی خود را فدای و ظیفه نکردند، بلكه عجب از آن مردمی است که با هر وضعی که پیش آمد آن حضرت را يارى كردند وتا پاى جان در راه نصرت حق ايستادند. (ص٢). به نظر نويسنده، زيارت ناحيۀ مقدّسه از امام زمان(عج) نیست، بلكه از [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسكری(ع)]] است. زيرا تاريخ صدور آن سال ٢٥٢ق است و در اين تاريخ امام زمان متولّد نشده بود. (ص١٢٣)، همچنين نویسنده گزارش آمدن اسیران اهل بیت را در اربعین به كربلا، مقبول نمى‌شمارد و مأخذ آن را فقط كتاب لهوف سيّد بن طاووس مى‌داند. (ص١٢٨ - ١٥١). به نظر نویسندە در جریان تاریخ عاشورا چند زن فداکار نقشی برجسته داشتند و لذا در بحثى مستقل به اين موضوع پرداخته است. (ص١٢٢ - ١٧٢).
در جایی از کتاب به عذرها و بهانه‌هاى افرادى كه از همراهى امام حسين(ع) شانه خالی کردند، پرداخته و گفته شده است از مردم کوفه (کسانی که امام را همراهی نکردند)، عجب نیست که زندگی خود را فدای و ظیفه نکردند، بلكه عجب از آن مردمی است که با هر وضعی که پیش آمد آن حضرت را يارى كردند وتا پاى جان در راه نصرت حق ايستادند. (ص٢). به نظر نويسنده، زيارت ناحيۀ مقدّسه از امام زمان(عج) نیست، بلكه از [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسكری(ع)]] است. زيرا تاريخ صدور آن سال ٢٥٢ق است و در اين تاريخ امام زمان متولّد نشده بود. (ص١٢٣)، همچنين نویسنده گزارش آمدن اسیران اهل‌بیت را در اربعین به كربلا، مقبول نمى‌شمارد و مأخذ آن را فقط كتاب لهوف سيّد بن طاووس مى‌داند. (ص١٢٨ - ١٥١). به نظر نویسندە در جریان تاریخ عاشورا چند زن فداکار نقشی برجسته داشتند و لذا در بحثى مستقل به اين موضوع پرداخته است. (ص١٢٢ - ١٧٢).


چنانکه اشاره شد بخش زیادی از مباحث کتاب به رخدادهای پس از شهادت امام، يعنى خطبه‌ها و برخور دهاى اسيران اهل بيت، اختصاص دارد. نويسنده، خطبه‌های اسیران را از منابع مهم تاریخ کربلا و از عوامل بقای قیام امام دانسته و توجّه بلیغی به آن كرده است. از اين رو بخشى از كتاب در شرح خطبۀ [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجّاد(ع)]] و حضرت زينب(س)است.
چنانکه اشاره شد بخش زیادی از مباحث کتاب به رخدادهای پس از شهادت امام، يعنى خطبه‌ها و برخور دهاى اسيران اهل بيت، اختصاص دارد. نويسنده، خطبه‌های اسیران را از منابع مهم تاریخ کربلا و از عوامل بقای قیام امام دانسته و توجّه بلیغی به آن كرده است. از اين رو بخشى از كتاب در شرح خطبۀ [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجّاد(ع)]] و حضرت زينب(س)است.