پرش به محتوا

سیره علمی و عملی امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابی طالب' به 'ابی‌طالب'
جز (جایگزینی متن - ' می ب' به ' می‌ب')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ابی طالب' به 'ابی‌طالب')
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''سیره علمی و عملی امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام''' به کوشش [[اسدعلیزاده، اکبر|اکبر اسدعلیزاده]]؛ آنچه در این کتاب شریف آورده شده در مجموع شصت و نه مقاله است که در دوازده فصل در خصوص زندگی و سیره‌ی علمی و عملی، شخصیت، فضائل، مناقب، امامت و ولایت مولایمان [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی ابن ابی طالب علیه‌السلام]] نوشته شده است.
'''سیره علمی و عملی امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام''' به کوشش [[اسدعلیزاده، اکبر|اکبر اسدعلیزاده]]؛ آنچه در این کتاب شریف آورده شده در مجموع شصت و نه مقاله است که در دوازده فصل در خصوص زندگی و سیره‌ی علمی و عملی، شخصیت، فضائل، مناقب، امامت و ولایت مولایمان [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی ابن ابی‌طالب علیه‌السلام]] نوشته شده است.
==ساختار==
==ساختار==
کتاب از دو جلد و دوازده فصل تشکیل شده است.
کتاب از دو جلد و دوازده فصل تشکیل شده است.
خط ۵۸: خط ۵۸:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
در خصوص زندگی و سیره‌ی علمی و عملی، شخصیت، فضائل، مناقب، امامت و ولایت مولایمان [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]]- (علیه‌آلاف‌تحیت‌والسلام) - کتاب‌های فراوانی از سوی علمای اسلامی و غیر اسلامی نوشته شده است، اما هرقدر درباره‌ی آن حضرت نوشته و گفته شود باز کم است. شاهد این سخن کلام نورانی پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله است که فرمود: «اگر تمامی باغ‌ها، قلم و دریاها مرکب، و همه اجنه حسابگر و تمام انسان‌ها نویسنده باشند، قادر به شمارش فضائل [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابیطالب علیه‌السلام]] نخواهند بود». اما با این حال در روایت دیگر می‌فرمایند: «خداوند برای برادرم علی فضائل بی شماری قرار داده است که اگر کسی از روی اعتقاد، یکی از آن فضائل را بیان نماید، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می‌بخشد، اگر کسی یکی از فضائل آن حضرت را بنویسد، تا هنگامی که آن نوشته باقی است، ملائکه برای او استغفار می‌کنند، و اگر کسی یکی از فضائل آن حضرت را بشنود، خداوند همه گناهانی را که از راه گوش انجام داده است می‌بخشد، و اگر کسی به نوشته‌ای درباره‌ی فضائل علی علیه‌السلام نگاه کند، خداوند از تمام گناهانی که از راه چشم کسب کرده است در می‌گذرد».
در خصوص زندگی و سیره‌ی علمی و عملی، شخصیت، فضائل، مناقب، امامت و ولایت مولایمان [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب]]- (علیه‌آلاف‌تحیت‌والسلام) - کتاب‌های فراوانی از سوی علمای اسلامی و غیر اسلامی نوشته شده است، اما هرقدر درباره‌ی آن حضرت نوشته و گفته شود باز کم است. شاهد این سخن کلام نورانی پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله است که فرمود: «اگر تمامی باغ‌ها، قلم و دریاها مرکب، و همه اجنه حسابگر و تمام انسان‌ها نویسنده باشند، قادر به شمارش فضائل [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابیطالب علیه‌السلام]] نخواهند بود». اما با این حال در روایت دیگر می‌فرمایند: «خداوند برای برادرم علی فضائل بی شماری قرار داده است که اگر کسی از روی اعتقاد، یکی از آن فضائل را بیان نماید، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می‌بخشد، اگر کسی یکی از فضائل آن حضرت را بنویسد، تا هنگامی که آن نوشته باقی است، ملائکه برای او استغفار می‌کنند، و اگر کسی یکی از فضائل آن حضرت را بشنود، خداوند همه گناهانی را که از راه گوش انجام داده است می‌بخشد، و اگر کسی به نوشته‌ای درباره‌ی فضائل علی علیه‌السلام نگاه کند، خداوند از تمام گناهانی که از راه چشم کسب کرده است در می‌گذرد».


باید اذعان کرد که با وجود این همه رشد علمی [[امام علی علیه‌السلام|امیر مؤمنان علی علیه‌السلام]] این قرآن ناطق همچون قرآن صامت همچنان ناشناخته است و بشر به عمق و ژرفای آن نرسیده است. علمای عالم با همه‌ی فضل و دانش والایشان آنچه در حجاب وجود خود و در آیینه محدود نفسانیت خویش از آن جلوه تام حق دریافت کرده‌اند، علی علیه‌السلام غیر از آن است. واقعا انسان نمی تواند با این سرمایه‌ای علمی و معرفتی به ظاهر رشده کرده و در واقع محدود خود درباره‌ی شخصیت و حقیقت ناشناخته‌ی [[امام علی علیه‌السلام|مولای متقیان امیر مؤمنان علیه‌السلام]] صحبت کند، شاید به همین جهت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به امیر مؤمنان فرمود:«ای [[امام علی علیه‌السلام|علی]] تو را نشناخت آن گونه که حق شناختن توست، جز خدا و من». چرا که روح [[امام علی علیه‌السلام|علی علیه‌السلام]] یک روح وسیع، همه جانبه، چند بعدی و متضاد است، ابعاد متضاد از عجایب منحصر به فرد او است، آنجا که فرمان الهی بر ان است که باید شجاع و دلیر باشد و جان در کف اخلاص نهد، سراپا شجاعت و دلیری است، از دم تیغش خون می‌چکد و در عین حال مهربان و رقیق القلب، ولی آنجا که در پیشگاه معبود خود می‌رسد که جایگاه خضوع و خشوع است، سراپا انابه و ناله است، گویی این شخص جز عبادت و ذکر کاری ندارد، آنجا که با مال خودش می‌رسد تمام سخاوت است، اما آنگاه که به بیت المال می‌رسد و مامور است طبق عدالت رفتار کند، سراپا بخل و امساک است، و هنگامی که در مقام قضاوت قرار می‌گیرد با صلابت و قدرت کامل بدون در نظر گرفتن مناصب و خویشاوندی متهم قضاوت می‌کند، جز خدا کسی را نمی بیند. حضرت در عدالت قضائی و احقاق حقوق مظلومین و ستم دیدگان آن چنان حساس بود که حتی کوچکترین بی عدالتی را در قضاوت تأمل نمی‌کند.<ref> [https://www.historylib.com/books/2397 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
باید اذعان کرد که با وجود این همه رشد علمی [[امام علی علیه‌السلام|امیر مؤمنان علی علیه‌السلام]] این قرآن ناطق همچون قرآن صامت همچنان ناشناخته است و بشر به عمق و ژرفای آن نرسیده است. علمای عالم با همه‌ی فضل و دانش والایشان آنچه در حجاب وجود خود و در آیینه محدود نفسانیت خویش از آن جلوه تام حق دریافت کرده‌اند، علی علیه‌السلام غیر از آن است. واقعا انسان نمی تواند با این سرمایه‌ای علمی و معرفتی به ظاهر رشده کرده و در واقع محدود خود درباره‌ی شخصیت و حقیقت ناشناخته‌ی [[امام علی علیه‌السلام|مولای متقیان امیر مؤمنان علیه‌السلام]] صحبت کند، شاید به همین جهت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به امیر مؤمنان فرمود:«ای [[امام علی علیه‌السلام|علی]] تو را نشناخت آن گونه که حق شناختن توست، جز خدا و من». چرا که روح [[امام علی علیه‌السلام|علی علیه‌السلام]] یک روح وسیع، همه جانبه، چند بعدی و متضاد است، ابعاد متضاد از عجایب منحصر به فرد او است، آنجا که فرمان الهی بر ان است که باید شجاع و دلیر باشد و جان در کف اخلاص نهد، سراپا شجاعت و دلیری است، از دم تیغش خون می‌چکد و در عین حال مهربان و رقیق القلب، ولی آنجا که در پیشگاه معبود خود می‌رسد که جایگاه خضوع و خشوع است، سراپا انابه و ناله است، گویی این شخص جز عبادت و ذکر کاری ندارد، آنجا که با مال خودش می‌رسد تمام سخاوت است، اما آنگاه که به بیت المال می‌رسد و مامور است طبق عدالت رفتار کند، سراپا بخل و امساک است، و هنگامی که در مقام قضاوت قرار می‌گیرد با صلابت و قدرت کامل بدون در نظر گرفتن مناصب و خویشاوندی متهم قضاوت می‌کند، جز خدا کسی را نمی بیند. حضرت در عدالت قضائی و احقاق حقوق مظلومین و ستم دیدگان آن چنان حساس بود که حتی کوچکترین بی عدالتی را در قضاوت تأمل نمی‌کند.<ref> [https://www.historylib.com/books/2397 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>