فرهنگ‌نامه یتیم‌نوازی: تفاوت میان نسخه‌ها

در سده‌های گذشته، عموماً مردم به ‌صورت خودجوش، سرپرستی یتیمان را عهده‌ دار می‌شدند و کارهای آنان را سامان می‌ دادند. این سبک - که امروزه نیز هنوز بخشی از ضایعۀ اجتماعی مورد بحث را پوشش می ‌دهد - ، مزایا و کاستی‌هایی دارد که برخی از آنها در شیوه‌های نوین، جبران شده است.

در یک نگاه می توان گفت: این آموزه ‌ها فراتر از زمان، مکان، مذهب، دین و فرهنگِ یتیم و سرپرست و در یک کلمه، مطابق با فطرت انسانی بیان شده ‌اند.