حکمت‌نامه رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بخش اوّل: ره نمودهای معرفتی. در اين بخش، حكمت‌های عقلی و علمی رضوی در دو فصل ، گزارش شده اند:

در فصل اوّل ، جايگاه عقل از نگاه اسلام، آثار و نشانه‌های به كارگيری عقل در زندگی و علايم كمال آن ، ارائه می‌گردند.

در فصل دوم ، ره نمودهايی در باره ارزش علم و حكمت، نقش آشنايی با علوم و معارف پيامبر(ص) و اهل بيت(ع) در تقويت بنيان‌های نظام اسلامی، آداب و آفات تعليم و تعلّم ، نشانه‌های علم و معرفت، ناپسندی اظهار نظر بدون علم و همزيستی با مردم نادان مطرح می‌شود.

فصل اوّل به مباحثِ كلّی مرتبط با باورهای دينی اختصاص دارد ، مانند: تعريف ايمان، فرق ايمان و اسلام، چيزهايی كه ايمان به آنها ضروری است، درجات ايمان، آثار ايمان و نشانه‌های مؤمن، حقوق مؤمن و آفات ايمان.

فصل دوم در باره شناخت خداوند سبحان است. در اين فصل، مباحثی مانند: ارزش خداشناسی، حكمت وجوب خداشناسی، مبادی (زمينه ها و خاستگاه های) خداشناسی، مباحث مرتبط با توحيد و يگانگی خدا و مباحث مرتبط با اسما و صفات الهی مطرح می‌گردد، و در ادامه مشروح مناظره امام(ع) با متكلّم خراسان ، سليمان مروزی ، در باره اسما و صفات الهی گزارش می‌شود. پايان بخش اين فصل، احاديثی در موضوع موانع و حجاب‌های معرفت است.

فصل سوم به باورهای اسلامی در زمينه قضا و قدر اختصاص دارد. اين فصل با تبيين جايگاه قضا و قدر در آفرينش آغاز می‌شود و با تأكيد بر ضرورت خشنودی از مقدّرات الهی پايان می‌يابد. همچنين در ضمن مطالب ، تحليل هايی در باره تقدير خوش بختی و بدبختی، و جبر و تفويض و امر بين الأمرين ارائه می‌گردد.

در فصل چهارم ، مباحثی در باره نبوّت عامّه گزارش می‌شود ، مانند: حكمت نبوّت، علّت اختلاف معجزات انبيا، عصمت پيامبران، تعداد پيامبران و پيامبران اولوا العزم.

در فصل پنجم ، سخنانی كه از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] در باره انبيای الهی نقل شده ، گزارش می‌شوند. اين فصل با مباحث مرتبط با آدم(ع) و شجره ممنوعه آغاز می‌گردد و در ادامه، ازدواج او و چگونگی تناسل طبقه دوم انسان ها بيان می‌شود. سپس به پاره ای از اخبار مربوط به نبوّت نوح، ابراهيم، يوسف، اسماعيل صادق الوعد، موسی و عيسی - كه درودهای خدا بر همه آنان باد - اشاره می‌گردد.

موضوع فصل ششم ، نبوّت خاتم پيامبران است. در اين فصل ، مباحثی مانند: استدلال‌های [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] در باره نبوّت خاتم انبيا(ص) ، شاهد نبوّت ايشان، شكافته شدن ماه به اعجاز ايشان ، و نيز ويژگی ها و سنّت‌های ايشان مطرح می‌شود.

فصل هفتم در باره مباحث قرآنی است و با سخنان امام(ع) در باره اعجاز قرآن و فضايل و خصايص اين كتاب آسمانی آغاز می‌شود و با مسائلی مانند: حدوث قرآن، اوّلين و آخرين سوره ای كه بر پيامبر(ص) نازل شد، و تحريم جدال در قرآن ادامه می‌يابد. سپس تفسير ۷۸ آيه از آيات قرآن كه از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نقل شده ، ارائه می‌گردد. پايان بخش اين فصل ، مطالبی در باره قرآنْ درمانی است. گفتنی است مباحث مرتبط با تلاوت قرآن در فصل ششم از بخش «حكمت‌های عبادی» خواهد آمد.

در فصل هشتم ، مباحثی در باره مرگ مطرح می‌شود، مانند: فرشته مرگ، مرگ همه موجودات زنده حتّی ملك الموت، تأكيد بر آماده شدن برای مرگ، توصيف مرگ، سؤال قبر، و آنچه موجب پيشگيری از عذاب قبر می‌گردد.

فصل نهم به روز رستاخيز اختصاص دارد. محورهای مطالب اين فصل عبارت اند از: استدلال عقلی امام(ع) برای كسانی كه منكر عالم آخرت هستند، نزديكی قيامت از نگاه پيامبر خدا(ص) ، مهم ترين پرسش ها از انسان در روز قيامت، كسانی كه بدون حساب به دوزخ منتقل می‌شوند، و گستره رحمت الهی در آن روز.

موضوع فصل دهم ، بهشت و دوزخ است. اين فصل با گزارش و تحليلی در باره آفرينش بهشت و دوزخ آغاز می‌گردد و سپس نكاتی در باره انتخاب بهشت، و تأكيد بر اين كه انتخاب راه بهشت، بدون تحمّل سختی‌های اين راه امكان پذير نيست ارائه می‌گردد. بيشترين گناهی كه موجب ورود به دوزخ می‌شود، موانع دوزخی شدن، و گناهانی كه موجب تشديد عذاب دوزخ و يا خلود در آن می‌گردند ، مطالب بعدی اين فصل اند.

بخش سوم: ره نمودهای اعتقادی – سياسی. در اين بخش ، حكمت هايی كه آميزه ای از باورهای دينی و سياسی اند ، در هشت فصل گزارش می‌شوند:

فصل اوّل به مباحث كلّی امامت و رهبری اختصاص دارد ، مانند: فرق ميان رسول و نبی و امام، حكمت امامت و رهبری، خطر جهالت در باره امام و رهبر الهی، وظايف امام، حقوق متقابل امام و مردم. اين فصل با گزارشی از برخورد امام(ع) با غاليان، پايان می‌يابد.

فصل دوم به جايگاه با عظمت خاندان رسالت در اسلام ، اشاره دارد. در اين فصل ، ابتدا توضيح داده می‌شود كه مقصود از عنوان «اهل بيت» در قرآن و احاديث اسلامی چيست و چه كسانی مصاديق آن اند، و در ادامه مباحثی مانند: نقش اهل بيت در خداشناسی و يكتاپرستی، شمار امامان اهل بيت، دانش اهل بيت، ويژگی‌های اهل بيت، مكارم اخلاق و ولايت اهل بيت مطرح می‌گردد. همچنين نسبت به غلو در باره مقام آنان هشدار داده می‌شود. پايان بخش اين فصل ، احاديثی است در باره شيعيان اهل بيت و نيز كسانی است كه از اين خاندان محسوب می‌شوند و يا از اين خاندان به شمار نمی آيند.

موضوع فصل سوم ، خلافت بلافصل امام علی(ع) ، پس از پيامبر خدا(ص) است. در اين فصل ، رواياتی كه با تعبيرهای گوناگون ، اين مدّعا را اثبات می‌كنند ، گزارش شده و پايان بخش آن، نهی از غلو در فضايل آن امام است.

فصل چهارم به فضايل همسر امير مؤمنان و مادر امامان ، فاطمه عليها السلام اختصاص دارد. گفتنی است آوردن اين فصل در ضمن حكمت‌های اعتقادی - سياسی، بِدان جهت است كه اصولاً جايگاه اعتقادی - سياسی خاندان رسالت، آميخته با جايگاه آن بزرگوار است. افزون بر اين، مواضع سياسی آن بانو پس از وفات پدر بزرگوارش پيامبر خدا، نقشی اساسی در تبيينِ اصل اعتقادی - سياسی امامت و رهبری در اسلام داشته است.

در فصل هفتم، شماری از مباحث مرتبط با موضوع مهدويت مطرح شده است، مانند: تنصيص بر امامت امام مهدی(ع) ، ويژگی‌های امام مهدی(ع) ، حكمت غيبت، نشانه‌های ظهور، جمعی از ياران، دعا برای ايشان و فضيلت انتظار فَرَج ايشان.

بخش چهارم: ره نمودهای عبادی. در اين بخش ، ره نمودهای حكيمانه امام هشتم(ع) در زمينه عبادات ، در ده فصل ارائه می‌گردند:

در فصل اوّل ، مباحثی مانند: وجوب عقلی عبادت، حكمت عبادت، اخلاص در عبادت، و انواع عبادت مطرح می‌شوند و با هشدار در باره شهرت يافتن به عبادت ، پايان می‌يابد.

فصل دوم ، به موضوع اذان اختصاص دارد. اين فصل ، شامل گزارش هايی در باره تشريع اذان، حكمت اذان، فضيلت اذان، ادب شنيدن اذان، بركت اذان گفتن در منزل و توصيه به اذان گفتن در گوش نوزاد است.

فصل سوم در باره نماز است. در اين فصل ، مباحثی مانند: حكمت نماز، حكمت نماز جماعت، فضيلت نماز، اهمّيت حضور قلب در نماز، و تأكيد بر نماز اوّل وقت مطرح می‌شود و در ادامه گزارش هايی در باره نماز شب، نماز پيامبر(ص) ، نماز ايشان در ماه رمضان، نماز حاجت و نماز استخاره می‌آيد.

در فصل چهارم ، ره نمودهای حكيمانه امام در باره روزه ارائه می‌گردد، مانند: فضيلت ماه رمضان، حكمت وجوب روزه داری در اين ماه، دعای فرشتگان برای روزه دار، ضرورت آمادگی برای ورود به مهمان سرای الهی ، و دعای سحر.

موضوع فصل ششم ، تلاوت قرآن است و در آن، ره نمودهايی در باره بركت خواندن قرآن در خانه، فضيلت نگاه كردن به قرآن، خواندن قرآن با صدای زيبا، ادب باطنی تلاوت قرآن، و آنچه در قرائت قرآن بايد از آن اجتناب كرد ، ارائه می‌گردد.

در فصل هشتم، بيست و دو دعا از امام هشتم(ع) گزارش می‌شود كه نخستين آنها دعای قنوت نماز جمعه و پايان بخش آنها ، دعای بيمار است.

فصل نهم ، ره نمودهايی در باره ياد خدا و اذكاری مانند: تهليل، تسبيح، تحميد، حوقله (لا حول و لا قوّة إلّا باللَّه) ، استعاذه، استغفار و صلوات بر محمّد و خاندان ايشان است. همچنين ره نمودهايی در باره ياد خدا در شروع نوشتار ، و هنگام ترس و وحشت، و هشدار نسبت به موانع ذكر ، ارائه می‌گردد.

در فصل دهم ، زيارت قبر انبيا، اوصيای آنان و صالحان توصيه شده و به طور خاص، زيارت پيامبر(ص) ، اهل بيت(ع) ، امام علی(ع) ، امام حسين(ع) ، امام كاظم(ع) ، و حضرت معصومه عليها‌السلام مورد تأكيد قرار گرفته است.

بخش پنجم: ره نمودهای اخلاقی و عملی. در اين بخش ، ره نمودهای حكيمانه [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] در زمينه زيبايی ها و زشتی‌های اخلاقی و عملی در سه فصل ارائه می‌شود:

در فصل دوم ، ره نمودهايی در باره نظافت و آرايش ارائه می‌شود. اين فصل را می‌توان بخشی از فصل اوّل به حساب آورد.

فصل سوم ، ويژه تبيين زشتی‌های اخلاقی و عملی است كه از بداخلاقی و آزار مسلمانان آغاز می‌گردد.

بخش ششم: ره نمودهای بهداشتی و پزشكی. در اين بخش ، حكمت هايی كه در باره امور بهداشتی و درمانی از امام رضا(ع) نقل شده ، در چهار فصل تقديم علاقه مندان می‌گردد:

فصل اوّل ، ويژه ره نمودهايی در باره خوردن و آشاميدن است، مانند: پرهيز از پرخوری، سبك خوردن شام، وعده‌های غذا، و آداب خوردن و آشاميدن.

فصل دوم ، ويژه تبيين نقش استفاده از ميوه ها و برخی از خوردنی ها و آشاميدنی ها در پيشگيری و يا درمان شماری از بيماری هاست.

در فصل چهارم ، رساله ذهبيّه منسوب به [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] به طور كامل گزارش شده است و در ادامه ضمن تحليلی كوتاه ، به نقدهايی در باره انتساب اين رساله به آن امام ، پرداخته شده است.

بخش هفتم: ره نمودهای جامع. در اين بخش ، احاديثی كه مباحث متنوّعی در آنها مطرح گرديده ، در هشت فصل گزارش می‌شوند. شايان ذكر است به دليل بلند بودن متن بيشتر احاديث اين بخش ، تلاش شده است تا با به كارگيری قريب دويست عنوان فرعی ، در حدّ امكان ، بازيابی مطالب آنها تسهيل گردد.

در فصل اوّل ، يكی از نوشتارهای منسوب به [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] با عنوان «محض الاسلام (اسلام ناب)» نقل شده است. بر اساس آنچه شيخ صدوق رحمه اللّه در كتاب عيون أخبار الرضا(ع) آورده، مأمون از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] درخواست كرد كه اسلام ناب را در نوشته ای برای او خلاصه كند و امام(ع) در پاسخ، رساله محض اسلام را نوشت.

فصل سوم ، به آنچه [[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]] (شادان) در باره حكمت عقايد و احكام ، از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نقل كرده است ، اختصاص دارد.

در فصل چهارم تا هشتم اين بخش ، مناظره‌های [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] با رؤسای اديان و مكتب‌های مختلف، و نيز پاسخ‌های ايشان در مجلس فقها و متكلّمان گزارش می‌گردد.