پرش به محتوا

الأربعون حديثاً في الفضائل و المناقب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR113943J1.jpg | عنوان = الأربعون حديثاً في الفضائل و المناقب | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = اربلی، اسعد بن ابراهیم (نويسنده) ربیعی، عقیل (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع =خاندان نبوت -...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''الأربعون حديثاً في الفضائل و المناقب'''، از آثار اندیشور شیعی قرن هفتم هجری قمری، [[اسعد بن ابراهیم بن حسن بن علی اربلی]]، چهل حدیث در برتری و فضیلت [[امام علی(ع)]] و اهل ‌بیت عصمت و طهارت(ع) نقل می‌کند. پژوهشگر معاصر، [[عقیل ربیعی]] این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و نگارنده و اثر حاضر را معرفی کرده است.
'''الأربعون حديثاً في الفضائل و المناقب'''، از آثار اندیشور شیعی قرن هفتم هجری قمری، [[اربلی، اسعد بن ابراهیم|اسعد بن ابراهیم بن حسن بن علی اربلی]]، چهل حدیث در برتری و فضیلت [[امام علی(ع)]] و اهل ‌بیت عصمت و طهارت(ع) نقل می‌کند. پژوهشگر معاصر، [[عقیل ربیعی]] این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و نگارنده و اثر حاضر را معرفی کرده است.


==هدف و روش==
==هدف و روش==
* [[اسعد بن ابراهیم اربلی]]، نوشته است: بسیار از استادان حدیث شنیده بودم که می‌گفتند: پیامبر(ص) گفته است: «هرکسی از امت من چهل حدیث را حفظ کند، خدا او را در روز قیامت، فقیه محشور می‌کند» و «هرکسی که چهل حدیث، نقل کند، من در روز قیامت شفیعش خواهم شد» و من احادیث بسیاری حفظ کردم، ولی نمی‌دانستم که منظور رسول اکرم(ص) کدام‌یک از روایات است تا آنکه به ملاقات سلطان محدّثان ابن دحیه اندلسی بلنسی رفتم و موطّأ مالک را از او شنیدم و بعد همین مسئله را از او پرسیدم؛ پاسخ داد: همین سؤال را از شافعی پرسیدند و او گفت: منظور احادیثی است که در حقّ اهل‌بیت(ع) وارد شده است.... پس من همه احادیث مسند در باب فضایل اهل‌بیت(ع) را بر او قرائت کردم و او نوشتاری به من نشان داد که در آن، روایاتی شگفت بود که افراد ثقه نقل کرده‌اند و من زمانی که در بغداد سکونت اختیار کردم، به ‌درخواست جمعی از فاضلان به جمع‌آوری همان احادیث در اثر حاضر پرداختم و اسانید طولانی را حذف کردم<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص32-35</ref>.
* [[اربلی، اسعد بن ابراهیم|اسعد بن ابراهیم اربلی]]، نوشته است: بسیار از استادان حدیث شنیده بودم که می‌گفتند: پیامبر(ص) گفته است: «هرکسی از امت من چهل حدیث را حفظ کند، خدا او را در روز قیامت، فقیه محشور می‌کند» و «هرکسی که چهل حدیث، نقل کند، من در روز قیامت شفیعش خواهم شد» و من احادیث بسیاری حفظ کردم، ولی نمی‌دانستم که منظور رسول اکرم(ص) کدام‌یک از روایات است تا آنکه به ملاقات سلطان محدّثان ابن دحیه اندلسی بلنسی رفتم و موطّأ مالک را از او شنیدم و بعد همین مسئله را از او پرسیدم؛ پاسخ داد: همین سؤال را از [[شافعی، محمد بن ادریس|شافعی]] پرسیدند و او گفت: منظور احادیثی است که در حقّ اهل‌بیت(ع) وارد شده است.... پس من همه احادیث مسند در باب فضایل اهل‌بیت(ع) را بر او قرائت کردم و او نوشتاری به من نشان داد که در آن، روایاتی شگفت بود که افراد ثقه نقل کرده‌اند و من زمانی که در بغداد سکونت اختیار کردم، به ‌درخواست جمعی از فاضلان به جمع‌آوری همان احادیث در اثر حاضر پرداختم و اسانید طولانی را حذف کردم<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص32-35</ref>.


==ساختار و محتوا==
==ساختار و محتوا==
* این اثر، از 40 روایت تشکیل شده است که برتری و فضایل امیرالمؤمنین(ع) و خاندان عصمت(ع) را بیان می‌کند و تقسیم دیگری ندارد. اولین روایت، در موضوع «زنده شدن جوانی مقتول به برکت دعای [[امام علی(ع)]]» است و آخرین، «[[امام علی(ع)]] همانند نفس و خود پیامبر(ص)».
* این اثر، از 40 روایت تشکیل شده است که برتری و فضایل [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] و خاندان عصمت(ع) را بیان می‌کند و تقسیم دیگری ندارد. اولین روایت، در موضوع «زنده شدن جوانی مقتول به برکت دعای [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]» است و آخرین، «[[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] همانند نفس و خود پیامبر(ص)».


==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
* از زبیر بن عوام و ابوامامه نقل شده است که پیامبر(ص) گفت: هنگامی که روز قیامت شود، میزان عالَم آورده می‌شود و دوستی علی(ع) دو کفه آن و محبت حسن(ع) و حسین(ع) رشته و خطوط آن و حُبّ فاطمه(س) بند و علاقه آن است که دوستی دوستداران و بُغض دشمنان من و خاندانم با آن سنجیده می‌شود و سپس آیه 6-9 سوره قارعه را خواند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص80</ref>.
* از زبیر بن عوام و ابوامامه نقل شده است که پیامبر(ص) گفت: هنگامی که روز قیامت شود، میزان عالَم آورده می‌شود و دوستی [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] دو کفه آن و محبت [[امام حسن علیه‌السلام|حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین(ع)]] رشته و خطوط آن و حُبّ فاطمه(س) بند و علاقه آن است که دوستی دوستداران و بُغض دشمنان من و خاندانم با آن سنجیده می‌شود و سپس آیه 6-9 سوره قارعه را خواند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص80</ref>.


==پانویس==
==پانویس==