پرش به محتوا

الذخيرة في العقبی في مودة ذوي القربی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)'
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)')
خط ۲۸: خط ۲۸:
'''الذخیرة فی العُقبی فی مودة ذوی القربی'''، نوشته [[حویزی مشعشعی، شبر بن محمد|سید شبر بن محمد بن ثنوان حویزی مشعشعی]] (1190-1122ق) معروف به «شبّر حویزی» است که درباره چند تن از بزرگان مشعشعه گزارش می‌دهد. [[رجایی، سید مهدی|سید مهدی رجایی]] پژوهش این اثر را انجام داده است.
'''الذخیرة فی العُقبی فی مودة ذوی القربی'''، نوشته [[حویزی مشعشعی، شبر بن محمد|سید شبر بن محمد بن ثنوان حویزی مشعشعی]] (1190-1122ق) معروف به «شبّر حویزی» است که درباره چند تن از بزرگان مشعشعه گزارش می‌دهد. [[رجایی، سید مهدی|سید مهدی رجایی]] پژوهش این اثر را انجام داده است.


نویسنده نسبش با یازده واسطه به «محمد بن فلاح» بنیان‌گذار فرقه مشعشعه می‌رسد.<ref>ر.ک: مقدمه، ترجمة المؤلف، ص3</ref>‏ او در آغاز کتاب با بهره‌گیری از روایات، در باب آفرینش نور محمدی (ص)، اهمیت صله رحم و فضیلت‌های دودمان پیامبر (ص) بحث می‌کند و آن را مقدمه‌ای در توضیح نسب سید علی خان، رئیس منطقه حویزه (هویزه) و اهواز قرار داده است. البته سید شبر با عباراتی مطنطن مانند «خلف خلفاء الاسلام» در هشت سطر از سیدعلی خان نام می‌برد و در ادامه، اجداد او را به امام موسی کاظم(ع) می‌رساند. پس از این مطلب، صفحه‌ای از کتاب از بین رفته است و نویسنده در ادامه به کتاب «[[المجموعة الجامعة الکاملة النافعة]]» نوشته [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|میرزا عبدالله افندی]] و کتاب «حق الیقین» از سید خلف مشعشعی اشاره کرده، از آن‎ها گزارش می‌دهد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص38-23</ref>‏
نویسنده نسبش با یازده واسطه به «محمد بن فلاح» بنیان‌گذار فرقه مشعشعه می‌رسد.<ref>ر.ک: مقدمه، ترجمة المؤلف، ص3</ref>‏ او در آغاز کتاب با بهره‌گیری از روایات، در باب آفرینش نور محمدی(ص)، اهمیت صله رحم و فضیلت‌های دودمان پیامبر(ص) بحث می‌کند و آن را مقدمه‌ای در توضیح نسب سید علی خان، رئیس منطقه حویزه (هویزه) و اهواز قرار داده است. البته سید شبر با عباراتی مطنطن مانند «خلف خلفاء الاسلام» در هشت سطر از سیدعلی خان نام می‌برد و در ادامه، اجداد او را به امام موسی کاظم(ع) می‌رساند. پس از این مطلب، صفحه‌ای از کتاب از بین رفته است و نویسنده در ادامه به کتاب «[[المجموعة الجامعة الکاملة النافعة]]» نوشته [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|میرزا عبدالله افندی]] و کتاب «حق الیقین» از سید خلف مشعشعی اشاره کرده، از آن‎ها گزارش می‌دهد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص38-23</ref>‏


[[حویزی مشعشعی، شبر بن محمد|سید شبر]] شرح اَعلامش را با تعبیر «نور» آغاز می‌کند که در‌این‌باره، متن اصلی کتاب افتادگی دارد و از نور اول و دوم آغاز نشده است؛ بلکه، از سید عبدالمطلب بن سید حیدر بن سلطان محسن مشعشعی با عنوان «نور سوم» بحث شده است. سید شبر پس از آن به ترتیب، به معرفی نور چهارم «سید حیدر بن سلطان محسن  مشعشعی»، نور پنجم «سلطان سید محسن مشعشعی»، نور ششم «سید محمد مهدی مشعشعی» می‌پردازد و در پایان، شرح حالی از «سید خلف بن سید عبدالمطلب موسوی»، «سید شمس‌الدین بن معدّ موسوی» و کسان دیگر از بزرگان و نامدارانی چون «ملا ابو الحسن فتونی نباطی نجفی»، «احمد بن اسماعیل جزایری و «[[احمد بن سید علی حسنی حیدری]]» (صاحب کتاب [[عمدة الطالب]]) ارائه می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص126-39</ref>‏
[[حویزی مشعشعی، شبر بن محمد|سید شبر]] شرح اَعلامش را با تعبیر «نور» آغاز می‌کند که در‌این‌باره، متن اصلی کتاب افتادگی دارد و از نور اول و دوم آغاز نشده است؛ بلکه، از سید عبدالمطلب بن سید حیدر بن سلطان محسن مشعشعی با عنوان «نور سوم» بحث شده است. سید شبر پس از آن به ترتیب، به معرفی نور چهارم «سید حیدر بن سلطان محسن  مشعشعی»، نور پنجم «سلطان سید محسن مشعشعی»، نور ششم «سید محمد مهدی مشعشعی» می‌پردازد و در پایان، شرح حالی از «سید خلف بن سید عبدالمطلب موسوی»، «سید شمس‌الدین بن معدّ موسوی» و کسان دیگر از بزرگان و نامدارانی چون «ملا ابو الحسن فتونی نباطی نجفی»، «احمد بن اسماعیل جزایری و «[[احمد بن سید علی حسنی حیدری]]» (صاحب کتاب [[عمدة الطالب]]) ارائه می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص126-39</ref>‏