ابیوردی، ابوالحسن بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

او در چهارده سالگی، شرح تجرید و در بیست سالگی، المجسطی را درس می‌داد. گفته‌اند که دانشمند ابیوردی دوازده مسأله از هجده مسأله حل نشده ریاضی در قدیم را حل کرد(شش مسألۀ دیگر را قبلا خواجه نصیر حل کرده بود).<ref> ر.ک: محقق، مهدی، ص378</ref>  

بر اساس نوشتۀ آقا بزرگ تهرانی، وی از معاصرین شمس‌الدین خفری و از اساتید احمد فنائی خلخالی بوده است. گفتنی است که ابوالحسن کاشانی نزد اساتید برجسته‌ای همچون غیاث‌الدین منصور دشتکی درس آموخت و از محضر آنان بهره‌های فراوانی جسته است. برخی به تسنن وی حکم نموده‌اند، لکن آن‌گونه که صاحب کتاب ریاض متذکر می‌شود، وی در ابتدای کتاب روض الجنان به تشیع خویش تصریح نموده است.<ref> ر.ک: صدر، عبدالباقی، ص58</ref>     

محتشم كاشانی ـ شاعر معروف سدۀ ۱۰ ق ـ در رثای او شعری سروده و ماده تاریخ فوتش را «ماه اوج فضل» آورده كه با ۹۶۶ ق برابر است