۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
ترجمه فارسی کتاب نفیس عدة الداعی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ترجمه فارسی کتاب نفیس عدة الداعي'''، ترجمه‌ای است از کتاب | '''ترجمه فارسی کتاب نفیس عدة الداعي'''، ترجمه‌ای است از کتاب «[[عدة الداعي و نجاح الساعي]]» نوشته [[ابن فهد حلی، احمد بن محمد|جمال‌الدین احمد بن فهد حلی]] (متوفی 841ق) که توسط [[فشاهی، حسین|حسین فشاهی]]، نگاشته شده است. | ||
«[[عدة الداعي و نجاح الساعي|عدة الداعي]]» کتابی است در عرفان عملی که به موضوعاتی همچون ترغیب بر دعا توسط عقل و نقل، اسباب اجابت دعا، درباره دعاکننده، کیفیت دعا، ذکر و تلاوت قرآن می‌پردازد<ref>[[عدة الداعي و نجاح الساعي]]</ref>. | |||
کتاب با مقدمه‌ای مفصل و طولانی از مترجم آغاز شده است که در آن، به معرفی متن اصلی پرداخته شده، ولی متأسفانه در آن، به شیوه و روش ترجمه و یا ویژگی‌ها و خصوصیات آن، اشاره‌ای نشده است، اما با دقت در متن کتاب، تا حدودی می‌توان نوع و سبک ترجمه و ویژگی‌های آن را دریافت. | کتاب با مقدمه‌ای مفصل و طولانی از مترجم آغاز شده است که در آن، به معرفی متن اصلی پرداخته شده، ولی متأسفانه در آن، به شیوه و روش ترجمه و یا ویژگی‌ها و خصوصیات آن، اشاره‌ای نشده است، اما با دقت در متن کتاب، تا حدودی می‌توان نوع و سبک ترجمه و ویژگی‌های آن را دریافت. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
ترجمه: | ترجمه: | ||
«اما مقدمه در تعریف دعاست و ترغیب در آن؛ پس می‌گوییم که دعا در لغت آواز دادن است شخصی را و خواستن او را؛ چنانچه عرب می‌گوید: دعوت فلانا، هرگاه آواز می‌دهد شخصی را و در اصطلاح طلب ادنی است چیزی را بر جهت تواضع و فروتنی از شخصی که بهتر از او باشد و چون‌که غرض از تصنیف این کتاب مبالغه است در دعا و تحریص کردن بر آن و نیکویی ظن به خدای عزوجل و طلب آنچه نزد اوست...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص68</ref>. | «اما مقدمه در تعریف دعاست و ترغیب در آن؛ پس می‌گوییم که دعا در لغت آواز دادن است شخصی را و خواستن او را؛ چنانچه عرب می‌گوید: دعوت فلانا، هرگاه آواز می‌دهد شخصی را و در اصطلاح طلب ادنی است چیزی را بر جهت تواضع و فروتنی از شخصی که بهتر از او باشد و چون‌که غرض از تصنیف این کتاب مبالغه است در دعا و تحریص کردن بر آن و نیکویی ظن به خدای عزوجل و طلب آنچه نزد اوست...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص68</ref>. | ||