۱۱۲٬۸۷۶
ویرایش
مهج الدعوات و منهج العنایات: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''مهج الدعوات و منهج العنايات'''، ترجمه فارسی کتابی است به همین نام، نوشته [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید علی بن طاووس حسینی حلی]] (متوفای 664ق) که توسط [[طبسي، محمد تقي بن علي نقي|محمدتقی بن علی‌نقی طبسی]]، نگاشته شده است. | |||
«مهج الدعوات» که در موضوع دعا و احراز می‌باشد، از آخرین تألیفات [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] است که قصدش تنها تهیه کتابى در ادعیه بوده، ولذا تمام سندهاى ادعیه و روایات را حذف کرده و تنها به ذکر نام راوى از امام(ع) اکتفا نموده است؛ البته در بسیارى از موارد نام مأخذ دعا را هم آورده است. وی در این کتاب، تنها ادعیه مطلقه را نقل کرده که اختصاص به زمانى خاص یا مکانى خاص ندارند<ref>[[مهج الدعوات و منهج العنايات]]</ref>. | |||
«مهج الدعوات» که در موضوع دعا و احراز می‌باشد، از آخرین تألیفات ابن طاووس است که قصدش تنها تهیه کتابى در ادعیه بوده، ولذا تمام سندهاى ادعیه و روایات را حذف کرده و تنها به ذکر نام راوى از امام(ع) اکتفا نموده است؛ البته در بسیارى از موارد نام مأخذ دعا را هم آورده است. وی در این کتاب، تنها ادعیه مطلقه را نقل کرده که اختصاص به زمانى خاص یا مکانى خاص ندارند<ref>[[مهج الدعوات و منهج العنايات]]</ref>. | |||
متأسفانه مترجم، مقدمه‌ای که در آن، به شرح و توضیح روش و سبک ترجمه، یا به خصوصیات و ویژگی‌های ترجمه، اشاره کرده باشد، ننوشته، اما با دقت و توجه به متن ترجمه‌شده، می‌توان تا حدودی به برخی از ویژگی‌های ترجمه، پی برد. | متأسفانه مترجم، مقدمه‌ای که در آن، به شرح و توضیح روش و سبک ترجمه، یا به خصوصیات و ویژگی‌های ترجمه، اشاره کرده باشد، ننوشته، اما با دقت و توجه به متن ترجمه‌شده، می‌توان تا حدودی به برخی از ویژگی‌های ترجمه، پی برد. | ||
از جمله ویژگی‌های کتاب آن است که متن عربی ادعیه و حرزها، به‌صورت اعراب‌گذاری‌شده، در کنار ترجمه آن، آمده است. مترجم سعی فراوانی در حفظ اصل امانت در ترجمه نموده و ترجمه‌ای تقریبا تحت‌اللفظی از متن ارائه کرده است. به‌منظور آشنایی بیشتر با نوع ترجمه، به بخشی از آن، اشاره می‌شود: | از جمله ویژگی‌های کتاب آن است که متن عربی ادعیه و حرزها، به‌صورت اعراب‌گذاری‌شده، در کنار ترجمه آن، آمده است. مترجم سعی فراوانی در حفظ اصل امانت در ترجمه نموده و ترجمه‌ای تقریبا تحت‌اللفظی از متن ارائه کرده است. به‌منظور آشنایی بیشتر با نوع ترجمه، به بخشی از آن، اشاره می‌شود: | ||
متن: | متن: | ||
«حرز النبي(ص): رواه أبوالحسن علي بن محمد بن علي بن عبدالصمد التميمي... عن آمنة أم النبي(ص): أنها لما حملت بالنبي(ص)، أتاها آت في منامها، فقال لها: حملت سيد البرية فسميه محمدا؛ اسمه في التوراة أحمد و علقي عليه هذا الكتاب...»<ref>ر.ک: سید بن طاووس، ص17</ref>. | «حرز النبي(ص): رواه أبوالحسن علي بن محمد بن علي بن عبدالصمد التميمي... عن آمنة أم النبي(ص): أنها لما حملت بالنبي(ص)، أتاها آت في منامها، فقال لها: حملت سيد البرية فسميه محمدا؛ اسمه في التوراة أحمد و علقي عليه هذا الكتاب...»<ref>ر.ک: سید بن طاووس، ص17</ref>. | ||
ترجمه: | ترجمه: | ||
«حرز اول پیغمبر اکرم(ص): روایت نموده است ابوالحسن علی بن محمد بن علی بن عبدالصمد تمیمی... از آمنه مادر پیغمبر(ص): چون حامله شدم به پیغمبر(ص)، در خواب دیدم که شخصی آمد و گفت: ای آمنه، حامله شده‌ای به شخصی که بهترین مخلوقات است. پس باید که نام گذاری او را «محمد»؛ چون نام او در تورات «احمد» است و بعد از تولد او، ببند بر او این دعا را...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref>. | «حرز اول پیغمبر اکرم(ص): روایت نموده است ابوالحسن علی بن محمد بن علی بن عبدالصمد تمیمی... از آمنه مادر پیغمبر(ص): چون حامله شدم به پیغمبر(ص)، در خواب دیدم که شخصی آمد و گفت: ای آمنه، حامله شده‌ای به شخصی که بهترین مخلوقات است. پس باید که نام گذاری او را «محمد»؛ چون نام او در تورات «احمد» است و بعد از تولد او، ببند بر او این دعا را...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref>. | ||