۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'حلاج' به 'حلاج ') |
جز (جایگزینی متن - 'خواجه نصير الدين طوسى' به 'خواجه نصير الدين طوسى') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
«أوصاف الأشراف»، رسالهاى است مختصر و به زبان فارسى، نگارش محمد بن محمد بن الحسن الطوسى، معروف به خواجه نصير الدين طوسى(674 - 597). | «أوصاف الأشراف»، رسالهاى است مختصر و به زبان فارسى، نگارش محمد بن محمد بن الحسن الطوسى، معروف به [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير الدين طوسى]](674 - 597). | ||
اين كتاب را خواجه، پس از كتاب«اخلاق ناصرى»، در دهه پايانى عمرش تأليف كرده است و در آن، اخلاق اهل سير و سلوك و قواعد ايشان را به خواهش خواجه شمس الدين جوينى نگاشته است. | اين كتاب را خواجه، پس از كتاب«اخلاق ناصرى»، در دهه پايانى عمرش تأليف كرده است و در آن، اخلاق اهل سير و سلوك و قواعد ايشان را به خواهش خواجه شمس الدين جوينى نگاشته است. | ||
خط ۱۷۰: | خط ۱۷۰: | ||
اين رساله را شيخ محمد بن على جرجانى، به زبان عربى برگردانده است كه به نقل مرحوم محمد تقى مدرس رضوى يك نسخه از آن در كتابخانه آستان قدس رضوى و نسخه ديگر آن در كتابخانه دانشگاه تهران موجود مىباشد و به سعى آقاى مدرسى زنجانى چاپ گرديده است.(احوال و آثار خواجه نصير الدين | اين رساله را شيخ محمد بن على جرجانى، به زبان عربى برگردانده است كه به نقل مرحوم محمد تقى مدرس رضوى يك نسخه از آن در كتابخانه آستان قدس رضوى و نسخه ديگر آن در كتابخانه دانشگاه تهران موجود مىباشد و به سعى آقاى مدرسى زنجانى چاپ گرديده است.(احوال و آثار [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير الدين طوسى]]، ص 458). جز اين، «أوصاف الأشراف» بارها و به تصحيحات گوناگون به طبع رسيده است.(فهرست كتابهاى چاپى فارسى، ج 1، ص 602). | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۱۷۷: | خط ۱۷۷: | ||
1. بهروز رفيعى، اخلاق، عرفان و تصوف اسلامى، كتابشناسى توصيفى، مركز مطالعات فرهنگى - بين المللى، تهران، 1377ش؛ | 1. بهروز رفيعى، اخلاق، عرفان و تصوف اسلامى، كتابشناسى توصيفى، مركز مطالعات فرهنگى - بين المللى، تهران، 1377ش؛ | ||
2. خواجه نصير الدين | 2. [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير الدين طوسى]]، أوصاف الأشراف، [[آقا بزرگ تهرانى]]، الذريعة، اسماعيليان، قم(بىتا)؛ | ||
3. خانبابا مشار، فهرست كتابهاى چاپى فارسى، (بىنا)، تهران 1350ش؛ | 3. خانبابا مشار، فهرست كتابهاى چاپى فارسى، (بىنا)، تهران 1350ش؛ |
ویرایش