۱۱۲٬۱۵۰
ویرایش
الأربعون عن الأربعين في فضائل علي أميرالمؤمنين(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
الأربعون عن الأربعين في فضائل علي أميرالمؤمنين(ع) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۲
، ۱ ژوئیهبدون خلاصۀ ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR62869J1.jpg | عنوان = الأربعون عن الأربعین في فضائل علی أمیر المومنین | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = خزاعي نیسابوري، محمد بن احمد (نويسنده) محمودی، محمدکاظم (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره =...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الأربعون عن الأربعين في فضائل علي أميرالمؤمنين(ع)'''، اثر ابوسعید محمد بن احمد بن حسین خزاعی نیشابوری | '''الأربعون عن الأربعين في فضائل علي أميرالمؤمنين(ع)'''، اثر [[خزاعي نیسابوري، محمد بن احمد|ابوسعید محمد بن احمد بن حسین خزاعی نیشابوری رازی]]، کتابی است شامل چهل حدیث از شیوخ مؤلف، در بیان فضایل [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] که با تحقیق [[محمودی، محمدکاظم|محمدکاظم محمودی]]، منتشر شده است. | ||
مؤلف کتاب را به درخواست سید ابوالفضل هادی بن حسین بن مهدی علوی حسینی، مبنی بر تدوین کتابی در فضایل امیرالمؤمنین(ع) به نگارش درآورده و در آن، چهل حدیث از فضایل آن حضرت را از چهل تن از شیوخ خویش گرد آورده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3</ref>. | مؤلف کتاب را به درخواست سید ابوالفضل هادی بن حسین بن مهدی علوی حسینی، مبنی بر تدوین کتابی در فضایل [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] به نگارش درآورده و در آن، چهل حدیث از فضایل آن حضرت را از چهل تن از شیوخ خویش گرد آورده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3</ref>. | ||
مؤلف یک‌چهارم ابتدایی احادیث کتاب را به مشایخ علوی خویش اختصاص داده که این امر، نشان‌دهنده میزان علاقه او به ذریه و اولاد پیامبر(ص) است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>. | مؤلف یک‌چهارم ابتدایی احادیث کتاب را به مشایخ علوی خویش اختصاص داده که این امر، نشان‌دهنده میزان علاقه او به ذریه و اولاد پیامبر(ص) است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>. | ||
در تأیید صحت انتساب کتاب به مؤلف، باید به این نکته اشاره نمود که این اثر، در اکثر منابع، مانند | در تأیید صحت انتساب کتاب به مؤلف، باید به این نکته اشاره نمود که این اثر، در اکثر منابع، مانند «[[بشارة المصطفی لشيعة المرتضی (طبع قدیم)|بشارة المصطفی لشيعة المرتضی]]» اثر [[عمادالدین طبری آملی، محمد بن علی|ابوجعفر محمد بن علی بن رستم طبری]] (متوفی 553ق)، «[[الفهرست (منتجب‌الدين)|الفهرست]]» و «[[الأربعين في أصول‌الدين (رازی)|الأربعين]]» [[منتجب‌الدین، علی بن عبیدالله|منتجب‌الدین رازی، علی بن عبیدالله بن حسن بن بابویه قمی]] (504- بعد از 600ق)، «[[المناقب]]» [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]] (متوفای 588ق)، «ذيل اللآلي» [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] (849-911ق) و «[[الطرائف في معرفة مذاهب الطوائف|الطرائف]]» و «[[اليقين باختصاص مولانا علي عليه‌السلام بامرة المؤمنين|اليقين]]» [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] (589-664ق)، به [[خزاعي نیسابوري، محمد بن احمد|ابوسعید محمد بن احمد بن حسین خزاعی نیشابوری رازی]] نسبت داده شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
در این مجموعه مختصر، فواید رجالی بسیاری وجود دارد، از جمله شناخت بسیاری از رجال حدیث، طبقات و خصوصیات آنها که از جمله آنها، خود مصنف می‌باشد که خواننده با چهل تن از شیوخ وی و خصوصیات و ویژگی‌های آنان آشنا می‌شود. مؤلف برخی از مشایخ و مشایخ مشایخ خویش را یاد کرده و به وثاقت و عدالت آنان، تصریح نموده و به نظر می‌رسد که وی از روش شیخ صدوق در اثبات تشیع آنان، پیروی کرده است<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. | در این مجموعه مختصر، فواید رجالی بسیاری وجود دارد، از جمله شناخت بسیاری از رجال حدیث، طبقات و خصوصیات آنها که از جمله آنها، خود مصنف می‌باشد که خواننده با چهل تن از شیوخ وی و خصوصیات و ویژگی‌های آنان آشنا می‌شود. مؤلف برخی از مشایخ و مشایخ مشایخ خویش را یاد کرده و به وثاقت و عدالت آنان، تصریح نموده و به نظر می‌رسد که وی از روش شیخ صدوق در اثبات تشیع آنان، پیروی کرده است<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. | ||
مؤلف در نقل حدیث، خواه به کتابی ختم شده باشد یا نه، به روش اسناد اعتماد کرده و در این اربعین، به هیچ کتابی اشاره نکرده است، اما می‌توان از خلال اسانید وی به برخی از مؤلفین، استفاده کرد که او اسانید خویش را از مسند حسن بن سفیان، کتب حاکم نیشابوری، مسند بهز بن حکیم (از ابن حمدان)، صحيفة الرضا(ع)، مائة منقبة (از ابن شاذان)، | مؤلف در نقل حدیث، خواه به کتابی ختم شده باشد یا نه، به روش اسناد اعتماد کرده و در این اربعین، به هیچ کتابی اشاره نکرده است، اما می‌توان از خلال اسانید وی به برخی از مؤلفین، استفاده کرد که او اسانید خویش را از مسند حسن بن سفیان، کتب [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]]، مسند بهز بن حکیم (از ابن حمدان)، [[صحيفة الرضا(ع)]]، [[مائة منقبة من مناقب أميرالمؤمنين علي بن ابي‌طالب و الأئمة من ولده عليهم‌السلام من طريق العامة|مائة منقبة]] (از [[ابن شاذان، فضل بن شاذان|ابن شاذان]])، [[الخصال]]، کتاب حسن بن رشیق و [[الأمالي (مفيد)|امالی مفید]] استفاده کرده است<ref>ر.ک: همان، ص5-6</ref>. | ||
کتاب با مقدمه مفصلی از محقق آغاز گردیده که در آن، ضمن اشاره به ویژگی‌ها و خصوصیات آن، به شرح حال مؤلف پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص3-22</ref>. | کتاب با مقدمه مفصلی از محقق آغاز گردیده که در آن، ضمن اشاره به ویژگی‌ها و خصوصیات آن، به شرح حال مؤلف پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص3-22</ref>. | ||