خامنه‌ای، سید علی: تفاوت میان نسخه‌ها

آیت‌الله  خامنه‌اى از سال 1341 که در قم حضور داشتند و حركت انقلابى و اعتراض‌آمیز امام خمینى علیه سیاست‌هاى ضد اسلامى و آمریكاپسند محمدرضا شاه پهلوى، آغاز شد، وارد میدان مبارزات سیاسى شدند و شانزده سال تمام با وجود فراز و نشیب‌هاى فراوان و شكنجه‌ها و تبعیدها و زندان‌ها مبارزه کردند و در این مسیر از هیچ خطرى نترسیدند. نخستین بار در محرم سال 1383 از سوى امام خمینى(قدس‌سره) مأموریت یافتند که پیام ایشان را به آیت‌الله  میلانى و علماى خراسان در خصوص چگونگى برنامه‌هاى تبلیغاتى روحانیون در ماه محرم و افشاگرى علیه سیاست‌هاى آمریكایى شاه و اوضاع ایران و حوادث قم، برسانند. ایشان این مأموریت را انجام دادند و خود نیز براى تبلیغ، عازم شهر بیرجند شدند و در راستاى پیام امام خمینى، به تبلیغ و افشاگرى علیه رژیم پهلوى و آمریكا پرداختند.

بدین خاطر در 9 محرم برابر با 12 خرداد 1342 دستگیر و یك شب بازداشت شدند و فرداى آن روز به شرط اینكه منبر نروند و تحت نظر باشند آزاد شدند. با پیش آمدن حادثه خونین 15 خرداد، باز هم ایشان را از بیرجند به مشهد آورده، تحویل بازداشتگاه نظامى دادند و ده روز در آنجا با سخت‌‌ترین شرایط و شكنجه و آزارها زندانى شدند.

در بهمن 1342 برابر با رمضان 1383، آیت‌الله  خامنه‌اى با عده‌اى از دوستانشان بر اساس برنامه حساب‌شده‌اى به مقصد کرمان حركت کردند. پس از دو سه روز توقف در کرمان و سخنرانى و منبر و دیدار با علما و طلاب آن شهر، عازم زاهدان شدند. سخنرانى‌ها و افشاگرى‌هاى پرشور ایشان به‌ویژه در ششم بهمن، سالگرد انتخابات و رفراندوم قلابى شاه، مورد استقبال مردم قرار گرفت. در روز پانزدهم رمضان که مصادف با میلاد امام حسن(ع) بود، صراحت و شجاعت و شور انقلابى ایشان در افشاگرى سیاست‌هاى شیطانى و آمریكایى رژیم پهلوى، به اوج رسید و ساواك شبانه ایشان را دستگیر و با هواپیما روانه تهران کرد. رهبر بزرگوار، حدود دو ماه به‌صورت انفرادى در زندان «قزل قلعه» زندانى شدند و انواع اهانت‌ها و شكنجه‌ها را تحمل کردند.

كلاس‌هاى تفسیر و حدیث و اندیشه اسلامى ایشان در مشهد و تهران با استقبال کم‌نظیر جوانان پرشور و انقلابى مواجه شد. همین فعالیت‌ها سبب عصبانیت ساواك شد و ایشان را مورد تعقیب قرار دادند؛ بدین خاطر در سال 1345 در تهران مخفیانه زندگى مى‌كردند و یك سال بعد (1346) دستگیر و محبوس شدند. همین فعالیت‌هاى علمى و برگزارى جلسات و تدریس و روشنگرى عالمانه و مصلحانه بود که موجب شد آن بزرگوار بار دیگر توسط ساواك جهنمى پهلوى در سال 1349 نیز دستگیر و زندانى گردند.

حضرت آیت‌الله  خامنه‌اى، درباره پنجمین بازداشت خویش توسط ساواك مى‌نویسد:

«از سال 48 زمینه حركت مسلحانه در ایران محسوس بود. حساسیت و شدت عمل دستگاه‌هاى جارى رژیم پیشین نیز نسبت به من، که به قرائن دریافته بودند چنین جریانى نمى‌تواند با افرادى از قبیل من در ارتباط نباشد، افزایش یافت. سال 50 مجدداً و براى پنجمین بار به زندان افتادم. برخوردهاى خشونت‌آمیز ساواك در زندان آشكارا نشان مى‌داد که دستگاه از پیوستن جریان‌هاى مبارزه مسلحانه به کانون‌هاى تفكر اسلامى به‌شدت بیمناك است و نمى‌تواند بپذیرد که فعالیت‌هاى فكرى و تبلیغاتى من در مشهد و تهران از آن جریان‌ها بیگانه و به‌ كنار است. پس از آزادى، دایره درس‌هاى عمومى تفسیر و کلاس‌هاى مخفى ایدئولوژى و... گسترش بیشترى پیدا کرد».

در بین سال‌هاى 1350 و 1353 درس‌هاى تفسیر و ایدئولوژى آیت‌الله  خامنه‌اى در سه مسجد «كرامت»، «امام حسن(ع)» و «میرزا جعفر» مشهد مقدس تشكیل مى‌شد و هزاران نفر از مردم مشتاق، به‌ویژه جوانان آگاه و روشنفكر و طلاب انقلابى و معتقد را به این سه مركز مى‌كشاند و با تفكرات اصیل اسلامى آشنا مى‌ساخت. درس نهج‌البلاغة ایشان از شور و حال دیگرى برخوردار بود و در جزوه‌هاى پلى‌كپى‌شده تحت عنوان «پرتوى از نهج‌البلاغة» تكثیر و دست‌به‌دست مى‌گشت. طلاب جوان و انقلابى که درس حقیقت و مبارزه را از محضر ایشان مى‌آموختند، با عزیمت به شهرهاى دور و نزدیكِ ایران، افكار مردم را با آن حقایق نورانى آشنا و زمینه را براى انقلاب بزرگ اسلامى آماده مى‌ساختند. این فعالیت‌ها موجب شد که در دى‌ماه 1353 ساواك بى‌رحمانه به خانه آیت‌الله  خامنه‌اى در مشهد هجوم برده، ایشان را دستگیر و بسیارى از یادداشت‌ها و نوشته‌هایشان را ضبط کنند. این ششمین و سخت‌ترین بازداشت ایشان بود و وى تا پاییز 1354 در زندان کمیته مشترك شهربانى زندان بودند. در این مدت، در سلولى با سخت‌ترین شرایط نگه داشته شدند. سختى‌هایى که ایشان در این بازداشت تحمل کردند، به تعبیر خودشان: «فقط براى آنان که آن شرایط را دیده‌اند، قابل فهم است». پس از آزادى از زندان، به مشهد مقدس برگشتند و باز هم همان برنامه و تلاش‌هاى علمى و تحقیقى و انقلابى ادامه داشت. البته دیگر امكان تشكیل کلاس‌هاى سابق را به ایشان ندادند.

رژیم جنایت‌كار پهلوى در اواخر سال 1356، آیت‌الله  خامنه‌اى را دستگیر و براى مدت سه سال به ایرانشهر تبعید کرد. در اواسط سال 1357 با اوج‌گیرى مبارزات عموم مردم مسلمان و انقلابى ایران، ایشان از تبعیدگاه آزاد شده، به مشهد مقدس بازگشتند و در صفوف مقدم مبارزات مردمى، علیه رژیم سفاك پهلوى قرار گرفتند و پس از پانزده سال مبارزه مردانه و مجاهدت و مقاومت در راه خدا و تحمل آن همه سختى و تلخى، ثمره شیرین قیام و مقاومت و مبارزه؛ یعنى پیروزى انقلاب کبیر اسلامى ایران و سقوط خفت‌بار حكومتِ سراسر ننگ و ظالمانه پهلوى و برقرارى حاكمیت اسلام در این سرزمین را دیدند.

در آستانه پیروزى انقلاب اسلامى، پیش از بازگشت امام خمینى(قدس‌سره) از پاریس به تهران، از سوى ایشان، «شوراى انقلاب اسلامى» با شركت افراد و شخصیت‌هاى مبارزى همچون شهید مطهرى، شهید بهشتى، هاشمى رفسنجانى و... در ایران تشكیل گردید؛ آیت‌الله  خامنه‌اى نیز به فرمان امام بزرگوار، به عضویت این شورا درآمد. پیام امام توسط شهید مطهرى(ره) به ایشان ابلاغ گردید و با دریافت پیام رهبر کبیر انقلاب، از مشهد به تهران آمدند.

آیت‌الله  خامنه‌اى پس از پیروزى انقلاب اسلامى نیز همچنان پرشور و پرتلاش به فعالیت‌هاى ارزشمند خویش در جهت تحكیم اهداف انقلاب اسلامى ادامه دادند و در این راستا مسئولیت‌هاى بزرگى را عهده‌دار شدند، از  قبیل: