۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جزایری، سید نعمت‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'بحار الانوار' به 'بحار الانوار') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
'''سيد نعمت‌الله جزايرى''' معروف به سيد جزايرى، فرزند سيد عبدالله كه نسبش به دوازده واسطه به عبدالله بن امام موسى بن جعفر(ع) مى‌رسد، يكى از اعلام بزرگ شيعه در اواخر قرن يازدهم و اوايل قرن دوازدهم هجرى است. | '''سيد نعمت‌الله جزايرى''' معروف به سيد جزايرى، فرزند سيد عبدالله كه نسبش به دوازده واسطه به عبدالله بن امام موسى بن جعفر(ع) مى‌رسد، يكى از اعلام بزرگ شيعه در اواخر قرن يازدهم و اوايل قرن دوازدهم هجرى است. | ||
وى در سال(1050ق) در قريه صباغيه از قراء جزاير متولد شد. وى در جزائر(جنوب) و فارس، مقدمات و قسمتى از سطوح فقهى را به پايان برد. سپس در دارالعلم اصفهان سالها از حضور اساتيد مختلف همچون [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] ، [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] ، حاج ميرزا رفيعا، [[علامه فیض کاشانی، محمدجعفر|علامه فيض]] | وى در سال(1050ق) در قريه صباغيه از قراء جزاير متولد شد. وى در جزائر(جنوب) و فارس، مقدمات و قسمتى از سطوح فقهى را به پايان برد. سپس در دارالعلم اصفهان سالها از حضور اساتيد مختلف همچون [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] ، [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] ، حاج ميرزا رفيعا، [[علامه فیض کاشانی، محمدجعفر|علامه فيض]] و مخصوصاً [[علامه مجلسى]] بهره‌مند بود. | ||
سيد جزائرى در فقه و حديث و روايات و تفسير و ساير علوم متداوله مهارت داشت. اكثر اصحاب تراجم علما، وى و خاندان و نياكان و نوادگان او را در رديف اعلام بزرگ شيعه ذكر كرده‌اند. قسمت زيادى از سنوات عمر او در اصفهان گذشت و خيلى با مرحوم [[علامه مجلسى]] مأنوس بود و در اكثر اوقات شبانه‌روز در محضر علامه همكارى صميمانه‌اى داشت. سيد در سنواتى كه علامه مشغول تدوين و تأليف [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ع)|بحار الانوار]] بود بهترين همدم و مددكار استاد بود. [[قمی، عباس|محدث قمى]] ضمن شرح مفصلى از حالات و مقامات او مى‌نويسد: «او در شب جمعه بيست‌وسوم شوال سال 1112 در قريه جايدر (جزائر) وفات نمود. | سيد جزائرى در فقه و حديث و روايات و تفسير و ساير علوم متداوله مهارت داشت. اكثر اصحاب تراجم علما، وى و خاندان و نياكان و نوادگان او را در رديف اعلام بزرگ شيعه ذكر كرده‌اند. قسمت زيادى از سنوات عمر او در اصفهان گذشت و خيلى با مرحوم [[علامه مجلسى]] مأنوس بود و در اكثر اوقات شبانه‌روز در محضر علامه همكارى صميمانه‌اى داشت. سيد در سنواتى كه علامه مشغول تدوين و تأليف [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ع)|بحار الانوار]] بود بهترين همدم و مددكار استاد بود. [[قمی، عباس|محدث قمى]] ضمن شرح مفصلى از حالات و مقامات او مى‌نويسد: «او در شب جمعه بيست‌وسوم شوال سال 1112 در قريه جايدر (جزائر) وفات نمود. | ||