پرش به محتوا

گرامی، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۷: خط ۵۷:
وى از ابتداى ورود به حوزه از محضر اساتيد بزرگوارى همچون حاج آقا حسين جزائرى، حاج آقا ستوده، آقاى سلطانى، آشيخ يعقوب زنجانى، اصغرآقا طاهرى كنى استفاده برده و دروس مقدمات را به پايان رساندند.  
وى از ابتداى ورود به حوزه از محضر اساتيد بزرگوارى همچون حاج آقا حسين جزائرى، حاج آقا ستوده، آقاى سلطانى، آشيخ يعقوب زنجانى، اصغرآقا طاهرى كنى استفاده برده و دروس مقدمات را به پايان رساندند.  


در سال 35 يا 36ش بود كه به درس [[خمینی، سید روح‌الله|مرحوم امام]] و [[بروجردی، حسین|مرحوم بروجردى]] رفتند. مقدارى از «[[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]» و «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را نزد آقاى [[مشکینی اردبیلی، علی|مشكينى]] خواندند. در مقطع سطح، مقدارى از «منظومه» را هم نزد آقاى [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]] فراگرفتند. «[[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]» را نيز نزد استاد سلطانى و [[مجاهدی]] آموخت.
در سال 35 يا 36ش بود كه به درس [[خمینی، سید روح‌الله|مرحوم امام]] و [[بروجردی، حسین|مرحوم بروجردى]] رفتند. مقدارى از «[[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]» و «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را نزد آقاى [[مشکینی اردبیلی، علی|مشكينى]] خواندند. در مقطع سطح، مقدارى از «منظومه» را هم نزد آقاى [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]] فراگرفتند. «[[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]» را نيز نزد استاد سلطانى و [[مجاهدی|محمد مجاهدی تبریزی]] آموخت.


ايشان پس از خواندن مقدمات و سطوح متوسطه و عاليه در سن 18 سالگی در درس خارج فقه [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردی]] و [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى قدس‌سره]] شرکت نموده و از اساتيد ديگری همچون آيات عظام [[اراکی، محمدعلی|اراکی]]، [[گلپایگانی، سید محمدرضا|گلپايگانی]]، [[حائری، مرتضی|حائری]]، [[محقق داماد، سید محمد|محقق داماد]]، [[شریعتمداری، کاظم|شريعتمدارى]]، [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملی]] استفاده نمودند و در فلسفه و تفسير نيز از محضر [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی ره]] کسب فيض نمودند.<ref>ر.ک: احمدی، محمدرضا، ص35-36</ref>
ايشان پس از خواندن مقدمات و سطوح متوسطه و عاليه در سن 18 سالگی در درس خارج فقه [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردی]] و [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى قدس‌سره]] شرکت نموده و از اساتيد ديگری همچون آيات عظام [[اراکی، محمدعلی|اراکی]]، [[گلپایگانی، سید محمدرضا|گلپايگانی]]، [[حائری، مرتضی|حائری]]، [[محقق داماد، سید محمد|محقق داماد]]، [[شریعتمداری، کاظم|شريعتمدارى]]، [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملی]] استفاده نمودند و در فلسفه و تفسير نيز از محضر [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی ره]] کسب فيض نمودند.<ref>ر.ک: احمدی، محمدرضا، ص35-36</ref>