۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
ديوان عاشق اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'محتشم، علي بن احمد' به 'محتشم، علی بن احمد'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'محتشم، علي بن احمد' به 'محتشم، علی بن احمد') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''دیوان عاشق اصفهانی''' مجموعه اشعار [[عاشق اصفهانی، محمد|محمد عاشق اصفهانی]] (احتمالا 1111-1181ق)، متخلص به عاشق است که با مقدمه [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] و حواشی [[درویش، م.|م. درویش]]، منتشر شده است. | '''دیوان عاشق اصفهانی''' مجموعه اشعار [[عاشق اصفهانی، محمد|محمد عاشق اصفهانی]] (احتمالا 1111-1181ق)، متخلص به عاشق است که با مقدمه [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] و حواشی [[درویش، م.|م. درویش]]، منتشر شده است. | ||
دیوان حاضر، یگانه اثر باقی‌مانده از [[عاشق اصفهانی، محمد|عاشق اصفهانی]] است که بیشترین حجم آن را غزلیات تشکیل می‌دهد. بقیه دیوان، مشتمل است بر چند قصیده در مدح امامان(ع)، ترکیب‌بندی دوازده‌بندی درباره عاشورا (به اقتفای ترکیب‌بند [[محتشم، | دیوان حاضر، یگانه اثر باقی‌مانده از [[عاشق اصفهانی، محمد|عاشق اصفهانی]] است که بیشترین حجم آن را غزلیات تشکیل می‌دهد. بقیه دیوان، مشتمل است بر چند قصیده در مدح امامان(ع)، ترکیب‌بندی دوازده‌بندی درباره عاشورا (به اقتفای ترکیب‌بند [[محتشم، علی بن احمد|محتشم کاشانی]])، حدود بیست قطعه و بیش از دویست رباعی. شماره ابیات دیوان عاشق را در مجموع، بالغ بر دوازده هزار بیت، گزارش کرده‌اند، اما چاپ‌های کنونی این دیوان، حدود هشت هزار بیت را در بر می‌گیرد<ref>ر.ک: بگ‌جانی، عباس، ج31، ص718</ref>. | ||
دوران جوانی عاشق، در بحبوحه حمله افاغنه و قتل و غارت و کشمکش‌های داخلی ایران گذشت و باقی عمرش نیز مصادف با انتقال قدرت از صفویه به افشاریه و سپس به زندیه بود. بااین‌همه، هیچ نشانی از این تحولات تاریخی، در شعر وی دیده نمی‌شود. او نیز همچون بسیاری از شاعران هم‌عصر خود، پیروی از سبک هندی را روا نمی‌داشت و مانند بسیاری از شاعران بازگشت ادبی، به تقلید از بزرگان سبک عراقی پرداخت و در این راه، بسیاری از غزل‌های خوب [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] را استقبال کرد<ref>ر.ک: همان</ref>. | دوران جوانی عاشق، در بحبوحه حمله افاغنه و قتل و غارت و کشمکش‌های داخلی ایران گذشت و باقی عمرش نیز مصادف با انتقال قدرت از صفویه به افشاریه و سپس به زندیه بود. بااین‌همه، هیچ نشانی از این تحولات تاریخی، در شعر وی دیده نمی‌شود. او نیز همچون بسیاری از شاعران هم‌عصر خود، پیروی از سبک هندی را روا نمی‌داشت و مانند بسیاری از شاعران بازگشت ادبی، به تقلید از بزرگان سبک عراقی پرداخت و در این راه، بسیاری از غزل‌های خوب [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] را استقبال کرد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||