۱۰۶٬۸۲۲
ویرایش
حقوق بین‌الملل اسلامی (فارسی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = | | تصویر = NUR16265J1.jpg | ||
| عنوان = حقوق بین‌الملل اسلامی | | عنوان = حقوق بین‌الملل اسلامی | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =/ف2ح7 / 169/8 BP | ||
| موضوع = | | موضوع =حقوق بين الملل اسلامي | ||
اسلام و روابط بين المللي | |||
اسلام و حقوق | |||
اسلام و سياست | |||
حقوق بين الملل - تاريخ | |||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = جهان آرا | | ناشر = جهان آرا | ||
| مکان نشر = ایران - تهران | | مکان نشر = ایران - تهران | ||
| سال نشر = بی‌تا | | سال نشر = بی‌تا | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE16265AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ = | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
''' حقوق بین‌الملل اسلامی'''، تألیف جلال‌الدین فارسی (معاصر) با رد ادعای دانشمندان غرب راجع به اختصاص حقوق بین‌الملل به ابتکارات قرون اخیر اروپاییان، درصدد اشاره اجمالی به قواعد معین و اصول مسلم اسلامی در حقوق بین‌الملل است و با بهره‌گیری از قرآن و سنت نبوی، به تبیین اصول تئوریک و مبانی حقوق بین‌الملل از منابع اسلامی می‌پردازد. وی سنت، عقل و اجماع را از مبانی قواعد این رشته از حقوق در اسلام برشمرده است. | ''' حقوق بین‌الملل اسلامی'''، تألیف [[فارسی، جلال‌الدین|جلال‌الدین فارسی]] (معاصر) با رد ادعای دانشمندان غرب راجع به اختصاص حقوق بین‌الملل به ابتکارات قرون اخیر اروپاییان، درصدد اشاره اجمالی به قواعد معین و اصول مسلم اسلامی در حقوق بین‌الملل است و با بهره‌گیری از قرآن و سنت نبوی، به تبیین اصول تئوریک و مبانی حقوق بین‌الملل از منابع اسلامی می‌پردازد. وی سنت، عقل و اجماع را از مبانی قواعد این رشته از حقوق در اسلام برشمرده است. | ||
نویسنده، بحث خویش را با مباحث مربوط به جنگ شروع کرده، با طرح بحث جنگ مشروع و نامشروع، جهاد را از مصادیق جنگ مشروع ذکر می‌کند. او جهاد را به دو دسته: جنگ تدافعی و | نویسنده، بحث خویش را با مباحث مربوط به جنگ شروع کرده، با طرح بحث جنگ مشروع و نامشروع، جهاد را از مصادیق جنگ مشروع ذکر می‌کند. او جهاد را به دو دسته: جنگ تدافعی و آزادی بخش، که اولی دفاع در برابر تجاوز دشمن و دومی را دعوت دیگر افراد بشری به اسلام معنا نموده، تقسیم می‌نماید. او در ادامه بحث تفصیلی خویش از این موضوع، به آیات قرآن و دستورهای جنگی پیامبر(ص) استناد می‌کند و مقررات جنگ، تاکتیک‌ها و اهداف استراتژیک، سلاحها و موضوع امان دادن، ترک مخاصمه، موضوع اسیران و کشته‌های دشمن را در مباحث خویش گنجانده و توضیح داده است. | ||
وی به دیدگاه اسلام نسبت به لزوم تغییر در اسلوب تفکر آدمیان و توجه آنان به معنویت و ارزشهای اخلاقی و شرافت اشاره کرده، و انباشتن سلاح و یا تقلیل آن را راه حل نهایی کاستن از خطر جنگ نمی‌داند. | وی به دیدگاه اسلام نسبت به لزوم تغییر در اسلوب تفکر آدمیان و توجه آنان به معنویت و ارزشهای اخلاقی و شرافت اشاره کرده، و انباشتن سلاح و یا تقلیل آن را راه حل نهایی کاستن از خطر جنگ نمی‌داند. | ||
مؤلف در موضوع روابط دیپلماتیک، به مقررات اسلامی در حالت صلح و آرامش اشاره دارد. به گفته او احترام و مهربانی و مردم‌داری و انسانیت و تأمین مصونیت جانی نمایندگان خارجی و تضمین مصونیت اجتماعی آنان، بخشی از مقررات مربوط به طرز رفتار با هیئت‌های اعزامی بیگانگان است.<ref> حقیقت، سید صادق، ص177-178 </ref> | مؤلف در موضوع روابط دیپلماتیک، به مقررات اسلامی در حالت صلح و آرامش اشاره دارد. به گفته او احترام و مهربانی و مردم‌داری و انسانیت و تأمین مصونیت جانی نمایندگان خارجی و تضمین مصونیت اجتماعی آنان، بخشی از مقررات مربوط به طرز رفتار با هیئت‌های اعزامی بیگانگان است. | ||
[[فارسی، جلال‌الدین|فارسی]]، در موضوع نحوه مذاکره، به رعایت کمال احترام و نزاکت و با آمادگی کامل جهت تفاهم و حسن‌نیت اشاره کرده، توضیح تفصیلی می‌دهد. او مسالمت‌جویی و شفقت را از شرایط و آداب انعقاد پیمان صلح برشمرده، چراکه سیره عملی پیامبر(ص) نیز بوده است. | |||
نویسنده در عقد معاهدات، لزوم تساهل و گذشت از برخی مزایا و حقوق را متذکر شده است. وی تعهد سیاسی یک‌جانبه، پیمان دوجانبه عدم تعرض و پیمان همکاری دفاعی را برخی از اشکال قرارداد و معاهده سیاسی ذکر کرده و هرکدام را جداگانه توضیح داده است. | |||
در فصل دوم کتاب، نویسنده با عنوان «اصول فقه بین‌الملل اسلامی»، اصول زیر را از اصول اساسی مربوط به دولت و حاکمیت برشمرده است: | |||
#مبتنی بودن ملیت بر هم‌کیشی و اشتراک در عقیده، نظم اجتماعی و سلوک جمعی؛ | |||
#مرادف بودن همبستگی ملی با هم‌کیشی و هممسلکی؛ | |||
#آزادی تدین و ملیت‌پذیری، و مبتنی بودن تدین و ملیت بر اراده انسان؛ | |||
#تقدم ملت بر دولت از حیث تکوین و تلقی دولت به عنوان سازمان سیاسی؛ | |||
#اصالت ملت نه دولت و رسمیت شخصیت حقوقی ملت. | |||
بر اساس این اصول، نویسنده اعتقادات غربی‌ها را راجع به دولت و حاکمیت و قواعد حقوقی بین‌الملل مورد نقد قرار داده است و با بحثی تفصیلی و تطبیقی در فصول بعدی کتاب، در این موضوعات به‌طور گسترده به بحث پرداخته است.<ref> حقیقت، سید صادق، ص177-178 </ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۳: | خط ۶۰: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: | [[رده:فقه و اصول]] | ||
[[رده:فقه (آثار کلی - اختصاصی)]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1403]] | |||
[[رده:مقالات خرداد موسوی]] | [[رده:مقالات خرداد موسوی]] | ||