پرش به محتوا

تاریخ ترکان قرقیز؛ از دوران باستان تا قرن بیستم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' می د' به ' می‌د'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' می د' به ' می‌د')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۷: خط ۲۷:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''تاریخ ترکان قرقیز؛ از دوران باستان تا قرن بیستم''' تألیف [[گومچ، سعادت‌الدین|سعادت‌الدین گومچ]]، مترجمان [[شهبازی، مقصود|مقصود شهبازی]]، [[قلی‌زاده، محرم|محرم قلی‌زاده]]؛ نوشتار حاضر، تاریخ ترکان قرقیز را از دوران باستان تا قرن بیستم مورد بررسی قرار می دهد. درباره دوره باستانی ترکان قیرقیز که یکی از اقوام قدیمی آسیای مرکزی محسوب می‌شوند، اطلاعات اندکی در دست است.
'''تاریخ ترکان قرقیز؛ از دوران باستان تا قرن بیستم''' تألیف [[گومچ، سعادت‌الدین|سعادت‌الدین گومچ]]، مترجمان [[شهبازی، مقصود|مقصود شهبازی]]، [[قلی‌زاده، محرم|محرم قلی‌زاده]]؛ نوشتار حاضر، تاریخ ترکان قرقیز را از دوران باستان تا قرن بیستم مورد بررسی قرار می‌دهد. درباره دوره باستانی ترکان قیرقیز که یکی از اقوام قدیمی آسیای مرکزی محسوب می‌شوند، اطلاعات اندکی در دست است.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
خط ۳۸: خط ۳۸:
آخرین سخنرانی کیچیک قوتلوق آلپ یابغو (خاقان هون) خطالب به سربازانش:
آخرین سخنرانی کیچیک قوتلوق آلپ یابغو (خاقان هون) خطالب به سربازانش:


«گردن خم نمی‌کنیم. زیرا این بزرگترین اهانت ممکن علیه اجدادمان است که با شان و شرف زندگی کرده‌اند. پدرانمان همراه با سرزمینهای وسیع، استقلال را نیز برای ما به امانت گذاشتند. ما ملتی شدیم که در سایه زندگی توام با سلحشوری و سوارکاریمان بیگانگان را به واهمه افکندیم. با حفظ این امانتها که موظف بدان هستیم، آنها را با زندگی ذلت بار عوض نمی‌کنیم. همه ما می دانیم که تقدیر پهلوانان، مرگ در میدان جنگ است. اگر ما بمیریم، شان قرمانیمان خواهد زیست. فرزندان و نسلهای آینده ما ارباب دیگر اقوام خواهند شد».<ref> [https://www.historylib.com/books/2117 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
«گردن خم نمی‌کنیم. زیرا این بزرگترین اهانت ممکن علیه اجدادمان است که با شان و شرف زندگی کرده‌اند. پدرانمان همراه با سرزمینهای وسیع، استقلال را نیز برای ما به امانت گذاشتند. ما ملتی شدیم که در سایه زندگی توام با سلحشوری و سوارکاریمان بیگانگان را به واهمه افکندیم. با حفظ این امانتها که موظف بدان هستیم، آنها را با زندگی ذلت بار عوض نمی‌کنیم. همه ما می‌دانیم که تقدیر پهلوانان، مرگ در میدان جنگ است. اگر ما بمیریم، شان قرمانیمان خواهد زیست. فرزندان و نسلهای آینده ما ارباب دیگر اقوام خواهند شد».<ref> [https://www.historylib.com/books/2117 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>


==پانويس ==
==پانويس ==